Onlangs verscheen bij uitgeverij Hamley Books een heruitgave van Azerty, het debuut van Sandra J. Paul. Wij spraken met Sandra over schrijven, uitgeven en natuurlijk Hamley.
Stel jezelf even voor, wie is Sandra J. Paul?
Ik ben auteur, uitgever, ondernemer, mama van drie tienerzonen en gelukkig getrouwd. Dat is het in een notendop. ?
Iets langer: sinds 2015 ben je mogelijk mijn naam al eens tegengekomen in de boekenwereld. Ik debuteerde met de vierdelige reeks Het Eiland, gevolgd door een paar thrillers, waarvan mijn debuut Azerty recent werd heruitgebracht. Mijn meeste recente thriller heet Kwijt. Ook dit jaar bracht ik mijn eerste jeugdthriller uit, De Duistere School, waarvan in februari 2020 een vervolg wordt verwacht Het Verlaten Huis. Ik schrijf ook van origine Engelstalige boeken, die later in het Nederlands worden uitgebracht. Mogelijk ben je Hart-Slag (Heart-Beat) en Stof (Dust) wel eens tegengekomen.
Je schrijft onder de naam Sandra J. Paul en Joanne Carlton, hoe bepaal je welk verhaal door wie geschreven wordt? Zit er een specifieke tweedeling in?
Mijn muze beslist dat voor me. Er zitten heel vaak in mijn hoofd verhalen rond te tollen die dan blijven hangen. Sommigen verlenen zich er eenvoudiger toe om eerst in het Engels geschreven te worden door hun aard. Stof, Hart-Slag en mijn volgende boek Hell City hebben allemaal een heel zware paranormale toets in hen verweven. Waar het bij Hart-Slag nog ging om voorgevoelens, heb ik in Stof het dystopische element gebruikt en zal Hell City gaan over een eeuwig brandende stad. Toen Joanne ook een stem begon te krijgen, besefte ik meer en meer dat zij zich erg toespitst op het paranormale/supernatuurlijke. Noem het de “King” in mij. De thrillers van Sandra spitsen zich veel meer toe op het psychologische. De jeugdthrillers zijn dan weer wel met fantastische elementen, maar deze schrijf ik enkel in het Nederlands en waar eigenlijk bedoeld als gimmick – intussen behoorlijk uit de hand gelopen eigenlijk.
Mijn toekomst structureert zich veel meer. In het voorjaar komt er telkens van Sandra’s hand een nieuwe jeugdthriller uit, in het najaar een psychologische thriller. Van Joanne zal er elk jaar één werk komen, en die zullen altijd meer richting novelle gaan. Stof en Hell City zijn beiden niet al te lang. Ik heb gemerkt dat ik het fijn vind om novelles te schrijven en wil me daar als Joanne verder op toespitsen.
Onder de pseudoniem Joanne Carlton schrijf je Engelstalige boeken, waarom onder die naam? Zie je niet liever je eigen naam op de cover?
Mijn volledige naam is Sandra Paul Johanna Vets. (naar mijn meter en peter). Toen ik als Sandra J. Paul begon, had ik nog geen idee dat ik ooit Engelstalige boeken ging publiceren. Toen dat op tafel lag, twee jaar geleden, wilde ik vooral een internationaal publiek aanspreken en dat dus onder een pseudoniem, om de twee gescheiden te houden. Joanne komt dus van Johanna, Carlton is een variant op de naam van mijn partner. Sandra Vets klinkt niet echt als auteur, dus nee, daar heb ik nooit aan gedacht. Bovendien scheid ik ook op deze manier heel goed mijn privéleven van mijn auteursleven.
Onder mijn echte naam ben ik intussen bekend als de uitgever van Hamley Books, wat prima is zo.
Hoe ben je op het idee gekomen om een thriller met als thema geheugenverlies te schrijven? Heb je extra informatie opgedaan omtrent geheugenverlies en zo ja, waar of bij wie?
Ik had een documentaire gezien over amnesie en dan vooral de vorm waaraan mijn personage leidt, veroorzaakt door psychologisch trauma. Met die informatie ben ik aan de slag gegaan en heb er lang research over gedaan. Vooral op medische websites, maar ik ben ook bij een neuroloog in UZ Brussel ten rade gegaan die me heeft geholpen. Samen hebben we alles doorlopen en ik heb me verder gebaseerd op een case van een man die 36 jaar van zijn leven op deze manier is kwijtgespeeld. Heel interessante, maar ook traumatische, materie!
Hoe krijg je het voor elkaar om zó veel boeken op jaarbasis uit te brengen?
Dat valt heel goed mee, hoor! Het lijkt veel, maar eigenlijk is het dat niet. Ik ben altijd wel aan iets bezig en soms komt dat “iets” dan pas jaar of zelfs twee jaar later uit. De Duistere School schreef ik al in 2017, en herschreef ik vorig jaar, toen we besloten hier een boek van te maken. Aan Kwijt was ik twee jaar bezig, alles bij elkaar, als een project. Dat gaf me tijd om tussendoor andere leuke dingen te doen. Azerty is natuurlijk al bijna vijf jaar oud intussen en heb ik anderhalf jaar geleden herschreven/herwerkt. Ik probeer (in volume) twee volledige boeken per jaar te schrijven, d.w.z. 2 x ongeveer 85.000 woorden en dat lukt me aardig. Een jeugdboek is bijvoorbeeld maar 35.000 woorden en een novelle ligt rond de 25.000. Daardoor kan ik meerdere dingen schrijven en zo mijn muze tevredenstellen. ?
Naast schrijven beheer je ook nog de uitgeverij Hamley Books, of krijg je daar hulp bij?
Mijn partner doet de financiën en onze website, maar ik doe al de rest. Voor mijn covers, binnenwerk, redactie en correcties werk ik met een team van fantastische freelancers, aangevuld met enthousiaste proeflezers die er altijd voor me zijn. We hebben een hele nauwe samenwerking met uitgeverij Lannoo die onze sales, marketing en distributie naar de winkels doen, terwijl ik zelf naast mijn uitgeverstaken ook onze sociale media en online marketing voor mijn rekening neem. Alle manuscripten komen langs mij en ik ben degene die uiteindelijk alle beslissingen neemt. Ik vind het heerlijk!
Wat is jouw drijfveer geweest om een uitgeverij te beginnen?
Ik wilde een uitgeverij beginnen met een passie voor zijn auteurs, zijn lezers en boeken. Er zijn veel dynamische uitgeverijen en ik heb alle respect voor de mensen die mij ooit een kans gaven. Maar ik ben naast auteur ook ondernemer en wilde al een hele tijd meer doen dan enkel schrijven. Vanuit die insteek – ondernemerschap, passie en ervaring als auteur, ontstond Hamley.
Hoe is het met Hamley? Heb je naast Hamley nog meer katachtige vrienden?
Heel goed! Brave, zwarte kat die veel knuffels nodig heeft. We hebben er nog vijf + twee anderen, allemaal adoptiepoezen. Kan je nog volgen? In volgorde van oud naar jong, te beginnen met: vijftienjarige Sukie, veertienjarige Smarty, twaalfjarige Bailey, vijfjarige Mickey, vijfjarige Hamley, driejarige Lexi. De twee reserve zijn de katten van onze buurman die bij hem zijn gaan lopen en bij ons een thuis hebben geclaimd door de komst van een andere kat bij hem. Zij heten Mango en Mellie. In de tuin lopen ook voortdurend katten rond van onze andere buurman – heel veel stuks zelfs, waarvan een vijftal gitzwarte!
Je schrijft een heleboel genres, is er een genre wat je voorkeur heeft? Zo ja, welke en waarom juist dat genre?
Ik kan niet kiezen. Het paranormale vind ik geweldig, maar evengoed kruip ik zo graag in diepe psychologie, zoals in Kwijt, waar ik echt mijn ei in kwijt kan. En jeugd is zo leuk om te doen omdat kinderen zo’n dankbaar publiek zijn. Dus nee, kiezen kan ik niet.
Wat is het eerste dat je doet als je opstaat?
De acht katten eten geven, thee opzetten en mijn mails checken. Daarna vertrek ik naar mijn andere baan in Brussel.
Als je aan het schrijven bent, zijn er dan nog bepaalde eisen? Bijvoorbeeld: waar schrijf je? Kan je overal schrijven of heb je een vaste schrijfplek?
Ik schrijf overal: zowel in de cafetaria van het culturele centrum waar ik op mijn kinderen wacht als zij les hebben, als thuis in de woonkamer. Ik heb geen aparte schrijfkamer hoewel ik op de ingerichte zolder rustiger zou zitten, maar het is beneden te gezellig met iedereen in huis. Ik zet dan een headset op en verdwijn in mijn wereldje. Door Hamley heb ik veel minder tijd dan vroeger, dus plan ik tegenwoordig schrijfdagen in waar ik om half negen begin om rond tien uur ’s avonds te eindigen. Dan ben ik echt “in the zone”. Dit kan alleen maar als ik alleen thuis ben. Ik zou graag eens een schrijfretraite willen doen!
Ik zag dat op 27 februari 2020 “Het verlaten huis” uitkomt. De cover die je laatst liet zien op Facebook vind ik heel mooi. Heb je die cover zelf bedacht of wie bepaalt dat een cover bij een boek past?
Dankjewel! Ik bepaal alle Hamley covers, ook voor die van mezelf. Dit op basis van een conceptueel idee, zoektocht naar foto’s en dergelijke, en dan in samenwerking met mijn designer. Zij begrijpt mij perfect en weet precies wat ik bedoel. Voor de andere auteurs bespreek ik met hen bij voorbaat hun idee en bekijk ook wat zij wel of niet leuk vinden. Zo rijpt dan de cover. Dit duurt soms een paar weken, soms weten we het op twee dagen.
Lees je zelf graag? Wie zijn dan jouw favoriete auteurs?
Ik ben een fervent King-fan en lees ook graag Jodi Picoult. Daarnaast heb ik een zwak voor Vlaamse en Nederlandse auteurs en probeer die erg te promoten.
Wat zou je nog willen bereiken?
Dat Hamley nog verder mag groeien en dat ik nog heel veel mooie boeken mag uitbrengen – als uitgever. Maar ook dat ik zelf nog heel lang boeken mag schrijven. Ik denk niet aan een internationale carrière, maar als je me vraagt wat ik écht wil, ja, dan hoop ik dat een van mijn boeken het tot op de New York Times bestseller list mag schoppen. Een mens mag dromen hé ? Ik zou ook graag een screenplay willen schrijven van een van mijn boeken, dat is nog een uitdaging die me echt interessant lijkt!
