Titel: De stad en het vuur
Auteur: Walter Lucius
Serie: Hartland #3
Genre: Thriller
Uitgeverij: Luijtingh-Sijthoff
Publicatiedatum: September 2019
Aantal bladzijdes: 490
Recensie: Miriam
Over de auteur
Walter Goverde heeft als scenarist, regisseur en producent al naam gemaakt in de Nederlandse televisiewereld. Sinds 2013 is hij nu ook bekend als auteur, maar dan onder het pseudoniem Walter Lucius. In dat jaar verscheen het eerste deel van de Hartland-trilogie, De vlinder en de storm, waarvoor hij de Schaduwprijs gewonnen heeft. Drie jaar later kwam het tweede deel, Schaduwvechters, uit en in 2019 het laatste deel, De stad en het vuur. Vanuit het buitenland is er inmiddels belangstelling getoond om dit drieluik te gaan verfilmen.
Het verhaal
Meer dan dertig jaar geleden ontvluchtte onderzoeksjournalist Farah Hafez Afghanistan, nadat haar vader bij een staatsgreep werd vermoord. Na al die jaren is er een massagraf gevonden waarin ook haar vader lag begraven en Farah wordt uitgenodigd om naar Afghanistan te komen om de herbegrafenis bij te wonen. Ondanks de protesten van haar baas Edward Vallent en collega Paul Chapelle neemt Farah die uitnodiging aan, maar niet alleen voor de herbegrafenis van haar vader, maar ook om op zoek te gaan naar de familie van Sekandar, het slachtoffertje van de bach bazi.
Als een schaduw sluipt het verleden achter ons aan.
Paul Chapelle is in Moskou waar zijn vriendin Anya Kozlova in het ziekenhuis ligt na een aanslag op haar leven. Hij is vastberaden hemel en aarde te bewegen om de dader(s) ter verantwoording te roepen, maar stuit op meer tegenstand dan hij had kunnen bedenken. Ook ontdekt hij een geheim van zijn vader, Raylan Chapelle.
Je stort je ergens in zonder dat je beseft waar je aan begint.
De stad en het vuur wordt verteld vanuit drie perspectieven: Farah Hafez, Paul Chapelle en Raylan Chapelle. De verhaallijnen van Farah en Paul gaan verder waar ze eindigden in Schaduwvechters. Met Raylan, de vader van Paul, gaan we juist terug in de tijd.
De verhaallijn van Raylan is verhelderend en van grote waarde voor de achtergrond van zowel Paul als Farah. We maken kennis met een man die gebukt gaat onder een groot oorlogstrauma, nachtmerries met zich meedraagt die zijn leven beheersen of hij nu slaapt of niet. In al die duisternis vindt hij ook liefde, maar is hij in staat die liefde vast te houden?
Maar ze realiseren zich niet dat je je geschiedenis pas kunt loslaten als je die eerst goed in de ogen hebt gekeken.
Farah is nog maar amper bekomen van de dramatische gebeurtenissen in Jakarta als zij afreist naar Kabul. Dat niet iedereen op haar komst zit te wachten, wordt al bij landing duidelijk. Farah raakt betrokken bij allerlei zaken, enerzijds omdat ze gewoonweg op het verkeerde moment op de verkeerde plaats is en anderzijds omdat ze haar onderbuikgevoel te pas en te onpas volgt, ongeacht de gevolgen. Ze stuit op een groot netwerk dat jongens verhandelt voor bach bazi’s en kan dat niet negeren ondanks dat er verschillende pogingen worden ondernomen haar op andere gedachten te brengen. Hoe ver durft ze te gaan?
Misschien moeten we stoppen met vragen wat de zin is. We kunnen het toch niet laten. We zijn wie we zijn. We kunnen niet terug.
Paul doet precies wat hij Farah afraadt te doen: hij stort zich vol overgave in het zoeken naar degene(n) die verantwoordelijk is/zijn voor de aanslag op Anya met gevaar voor eigen leven. Maar wat is zijn leven nog waard als hij niet de waarheid boven water kan krijgen?
Er zit behoorlijk wat tijd tussen Schaduwvechters en De stad en het vuur en het is dan ook wel even graven in het geheugen; hoe zat het ook alweer? Tijdens het lezen moet je ook echt je aandacht erbij houden, de hoeveelheid namen is groot en de verhaallijnen ontwikkelen zich in een razend tempo.
De schrijfstijl van Walter Lucius is direct herkenbaar en vertrouwd. Ook hier neemt hij je moeiteloos mee door de straten van Kabul en de donkere krochten van Moskou, alsof je naast Farah loopt en net als zij het stof van je gezicht veegt of net als Paul na een wilde achtervolging in het water belandt. Lucius schrijft beeldend, filmisch en weet duidelijk waar hij het over heeft, waardoor je tijdens het lezen probleemloos een beeld voor ogen krijgt en waardoor het verhaal steeds meer tot leven komt.
Feiten en fictie worden verweven met spanning en actie: de Hartland-trilogie is een belevenis met De stad en het vuur als mooie, sterke afsluiter!
4 sterren voor De stad en het vuur.
Miriam
