Titel: Sneeuwblind
Auteur: Ragnar Jónasson
Serie: Donker IJsland #1
Genre: Thriller
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
Vertaling: Willemien Werkman
Publicatiedatum:Januari 2020
Aantal bladzijdes: 286
Recensie: Danielle
Auteur
Ragnar is geboren in Reykjavik, IJsland, waar hij werkt als schrijver en advocaat. Hij doceert ook auteursrecht aan de Reykjavik University en heeft eerder gewerkt in radio en televisie, onder meer als verslaggever voor de IJslandse Nationale Omroep.
Ragnar Jónasson is auteur van de bekroonde internationale bestsellerserie Dark Iceland.
Zijn debuut Sneeuwblind, het eerste boek in de Dark Iceland-serie, steeg kort na publicatie naar nummer 1 in de Amazone Kindle-lijsten. Het boek was ook de Nummer 1 Amazon Kindle-bestseller van Australië. Sneeuwblind was eveneens een paperback bestseller in Frankrijk.
Achterflap
Siglufjörður: een idyllisch vissersplaatsje in het onherbergzame noorden van IJsland, dat alleen bereikbaar is via een smalle bergtunnel. Waar niemand zijn huis op slot doet en waar iedereen elkaar kent.
Ari Thór, een jonge politieagent, begint er aan zijn eerste baan, ver van zijn vriendin in Reykjavík en ver van de demonen uit zijn verleden.
Wanneer een jonge vrouw halfnaakt in de sneeuw wordt aangetroffen, bloedend en bewusteloos, en een gerespecteerd schrijver zijn dood tegemoet valt in het plaatselijke theater, ontdekt Ari dat hij niemand in de kleine gemeenschap echt kan vertrouwen, en dat geheimen en leugens er een levenswijze zijn.
Mijn mening
Het boek start met een sterke proloog en je bent meteen onder de indruk. Dan begint het verhaal pas echt, met Ari in de hoofdrol. Al snel ben je de proloog vergeten en ga je van Ari, die in het zuiden woont, over na Ugla, die in het noorden woont.
Zodra Ari een baan als politieagent krijgt in het vooralsnog rustige noordelijke plaatsje Siglufjödur, hoop je dat de spanning enigszins wordt opgebouwd.
Maar ja, het is niet voor niks een rustig plaatsje….
De schrijfstijl van Ragnar is simpel, en of dit aan de vertaling ligt dat is niet te beoordelen, maar er ontstaat niet echt een verhaal.Meer een opsomming van momenten.
Daarbij worden er heel veel personages gebruikt die allemaal wel in de plot verwerkt worden. Van sommige wordt dan haast een boekwerk open getrokken om duidelijk te maken wat die persoon allemaal heeft doorgemaakt in zijn jeugd, maar niets dat er werkelijk toe doet.
Het meest storende is dan wel de beschrijving van het weer in het beruchte plaatsje waar Ari terecht is gekomen.
Het sneeuwt, ja, het sneeuwt en dan sneeuwt het hard, dan opeens hebben we een sneeuwstorm die beukt tegen ramen en als verrassing ligt er ook nog eens heel veel sneeuw. Je zou er bijna de verwarming hoger van gaan zetten. En goh ja, je zou er haast sneeuwblind van worden.
Helaas, dit was echt iets teveel van het goede.
Of het vervolg, Nachtblind, ook zoveel sneeuw bevat valt nog te bezien, want op het einde wordt het dan eindelijk lente en zijn er nog genoeg personages die met Arimee over kunnen stappen naar het volgende boek. Ari heeft nog niet de kracht om het alleen te dragen, in ieder geval.
Spanning: 2
Plot: 3
Leesplezier: 2
Schrijfstijl: 2
Originaliteit: 2
Psychologie: 1
Ik geef Sneeuwblind 2 sterren.
Danielle
