Titel: Haar laatste woorden
Auteur: Linda Green
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Yolande Ligterink
Publicatiedatum: September 2019
Aantal bladzijde: 352
Recensie: Danielle
Over de auteur
Linda Green (1970) geboren in noord-Londen begon al vroeg met schrijven. Werkte als journaliste voor Birmingham Daily News. Later werd ze freelance reporter voor onder anderen The Guardian. In 2007 kwam dan uiteindelijk haar eerste boek uit ‘I did a bad thing’ hierna volgde nog verschillende romans. Ik tel tot tien is het eerste boek dat vertaald is naar het Nederlands en verscheen in 2017.
Achterflap
Er zijn baby’s achter in de tuin. Zorg goed voor mijn baby’s.
Vlak voor Betty sterft, vraagt ze haar kleindochter Nicola om goed voor haar baby’s te zorgen. In eerste instantie denkt Nicola dat Betty het over de beeldjes heeft die achter in de tuin staan. Maar als haar dochter tijdens het spelen een botje vindt, schakelt ze de politie in.
Terwijl het onderzoek in volle gang is, doet men ook in de tuin van de buren een gruwelijke vondst. Langzaam wordt duidelijk dat deze keurig onderhouden achtertuinen al jaren een verschrikkelijk geheim verbergen. En dat iemand tot alles in staat is om te voorkomen dat de waarheid aan het licht komt. Nadat de oma van Nicola komt te overlijden komt Nicola’s wereld helemaal op z’n kop te staan. De moeder van Nicola schijnt eerder opgelucht te zijn nu dat haar eigen moeder is overleden. Als Nicola besluit om toch het huis te willen behouden, dat haar oma haar heeft nagelaten, wordt de situatie alleen maar erger.
Mijn mening
Het verhaal vanuit Nicola wordt afgewisseld door brieven die geschreven zijn tussen twee mensen die de oorlog moesten weerstaan en ondertussen hun liefde voor elkaar probeerde te laten bloeien. Een ander verhaal gaat over twee ‘onbekende’ waarbij het niet zo vredelievend aan toe gaat.
Ondertussen neemt Nicola het heft in eigen handen en wil, ondanks de afkeur van haar moeder, weten wat er nou daadwerkelijk gebeurd is, nadat er botjes zijn gevonden in de tuin van oma’s tuin.
Ma ging zwaar op de trap zitten en liet haar hoofd in haar handen zakken. Toen ze naar me opkeek, was haar gezicht helemaal verwrongen. Ik had haar nog nooit zo gezien. ‘Laat het rusten, Nicola. Je weet niet wat je overhoophaalt.’
De schrijfstijl van Linda Green is vlot en bevat de nodige weemoedige omschrijvingen als blijkt dat een familie de nodige ellende heeft moeten doorstaan. De afwisseling tussen de verschillende verhaallijnen zorgt voor de nodige spanning maar met name de emotionele kant van het verhaal maakt dat dit boek meer een Roman is dan een Thriller. Dit in acht nemend is Haar laatste woorden een aanrader, waarbij de emotionele kant van het geheel je zeker niet koud laat.
Haar laatste woorden krijgt van mij 4 sterren.
Danielle
