Leesclubverslag: Stof - Joanne Carlton

Namens Uitgeverij Hamley Books mochten wij onlangs een leesclub doen met het boek Stof van Joanne Carlton.

Aan deze leesclub deden mee: Inge Brunnekreef-Harbers, Daan Fousert, Dini van Heumen-Hoekman, Axelle Lescroart, Marleen de Keyser en Alex Van Damme. Uiteraard was Joanne Carlton zelf ook aanwezig in de groep om de nodige vragen te beantwoorden en de reacties op haar boek te zien. De leiding was in handen van Amanda de Leeuw van Weenen en Alexander Roessen.

Voorafgaand aan het lezen, gaven de deelnemers hun mening over de cover, de achterflap en geven ze hun verwachtingen over het boek.

Inge Brunnekreef-Harbers
“De cover op foto 2 vind ik geweldig. Deze sprak mij enorm aan en heb me hierdoor ook opgegeven. Ik voel meteen de spanning als ik de man voorop de pagina zie staan, hij lijkt wat op zijn hoede. Ik vind de kleurencombinatie heel mooi. Het grijs met het groen, het grijs wat het stof voorstelt. Hierdoor vind ik de tweede cover mooier. De eerste komt wat saai over en deze zou ik in de boekenwinkel ook niet oppakken. Door de cover zou ik het boek zeker oppakken. Doe daar de koptekst ‘Als de wereld opgaat in stof wil jij dan nog overleven?’ bij, spreekt me enorm aan. Weet niet onder welk genre dit boek valt maar ik verwacht een angstaanjagend boek met hopelijk veel gevoel bij de personages. Joanne Carlton ken ik niet, maar dat maakt het lezen juist leuk. Ik stap er blind in en heb er onwijs veel zin in.”

Daan Fousert
“Ik heb het boek nog niet ontvangen maar heb natuurlijk wel de foto’s bekeken. Ik vind cover 1 heel mystiek en zou daar zeker naar grijpen als het in de winkel lag. Toch was cover 1, die ik als eerste zag de reden om me aan te melden. Het komt altijd dichterbij als er een persoon op de cover staat. Vooral de suggestie die de titel oproept, komt wat beter uit op cover 2. Ik ben benieuwd hoe ik het ervaar als ik het boek straks echt in handen heb.”

Dini van Heumen-Hoekman
“Ik vind cover 2 het mooist. Zou niet misstaan op een filmposter ook. Ik zou deze zeker oppakken in de winkel. Ik heb mij eigenlijk opgegeven uit nieuwsgierigheid. De meeste boeken die ik al las van de uitgeverij zijn gewoon erg goed. En zelfs het kinderboek De duistere school heb ik graag gelezen. Dus benieuwd of ook dit boek weer goed is. We gaan het meemaken.”

Axelle Lescroart
“Alhoewel ik absoluut geen fan ben van mensen op de cover, zou ik toch eerder geneigd zijn om de tweede op te nemen dan de eerste. Ook al is de eerste simpel maar mooi! Een paar dagen geleden was ik nog in de boekenwinkel en zag deze staan en ik greep er onmiddellijk weeral naar, was al de derde keer dat het gebeurde, haha. Maar ik dacht, ik wacht toch even en dan: de mail gekregen! Ik zou deze toch wel gekocht hebben! Maar ben natuurlijk blij met het e-book. Mijn overvolle kasten ook, haha.
Ik verwacht een steengoed dystopisch verhaal. Ik hou dan ook van zo’n verhalen. Ik hoop toch dat hij heel goed is! Ik kan alvast niet wachten om te beginnen!”

Marleen de Keyser
“Ik stap er ook blind in,ik heb nog geen boek van Joanne gelezen. Ik vind de rechtse cover mooier, vooral de kleuren komen mooi uit. Ik heb het e-book ontvangen en daar is mijn overvolle kast me zeer dankbaar voor. Spijtig wel in dit geval omdat het zo’n een mooi boek is. Ik zou het zeker opnemen in de boekhandel, de cover valt echt op. Na het lezen waarover het boek gaat, was ik heel nieuwsgierig naar de inhoud. Ik verwacht vooral een spannend realistisch voorgesteld verhaal, voor de rest laat ik me verrassen.”

Alex Van Damme
“De eerste cover geeft een apocalyptisch gevoel: de planeet met de zon die straalt, een donkere vuile hemel. Ik vind de tweede cover beter, de zijkant van het hoofd van de man lijkt op te gaan in de krijtrotsen. De man is vuil, maar je weet niet waarom.
Het boek met de eerste cover zou ik oppakken omdat die me doet denken aan SF-verhalen. Het boek met de tweede cover neem ik vast omwille van de kracht die van het hoofd uitgaat.
Ik heb al veel positiefs gehoord van Joanne Carlton, en mocht haar De Duistere School (red. Sandra J. Paul) lezen. Ik verwacht een rauw, helder, beklijvend verhaal.”

Wat vonden de deelnemers van de leesclub van Stof tijdens het lezen. Wij vroegen de lezers op hoe ze het verhaal tot nu toe vinden, of de schrijfstijl bevalt, of ze bijzondere stukken of leuke citaten zijn tegengekomen en of ze zich kunnen identificeren met de personages.

Inge Brunnekreef-Harbers Wat ik heel mooi vind, is dat het verhaal wisselt in de tijd. Bij elke wisseling zijn de hoofdstukken heel mooi geïllustreerd wat het boek iets extra’s geeft. Het boek leest vlot en prettig. Spannend is het niet maar ik zit vol vragen.
Citaat: waar is de mensheid gebleven, als levens niet meer belangrijk zijn?

Ik kan me nog niet echt met iemand identificeren. Heb medelijden met Simon maar echt leren kennen doe ik hem nog niet. Krijg wel haatgevoelens bij Doc en de anderen en een groot vraagteken wie Kim wel niet is.

Er mag van mij nu wel meer vaart in komen. Ik voel de brommende ondertoon en wil hier nu ook naar toe.

Axelle Lescroart Het leest echt enorm snel! Ik heb eigenlijk nog het meeste medelijden met de dieren. Ik las het zo snel uit zonder het door te hebben.

Dini van Heumen-Hoekman Het leest heerlijk vlot door het duidelijke lettertype vind ik. Wat opvalt is de vormgeving van de binnenkant van het boek. De genummerde hoofdstukken met stof. Onderaan de pagina’s aan de ene kant de auteur en aan de andere kant de titel van het boek. Is tegenwoordig niet meer zo gebruikelijk dus vond ik wel mooi. De lichte vage illustraties in de pagina’s hier en daar. Maakt het boek toch mooier.

Daan Fousert Het leest simpel. Echt spannend vind ik het nog niet, terwijl het thematisch best spannend is. Verhaal loopt rommelig en eerlijk gezegd wacht ik op een apotheose maar besef dat dit later kan komen. Ik verwacht het binnen een paar dagen uit te hebben.

Marleen de Keyser Ik hou van deze schrijfstijl,het lijkt wel alsof Simon alles tegen mij vertelt. Ik kan me het best met Simon identificeren,ik leef met hem mee. Zo erg om mee te maken wat hem overkomt. Ik vind het een mooi verhaal. De rit door de stad langs de apothekers heeft me diep geraakt meer kan ik niet zeggen zonder te spoileren.

Alex Van Damme Ik zit op pagina 100 ongeveer. De grote hoofdstukken worden aangekondigd met een ‘voor het stof’ of ‘de laatste dag’. De quotes die hierbij vermeld worden vind ik zo tof dat ik gisteren alle quotes vlug gelezen heb.
De schrijfstijl bevalt me, citaten (behalve de quotes bij aanvang van een deel) ben ik nog niet tegengekomen.

Tijdens het lezen stelden de deelnemers vragen aan Joanne Carlton, die zij uitgebreid beantwoordde. De vragen en antwoorden hebben wij als een interview op onze site geplaatst.

Wat vonden de deelnemers van Stof na het lezen. Wij vroegen de deelnemers antwoord te geven op de volgende vragen:

Wat vind je van de cover? Welke gevoelens roept de cover bij je op?
De cover zal je een bepaald idee/gevoel gegeven hebben over de inhoud van het boek, klopt dit nog na het lezen van het boek?
Welke scene uit het boek is je het meest bij gebleven en waarom?
Kun jij je identificeren met de hoofdpersoon? Wat zou jij hebben gedaan als je in de situatie van de hoofdpersoon zat?
Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Weet jij zelf een andere titel die bij het boek past?
Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent?
Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?
Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin?
Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?

Alex Van Damme

De cover is speciaal. Je ziet een gezicht van een man, het gezicht is vuil. Het is alsof zijn hoofd opgaat in de krijtrotsen op de achtergrond.
Er gaat een enorme kracht uit van de cover, van het gelaat. Het klopt niet echt met het verhaal, het hoofdpersonage wordt eerder bestuurd door de omstandigheden dan dat hij er zelf vat op heeft.
De laatste scène is me bijgebleven.
Ik kan me niet echt identificeren met het hoofdpersonage. Hij wordt gestuurd, geduwd en kan zelf niets wijzigen aan de situatie waarin hij terecht komt. Toch denk ik dat ik wel hetzelfde zou gedaan hebben als het hoofdpersonage. Zijn karakter evolueert van een verbitterd man, naar een opstandige tiener naar iemand die berust in zijn lot.
De titel zegt alles, zowel over het fysieke stof als over de mist die over Simons nieuwe leven hangt. Een andere titel kan ik niet zo zeer bedenken.
Het boek leest vlot, ik heb me niet geërgerd aan de schrijfstijl.
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in een tijdspanne van enkele dagen. Binnen die dagen moet het hoofdpersonage zorgen dat hij als enige man de wereld overleeft.
Ik vind dit een moeilijke vraag, ik heb het boek graag gelezen en apocalyptische verhalen zijn wel mijn ding. Joanne Carlton heeft potentieel vind ik en ik ben wel benieuwd naar haar volgende boeken.
Ik had een rauw verhaal verwacht maar het hoofdpersonage wordt beschreven als een man met heel veel gevoeligheden, emoties.

Inge Brunnekreef-Harbers

De cover vind ik prachtig en persoonlijk ook mooier dan het origineel. Simon (Adam) omringt door het stof . Hierdoor kreeg ik meteen een beeld bij hem.
Er waren wel een paar kippenvel momenten. Het overlijden van zijn zoon in de armen van zijn vrouw. Het zetten en het moment dat hij de cocon in moet en ook dat hij er achter komt dat het niet Eva maar Kim is met wie hij in de cocon zit.
Lastig . Ik denk dat ik er alles aan gedaan zou hebben om zelfmoord te plegen.
De titel is goed gekozen zonder meteen alles te vertellen.
De schrijfstijl is vlot en voor iedereen toegankelijk
Echt geraakt ben ik niet omdat ik het op een gegeven moment te langdradig vond worden. Het gedeelte in de cocon wordt voor mij te snel afgeraffeld in verhouding met het rest van het verhaal. Het plot vond ik geweldig. Zag deze ook niet aankomen.
Door de cover leek het mij een spannend boek maar dit was het niet voor mij. Het had een groot SF gehalte waar ik eigenlijk niet van hou. Ik hou niet zo van onwaarheden. Wel ga ik zeker haar YA boek Hart-slag lezen die al een tijdje in m’n boekenkast staat.

Marleen de Keyser

Ik vind de cover zeer mooi, de kleuren komen goed uit en de man lost precies op in het stof. Hij lijkt te beseffen wat op hem afkomt en hoopt het te kunnen oplossen.
De cover verraadt voor mij niet veel over de inhoud behalve wat de achterflap verraadt dus weet ik niet of mijn gevoel klopt.
De scène met Simon zijn vingers die werden gekraakt en de rit langs de apothekers zijn me bijna letterlijk bijgebleven, ik kon het bijna echt voelen, het gedacht alleen al. De pijn lichamelijk (vingers) en de machteloosheid niets te kunnen doen, vreselijk.
Wat je in zo ’n situatie zou doen is moeilijk te zeggen als je het niet echt moet meemaken. Puur op gevoel zou je antwoorden, zelfmoord plegen je heb niets meer om voor te leven. Maar ik denk dat je overlevingsinstinct toch overwint.
Wat de titel betreft, natuurlijk gaat het hier over stof maar misschien was er een betere titel. Killer woman misschien?
Ik had nog niet eerder iets van Joanne gelezen dus ik weet niet of de schrijfstijl nu anders is maar ik vind hem zeer fijn om te lezen.
Ik vond het een mooi verhaal al had het mijn inziens nog beter geweest hadden we meer van het gelukkige gezinnetje mogen zien en een meer aanwezige Kim doorheen het verhaal en niet alleen wat anderen over haar vertelden. Het plot was dan weer super. De verhaallijn in de cocon had wat langer mogen zijn, meer details.
Joanne heeft me zeer zeker weten raken in positieve zin door de verhaallijn van Simon, de perfecte man voor Lisa en vader voor Charlie en zijn grote dierenhart voor Quin. Hij bezit ook een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Ik hoopte op een aangenaam spannend boek, ik had niet eerder iets van Joanne gelezen dus ik wist niet wat te verwachten. Ik had misschien wel meer actie tussen Simon en Kim verwacht en meer informatie over de stofwolk, daar zijn we wat op onze honger blijven zitten. Al bij al wil ik alleen maar positief zijn want het is en blijft een moeilijk thema.

Daan Fousert

Cover vind ik goed. Wekt een spanning en het Stof Kun je voelen.
Naar aanleiding van de cover had ik geen verwachting. Natuurlijk wel naar aanleiding van de achterflap. Leek me spannend en maakte me benieuwd.
De scène in het boek die mij het meest aansprak was het moment dat Simon gedumpt werd in de cocon. Dat voelde ik echt en was knap beschreven.
Ik kon meniet identificeren met de hoofdpersoon. Hij ging alle kanten op.
De titel dekt de lading goed alhoewel GIF ook had gekund.
Schrijfstijl vond ik slordig. Knap wel dat het een eigen vertaling uit het Engels is maar er zaten veel inconsistenties in en taalslordigheden.
Opbouw van het verhaal: te langdradig in het traject naar de cocon, terwijl die fase meer uitgebouwd had kunnen zijn. We springen van de eerste dag naar 6 jaar na intreding. Jammer want daar had meer uitgehaald kunnen worden. Hoe verliep de relatie, welke spanningen waren er. Etc. Etc. Vond ik een gemiste kans en had het boek compleet gemaakt.
Auteur heeft me niet kunnen raken. Op tweederde van het boek dacht ik: nu gaat het gebeuren, maar dat bleek niet zo en kabbelde het boek naar een einde die ik al verwachtte
Normaal gesproken lees ik dit genre minder. De tekst op cover en achterflap intrigeerde mij en daarom wilde ik het lezen. Ik hoopte dat het spannend zou worden omdat de wereld die kant op dreigt te gaan. Het apocalyptische van dat gebeuren trok me ook. Maar dat is niet bewaarheid. Ook in een fictief verhaal moeten feiten kloppen en daar haakte ik een beetje op af.

Dini van Heumen-Hoekman

Ja, een mooie cover zoals ik al eerder had aangegeven. Ik vond het net een filmposter ook met dat figuur onder het stof.
Dat vond ik wel. Het klopte precies wat ik had verwacht ook.
Er waren een paar scènes maar dat van die gebroken vingers was wel heftig. Ik voelde de pijn bijna. Heel goed beschreven dus van de auteur.
Ja, ook al is het een man en ben ik een vrouw. Ik kon mij heel goed in hem plaatsen.
Wat zou jij hebben gedaan als je in de situatie van de hoofdpersoon zat?
Moeilijke vraag, dat weet je pas wanneer het zo is.
Ik denk dat ik ook zo zou hebben gereageerd. Dat het van mij niet zou hoeven meer.
Dat was wel duidelijk, heel het boek gaat over stof. Ik zou zo gauw geen andere titel kunnen kiezen.
Ik las alleen een jeugdboek van de auteur die ze schrijft onder een andere naam maar ze heeft een vlotte schrijfstijl waardoor het verhaal vlot las.
Goed opgebouwd. Twee gebeurtenissen die mij verraste. Ergens zag ik het aankomen maar ik werd toch nog verrast en dat is knap.
Ja, want ik vond het een beklemmend boek en ik geloofde dus elk woord van de auteur.
Ik dacht echt, dit kan zomaar gebeuren ook.
Omdat het een beetje buiten mijn comfortzone ligt en het niet mijn genre is dat ik normaal graag lees wilde ik het toch een kans geven. Ik las namelijk al eerder het jeugdboek, De duistere school dat ik 4* had gegeven en ik heb er geen spijt van want uiteindelijk werd ik weer getrakteerd op een goed boek van Joanne/Sandra.

Dan rest alleen nog de eindconclusie in cijfers:

Inge: 4
Dini: 5
Alex: 3
Daan: 3
Marleen: 4
Axelle: 4

Daarmee kunnen we de leesclub Stof afsluiten met een gemiddelde van afgerond 4 sterren.

Namens Thrillers and More willen wij alle deelnemers bedanken voor hun inzet en positieve bijdrage. Ook bedanken wij Joanne Carlton voor haar enthousiaste deelname en uiteindelijk ook uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van de lees exemplaren en het mogelijk maken van de leesclub.

Alexander Roessen & Amanda de Leeuw van Weenen