Titel: Killman Creek
Auteur: Rachel Caine
Serie: Gwen Proctor #2
Genre: Thriller
Uitgeverij: Karakter Uitgevers
Vertaling: Peter de Rijk
Publicatiedatum: Oktober 2019
Aantal bladzijdes: 378
Recensie: Bianca
Auteur
Rachel Caine is de nummer één internationale bestsellerauteur van meer dan vijftien romans. Ze woont met haar echtgenoot in Texas, samen met hun leguanen Pop-Eye en Darwin, hagedis O’Malley en schildpad Shelly. Rachel is accountant, professioneel muzikant en verzekeringsexpert.
Achterflap
Gwen heeft haar kinderen gered van haar ex, seriemoordenaar Melvin Royal. Maar de strijd is nog niet gestreden. Melvin is ontsnapt uit de gevangenis en Gwen ontvangt een bericht:
Jij bent nergens veilig
Nu ook Gwens schuilplaats aan Stillhouse Lake hen niet langer kan beschermen, brengt ze haar kinderen onder bij een bewapende buurman. Zelf gaat ze op jacht met Sam Cade, de broer van een van Melvins slachtoffers. Gwen weet wat ze moet doen, ze heeft de kunst kunnen afkijken van een van de meest gestoorde moordenaars ooit.
Maar de strijd blijkt heviger dan verwacht. Eén ding is zeker: één van hen zal sterven.
Mijn mening
Gwen Proctor gaat samen met haar inmiddels goede vriend Sam Cade op jacht naar haar gruwelijke ex-man, Melvin Royal. Een man die je de stuipen op het lijf jaagt, een psychopaat ten top. Hij bezorgt je koude rillingen, niet normaal. Dat er in dit verhaal twee kinderen door deze en gene worden ingezet als pionnen in een spel, is echt walgelijk.
En dit geldt overigens niet alleen voor de kinderen, het betreft hier maffiapraktijken van groot formaat.
We zijn slechts pionnen die ze heen en weer schuiven en hendels die ze overhalen om hun doel te bereiken.
Het is een jacht waar je zelf onrustig van wordt, het is soms letterlijk diep zuchten en doorlezen. Aan het begin van het verhaal krijg ik het gevoel dat het veel van hetzelfde wordt, het jagen voert de boventoon. Pas na ruim honderd bladzijdes loopt het uit op een verhaal met spanning die onder je huid kruipt en je niet met rust laat tot je het boek uithebt. Het psychisch manipuleren van de kinderen is echt zeer goed uitgewerkt: er wordt een psychologische oorlog gevoerd waar de honden geen brood van lusten.
Het is een explosieve uitbarsting waarin alle pijn, verdriet en afschuw zo waarachtig en aanwezig zijn, dat ik het gevoel heb dat alles in me tot op het bot is opengereten en als bloed naar buiten stroomt. Een moment later slik ik de kreet in, maar ik weet wat die voor hem openbaart.
Killman Creek lijkt een bevredigend einde te krijgen, maar omdat Rachel Caine nog een slotdeel voor ons in petto heeft, krijgen we als kers op de taart nog een cliffhanger waar iedereen die de eerste twee delen gelezen heeft, vol verwachting naar uit zal kijken.
Spanning: 4
Plot: 5
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 3
Originaliteit: 3
Psychologie: 4
Killman Creek krijgt van mij afgerond 4 sterren.
Bianca
