Fotografie Wim van de Hulst
Vandaag, 8 oktober, verschijnt de nieuwste thriller van Nederlands bestsellerauteur Charles den Tex, Verloren vrouw. In het kader van het verschijnen van zijn jongste telg, mochten wij Charles aan de tand voelen. Lees het interview hieronder!
Voor wie jou nog niet kent (dat lijkt mij bijna onmogelijk, maar je weet maar nooit!), wie is Charles den Tex? Wat moeten we van je weten? En wat mogen we eigenlijk niet van je weten?
Ik ben begonnen als reclametekstschrijver, daarna ben ik adviseur interne bedrijfscommunicatie geworden en daarna fusiemanager. Mijn eerste fusie en mijn eerste thriller (Dump) waren ongeveer tegelijk klaar. Ik schrijf al 25 jaar en heb 18 boeken geschreven (inclusief Verloren vrouw). Je mag alles van me weten, behalve de dingen die je niets aangaan, die zijn geheim en geheimen moet je koesteren. Als je geen geheimen hebt, ben je leeg. Geheimen maken kunst. En nog veel meer.
Heb je ooit de behoefte gehad om terug naar Australië te gaan? Of misschien juist naar een ander land te emigreren?
Ja, ik zou wel een keer terug willen gaan naar Australië. Sinds mijn ouders daar weg gingen, ik was toen zes, ben ik er nooit meer geweest. Ik heb wel een paar jaar in Londen gewoond en een paar jaar in Parijs, maar ik wil niet emigreren. Ik woon hier, hier is mijn taal.
Wanneer wist je dat je schrijver wilde worden? Is er een bepaalde reden/aanleiding geweest die je heeft doen besluiten om te gaan schrijven?
Eigenlijk wist ik dat op de middelbare school al, maar toen schreef ik niet. Ik ben pas na mijn 40ste begonnen omdat ik eerst allerlei andere dingen heb gedaan. De fotoschool in Londen, leraar Engels in Parijs, reclame, communicatie-advies en fusiemanager. En dat was ook leuk en interessant. Pas toen ik via een klant op het idee kwam van een thriller over fraude met chemisch afval ben ik begonnen, en toen ik eenmaal was begonnen, kon ik niet meer ophouden.
Hoe is het om (een) boek/boeken van jezelf als tv-serie bewerkt te zien? Heb je hier zelf ook nog inspraak in gehad? Hoe was het om de eerste aflevering op tv te zien?
Het is geweldig als een eigen boek wordt verfilmd. Heel erg cool. En vet. En chill. En wreed. Maar dan merk je hoe anders film is en wat daar allemaal bij komt kijken. Dan merk je ook hoeveel je moet weglaten om van een boek een film te maken, en dat is soms wel moeilijk. Maar als ik het dan zie, is het een soort openbaring.
Zou je zelf ooit nog eens een film willen maken? Zo ja, met wat als onderwerp?
Ik zou misschien wel een film of televisieserie willen schrijven. Maar produceren of regisseren, nee, dat is echt een heel ander vak.
Ga je nog meer boeken samen met je vrouw schrijven?
Zodra we weer een echt goed onderwerp vinden denk ik dat we dat wel weer zullen doen. Het was heel bijzonder om samen te schrijven, dat vonden we allebei.
Hoe voelt het na 13 thrillers om weer een nieuwe thriller uit te brengen? Is dat nog net zo spannend, of voelt dat heel anders als de eerste paar boeken?
Elk nieuw boek is weer even spannend. Na al het werk dat erin zit, hoop je dat lezers het leuk-mooi-spannend-goed zullen vinden. Dat verandert nooit. Natuurlijk zijn er ook wel dingen waar je aan went. Bij mijn eerste boek schrok ik me echt kapot van alle opmerkingen van de corrector, overal rode strepen en verbeteringen. Dat was een shock. Maar nu ben ik eraan gewend. En ik maak ook minder fouten, dat helpt.
Je hebt al meermaals de Gouden Strop gewonnen, hoe vond je dat? 
De Gouden Strop winnen is fantastisch. Het maakt een enorm verschil en de erkenning is domweg belangrijk. En elke keer is het nog beter dan de keer ervoor. Bij de derde keer dacht ik dat ik onmogelijk nog een keer kon winnen en als het dan toch gebeurt is dat echt heel mooi.
Wat deed je zoal als voorzitter van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs? Hoe vond je dit?
De voorzitter van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs heeft van alles te doen. Je bent de vertegenwoordiger van alle misdaadauteurs en dat is niet alleen belangrijk, het is ook heel leuk. Het werk bracht me in contact met heel veel andere mensen in het boekenvak en dat was geweldig. Daar ben ik nu nog dankbaar voor. Maar het was ook heel veel werk, want ik was voortdurend op zoek naar nieuwe sponsors voor de Gouden Strop. Ik heb de internationale vereniging naar Amsterdam gehaald en ik heb een symposium over spannende boeken georganiseerd. Dus je begrijpt, ik heb mezelf aardig bezig gehouden.
Wat is de reden dat je Verloren vrouw hebt geschreven? Zit er een bepaalde onderliggende boodschap in deze thriller?
Verloren vrouw is een combinatie van iets wat ik heb meegemaakt en iets wat ik zou willen meemaken. En dan vraag je natuurlijk: Wat dan, wat heb je zelf meegemaakt? En wat zou je willen meemaken? Maar dat zeg ik niet. Lees het maar en dan ben ik benieuwd of je het eruit kunt halen. De onderliggende boodschap is dat de technologie ons verandert. Dat is al aan de gang.
Kun je kort aangeven waar Verloren vrouw over gaat?
Verloren vrouw gaat over een vrouw, een geheim agente met allemaal high-tech in haar hoofd. En ze weet zelf niet dat dat in haar hoofd zit. Als de technologie hapert, weet ze niet meer wie ze is en is ze aangewezen op één man die haar kan helpen. En die man is een oplichter.
Hoelang heb je erover gedaan om dit boek te schrijven? Heb je een bepaald schrijfritueel (sluit je je bijvoorbeeld ergens op, of heb je juist muziek nodig bij het schrijven)?
Over het schrijven van dit boek heb ik best lang gedaan, zeker anderhalf jaar. Het is al drie jaar geleden dat mijn vorige boek uitkwam. Ik schrijf het liefst in de ochtend tot aan de middag, zonder internet en zonder telefoon. En zonder muziek.
Wat is jouw favoriete gerecht? 
Eén gerecht? Dat kan niet. Er zijn zo ongelooflijk veel lekker dingen. Pizza diablo. Oesters. Crunchy noodle salade. Pasta in allerlei soorten. Schnitzel. Lamsbout met gebakken aardappelen. Gegrilde groentes. Tosti. En nog veel meer!
Zijn we nog een vraag vergeten te stellen die je eigenlijk heel graag had willen beantwoorden? Zo ja, welke vraag? En mogen we dan ook het antwoord weten?
Er zijn nog honderd miljoen vragen. Zonder vragen kun je geen boeken schrijven. Maar wat al die vragen zijn, dat weet ik niet.
Bestel hier de boeken van Charles Den Tex
