Titel: Rosalinds leugen
Auteur: Muna Shehadi
Serie: De drie dochters #1
Uitgeverij: HarperCollins
Vertaling: Henske Marsman
Publicatiedatum: Augustus 2019
Aantal bladzijdes: 384
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Muna Shehadi las als kind al zoveel dat ze vastbesloten was zelf ook schrijver te worden. Ze begon haar carrière in het romantische genre en maakt nu de overstap naar romans voor een breed publiek. Ze groeide op in New Jersey, woont in Wisconsin, en heeft een vakantiehuis aan de kust van Maine: plekken die allemaal terugkomen in De drie dochters-trilogie.
Achterflap:
De drie dochters van filmster Jillian Croft en haar beroemde echtgenoot Daniel groeien op in luxe, ook na de tragische dood van hun moeder. Jaren later staat hun wereld op zijn kop, als ze een medische verklaring vinden waaruit blijkt dat Jillian nooit zwanger kon zijn geweest. Olivia en Eve houden het op een misverstand, maar middelste zus Rosalind kan het niet loslaten. Ze heeft zich altijd anders gevoeld en wil weten hoe het zit. Gravend in het verleden stuit ze op Leila Allerton, een operazangeres uit New Jersey, en haar grote, warme gezin met Libanese roots. Onder valse voorwendselen sluit ze vriendschap met de familie. Durft ze te vertellen wat haar werkelijk drijft? Rosalinds leugen is het eerste deel in Muna Shehadi’s trilogie De drie dochters, waarin drie zussen op zoek gaan naar hun verleden.
Mijn mening:
Rosalinds leugen is het eerste deel in ‘De drie zussen’ reeks van Muna Shehadi.
Als rasechte Lucinda Riley-fan hoop ik dat Shehadi dit niveau kan evenaren want dat betekent een aantal heerlijke uurtjes leesgenot.
In Rosalinds leugen wordt het verhaal van uit Rosalind geschreven. Zij is een van de drie zussen die besluit na het ontdekken van een lang bewaard familiegeheim van haar ouders omtrent haar afkomst op zoek te gaan naar haar ware roots. Haar zussen Eve en Olivia willen er verder niets van weten en besluiten alles bij het oude te laten. Rosalind heeft daar geen vrede mee en wringt zich letterlijk haar familie binnen.
Buiten dat het verhaal verteld wordt vanuit Rosalind begint elk hoofdstuk met een passage uit het dagboek van haar moeder Jilliane. Jillian Croft is een wereldberoemde artieste die zich vaak enorm eenzaam moet hebben gevoeld; iets wat volgens mij veel artiesten zo ervaren, zelfs haar naam is niet echt, ze speelt vierentwintig uur per dag toneel, dit alles om haar status te behouden. Misschien wel een reactie op hetgeen ze in haar jeugd heeft mee gemaakt, let wel, dit geldt natuurlijk niet voor elke artiest maar ik kan er wel zeker een aantal noemen die zich met dit verhaal kunnen identificeren.
Shehadi heeft met Rosalinds leugen een mooie kijk achter de schermen van roem weten neer te zetten. De macht, bekendheid en vooral het vele geld maken je niet rijker, geluk is het allerbelangrijkst.
Rosalinds leugen is een indrukwekkend verhaal waar ik even in moest komen qua schrijfstijl, het is modern en to the point geschreven, maar na een paar hoofdstukken zat ik er helemaal in en wilde ik weten hoe het af zou lopen. Qua uitwerking van personages vind ik Jilliane Croft het beste uit de verf komen. Vooral het dagboek heeft hierin een grote rol gespeeld, daarin vertelt ze haar eigen verhaal en dat komt binnen. Rosalind, de zus die in dit verhaal de hoofdrol heeft, had qua emoties wel wat meer van zichzelf mogen laten zien.
Het verhaal is wat Rosalind betreft verteld maar ik ben wel benieuwd wat de andere twee zussen nog gaan meemaken, gaan zij ook op zoek of zijn het juist hele andere plannen die uitgewerkt gaan worden?
Muna Shehadi is qua schrijfstijl niet te vergelijken met Lucinda Riley maar als je fan bent van de wegen die de zeven zussen bewandelen zou dit boek je ook zeker aan kunnen spreken.
Rosalinds leugen krijgt van mij 3,5 ster.
Bianca
