Titel: De Zilverweg
Auteur: Stina Jackson
Genre: Thriller
Uitgever: De Geus
Vertaling: Marike Otte
Publicatiedatum: November 2019
Aantal bladzijdes: 286
Recensie: Miriam
Over de auteur
Stina Jackson (Zweden, 1983) groeide op in het noorden van Zweden. Ze vertrok in 2006 naar Denver, Colorado. Daar schreef ze haar debuut, dat meteen een groot verkoopsucces werd.
Het verhaal
Sinds zijn zeventienjarige dochter Lina verdween bij een bushalte aan de Zilverweg in het noorden van Zweden zoekt haar vader Lelle naar sporen van haar. De desolate streek is een ideaal oord voor zonderlingen die iets te verbergen hebben. De politie heeft de zaak allang opgegeven tot er opnieuw een meisje wordt vermist. Lelle gaat tot het uiterste om de meisjes en de dader te vinden.
Je moet mij vinden. Jij bent de enige die dat kan.
Lelle zet zijn dochter Lina af bij de bushalte aan de Zilverweg, zoals hij wel vaker deed. Alleen deze keer is het de laatste keer. Lina verdwijnt zonder een spoor achter te laten. Na drie jaar heeft iedereen de zoektocht naar Lina opgegeven. Iedereen behalve Lelle. Elke avond, elke nacht rijdt hij op de Zilverweg, duikt hij zijweggetjes in, bezoekt hij verlaten huisjes om maar ergens iets te vinden wat hem naar Lina kan leiden. Zijn huwelijk heeft deze verschrikking niet overleefd. Zijn omgeving doet er alles aan om Lelle te laten accepteren dat Lina niet meer terugkomt, maar hij wil het niet horen. Zolang hij geen onomstotelijk bewijs heeft dat het echt zo is, blijft hij hoop houden.
Hij liet Arvidsjaur achter zich en was toen alleen met het bos en de weg. Had het raampje een stukje openstaan zodat hij de dennennaalden kon ruiken. Als bomen konden praten, hadden ze duizenden getuigen gehad.
Meja en haar moeder Silje nemen hun intrek bij Torbjörn, een man die Silje via het internet heeft leren kennen. De zoveelste verhuizing. De zoveelste liefde van haar moeder. Hoe langer Meja in dat verlaten huis in Norrland woont, hoe eenzamer ze wordt. Silje houdt vol dat het goed met haar gaat en dat Torbjörn geweldig is, maar wie probeert ze te overtuigen? Meja moet lijdzaam toezien hoe haar moeder steeds verder afglijdt en elke hulp weigert, ze zou het liefst vertrekken en elders haar geluk zoeken, maar ze wil toch ook haar moeder niet in de steek laten. En dan ontmoet ze Carl-Johan.
Nu kan ik eindelijk zijn wie ik ben. De duisternis heeft hier geen vat op me.
De Zilverweg vertelt over twee zoektochten. Enerzijds de obsessieve zoektocht van Lelle naar zijn verdwenen dochter Lina en anderzijds de zoektocht van een moeder en een dochter, een zoektocht naar een thuis. Twee zoektochten waarbij eenzaamheid de boventoon voert. Zal Lelle zijn dochter vinden? Of in ieder geval te weten komen wat er met haar gebeurd is? Vindt Meja de familie die ze zoekt bij Carl-Johan?
De Zilverweg is een sterk debuut van Stina Jackson. De schrijfstijl zal misschien niet iedereen kunnen bekoren, maar ik hou ervan. Met weloverwogen mooie zinnen vertelt ze het verhaal van Lelle en Meja in een setting die net zo eenzaam, triest en desolaat is als dat de personages zich voelen. Mooi gedaan.
4 dikke sterren voor De Zilverweg.
Miriam