Titel: Toen ik dood was
Auteur: Loes den Hollander
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Publicatiedatum: Oktober 2019
Aantal baldzijdes: 300
Recensie: Leontine
Cover
Een hoofdzakelijk zwarte cover, met de titel in roze. De auteursnaam staat groot vermeld, zoals we dat bij de boeken van Loes den Hollander gewend zijn. Op de cover staat ook een vrouw. Wie is die vrouw?
Auteur
Loes den Hollander is een echte thrillerkoningin. Ze schreef meer dan twintig thrillers en is al tien jaar een bestsellerauteur. Van haar boeken zijn meer dan 1 miljoen exemplaren verkocht.
Achterflap/samenvatting
Maryan Brandhorst is verbijsterd als haar man Floris na tien jaar huwelijk wil scheiden. “Liefde komt, liefde gaat. That’s life,’ is zijn simpele verklaring. Maar algauw komt Maryan erachter dat hij haar verlaten heeft voor een andere vrouw.
Ook Thaïs Brederode en haar man Tony gaan uit elkaar. Hoewel Tony beweert dat er geen ander in het spel is, ontdekt Thaïs dat zij eveneens bedrogen is.
Dan verdwijnen beide mannen spoorloos en krijgen Maryan en Thaïs nog een klap te verwerken: het dubbelleven van Floris en Tony gaat verder dan ze gedacht hadden…
Mijn mening
Toen ik vorig jaar Mij zie je niet las, was het al een tijdje geleden dat ik een boek van Loes den Hollander had gelezen. Mij zie je niet verraste mij enorm door het psychologische aspect erin. Daarom was ik erg nieuwsgierig naar Toen ik dood was.
In Toen ik dood was maken we kennis met een drietal vrouwen. Maryan en Thaïs kennen elkaar niet, maar ze krijgen kort na elkaar een mededeling van hun echtgenoot dat zij willen scheiden. Ze zijn er verslagen door en proberen op een rijtje te krijgen wat ze willen in het leven. Vechten voor hun huwelijk of alles loslaten? Algauw blijkt dat er een andere vrouw in het spel is in beide huwelijken, ook Thaïs ontdekt dat zij bedrogen is.
Dan verdwijnen Floris en Tony allebei spoorloos, en wordt de beerput pas echt goed opengetrokken.
Loes den Hollander wisselt het perspectief af tussen Maryan en Thaïs en een derde vrouw genaamd Fanny. Maryan en Thaïs leren elkaar kennen door de verdwijning van hun mannen. Fanny komt in de picture als zij zich aanmeldt als vrijwilliger bij Maryan en wordt een goede vriendin. De hoofdstukken zijn kort en zoals gezegd wisselt het perspectief. Wat mij af en toe een beetje verward is dat alle perspectieven hun eigen hoofdstukreeks hebben. Daardoor ga je van hoofdstuk 12 terug naar 7 en dan naar 13. De hoofdstukken blijven echter wel chronologisch. Loes schrijft redelijk recht toe, recht aan. Geen enorme moeilijke woorden of zinnen, het leest gewoon lekker weg.
In Toen ik dood was haalt Loes den Hollander weer een maatschappelijk thema aan. Ik wil hier eigenlijk niet te veel over vertellen aangezien het een spoiler kan zijn. Toch is het plot minder ingewikkeld dan bij Mij niet gezien. Spanning is er in verschillende vormen. Bij het ene boek zit je op het puntje van je stoel omdat je wilt weten wie “het” gedaan heeft. In Toen ik dood was zit de spanning vooral in het psychologische. Het waarom in plaats van het wie, en die spanning weet Loes goed op te bouwen. Toen ik dood was pakte me niet zoals Mij niet gezien dat deed. Toch vind ik het psychologische effect wel heel interessant. Loes den Hollander voert je mee in hoe mensen denken en hoe mensen tot bepaalde acties komen.
Spanning: 4
Plot: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Ik geef Toen ik dood was 4 sterren.
Leontine
