De leesclub die wij mochten organiseren rondom Stof van Joanne Carlton (Sandra J. Paul) is net afgelopen. 
Tijdens deze leesclub konden de deelnemers vragen stellen aan de auteur over het boek en over het schrijfproces. Lees hieronder welke leuke vragen er werden gesteld, en niet minder belangrijk, hoe Joanne hierop geantwoord heeft.
Inge Brunnekreef-Harbers vraagt: Heb het boek nog niet maar weet dat het gaat over het klimaat. Niet zomaar iets en ik ben dan ook heel benieuwd hoe je op dit thema komt en heb je je hiervoor nog ingelezen of je kennis voor opgedaan?
Joanne Carlton antwoordt: Het boek is eigenlijk een what if?-scenario dat gaat over onze huidige politieke en technologische wereld, gecombineerd met onze milieuproblematiek. Het is een complex verhaal dat zich afspeelt in 1996 (waarom, moet je ooit maar eens vragen ;)). Ik ben te rade gegaan bij verschillende mensen en heb ettelijke artikels gelezen over bepaalde zaken die meer naar het einde toe van het verhaal naar boven zullen komen. Het werd ook gelezen door Jill Peeters, een Vlaamse weervrouw die bekend staat om haar klimaatexpertise.
Axelle Lescroart vraagt: Waarom de keuze voor dit genre? En hoe gemakkelijk of moeilijk was het om in dit genre te schrijven?
Joanne Carlton antwoordt: Zij die me kennen en al enige tijd volgen als auteur, weten dat ik een zeer divers auteur ben. Zo schrijf ik zowel in het Engels als het Nederlands (Engels als Joanne en Nederlands als Sandra J. Paul). Ik laat me leiden door mijn muze. In dit geval was het een bijzonder iets. Mijn vaste designer had deze cover gemaakt zonder boek. Ik zag die en kreeg meteen een idee. Dat werd een kortverhaal dat ik ingestuurd heb voor een screenplaywedstrijd, waar het de shortlist heeft gehaald. Mijn Amerikaanse redacteur heeft toen geadviseerd om er een boek van te maken, wat dan Dust werd. Ik heb veel research gedaan voor dit boek en ook met een aantal mensen gesproken rond de opzet van de cocon (dat ga je wel merken in het boek wat dat was). Verder heb ik me vooral gebaseerd op conspiracy theories en een “what if”-scenario. Wat betreft het politieke aspect heb ik me gebaseerd op de huidige Amerikaanse president. Voor dit boek waren er veel invloeden van verschillende kanten dus.
Dini van Heumen-Hoekman vraagt: Onder dit pseudo schrijf je dus je Engelse boeken, die eerst in het Engels uitkomen en dan pas in het Nederlands. Is er nog een reden waarom dit derde boek eerder vertaald werd dan jouw tweede, Kill me again?
Joanne Carlton antwoordt: Mijn probleem is dat ik teveel ideeën en te weinig tijd heb 😉 – Dust was een boek dat zo plots opkwam dat het gewoon als eerste moést vertaald worden. KMA wordt mogelijk op termijn een trilogie die ik dan later ga vertalen. Wanneer weet ik nog niet, maar ik denk aan 2021. (2020 zit al zo vol als een ei lol)
Axelle Lescroart vraagt: Waarom speelt het boek zich af in het verleden en niet in de toekomst?
Joanne Carlton antwoordt: Bewuste keuze – ik vond het interessant om een alternatieve wereld te creëren. Plus: het was een hommage aan dat jaar, wat voor mij een heel belangrijk jaar was waarin mijn leven veranderde. Bovendien zijn er ook technologische redenen voor (dat merk je later in het boek wel).
Marleen de Keyser vraagt: Soms maak je een overgang waarbij dan een Engelse tekst staat. Waarom is deze tekst niet in het Nederlands?
Joanne Carlton antwoordt: Het zijn originele quotes in het Engels geschreven (door andere mensen uiteraard) waarvan ik de originele kracht wilde behouden.
Alex Van Damme vraagt: Waarom San Francisco? Prachtige stad, dure stad, 
Robin Williams stad.
Maar ik vraag het me gewoon af. Er zijn zoveel mooie steden in de US en minder mooie steden (LA is een afknapper voor mij).
Joanne Carlton antwoordt: Ik heb een tijdlang in de States gewoond (beide kusten) en tweemaal in San Francisco geweest en verliefd geworden op die stad. Ik vond het toepasselijk voor dit verhaal. Ook was het een beetje een ode aan Planet of The Apes en Golden Gate Bridge.
Daan Fousert vraagt: Ben nu bijna op het einde dus tijd om jou Joanne een paar vragen te stellen: Wat was jouw motivatie om dit boek te schrijven? Was er een aanleiding of een gebeurtenis die je daartoe dreef? Wat doe je aan fact finding voor het schrijven van een boek als dit? Wat heb je zelf met het onderliggende thema van je verhaal? Ten slotte: wat hoop je met je boek te bereiken?
Joanne Carlton antwoordt: Een ganse reeks! here we go. Mijn motivatie: 2 dingen. Enerzijds een ode aan mijn jaren negentig (1996, X-Files vermelding, het paranormale en een periode waarin onze wereld voortdurend bezig was met conspiracy theories). Dit alles, vermengd met een drang van mezelf om eens goed stil te staan bij onze klimaat-, politieke en technologische problematiek. Dit samen gemengd, werd Stof.
Een gebeurtenis: ik merk van mezelf dat ik heel veel bezig met onze maatschappij, vermoedelijk (denk ik zelf toch) omwille van mijn baan (coach) en kinderen, over wiens toekomst ik vaak nadenk. Verder vind ik ook het huidige politieke klimaat, vooral in de States, echt angstaanjagend, zeker als je ziet wie daar aan de macht staat en over welke macht die man beschikt.
Fact finding: ik heb zelf 1996 levendig meegemaakt dus toen ik op zoek ging naar feiten uit die periode, kwam ik vanzelf uit bij een aantal zaken die ik absoluut wilde gebruiken. Op technologisch vlak heb ik vooral research gedaan over de Cocon, en me daarop gebaseerd op échte koepels die al bestaan hebben of nog bestaan. Dat, gecombineerd met research over hoe de mens ooit Mars zou willen bevolken, zorgden voor dit resultaat.
Onderliggende thema heb ik hierboven al wat uitgelegd, denk ik. Wat hoop ik te bereiken? Uiteraard een ruim lezerspubliek 😉 , maar ook dat mensen nadenken over de situatie waarin wij ons bevinden en dat dit geen ver-van-mijn-bed show is. Dat merk ik ook uit de recensies, dat lezers hier echt wel mee bezig zijn achteraf en vaak zoiets hebben van: Damn, dit is angstaanjagend echt.
Axelle Lescroart vraagt: Hoe lang nam het schrijfproces in beslag? 
Joanne Carlton antwoordt: Ik ben aan het kortverhaal begonnen in juni 2018, waar ik (tussen andere projecten door) ongeveer een tweetal maanden aan gewerkt heb. In november ben ik dan begonnen aan de boekversie, waar ik dan drie maanden aan gewerkt heb. Omdat er al veel op papier stond, viel dit best mee. De nieuwe stukken gingen vooral over Lisa en Charlie (in het kortverhaal was dit vrij kort vermeld) en dan over de Cocon. In januari is het Engelstalige boek dan naar redactie gegaan, februari proeflezers, redactie, enz. Maart naar druk en einde maart lag hij in de winkels. De NL-versie ben ik in januari (tussendoor) aan begonnen met vertaling, die klaar was in mei. Daarna redactie, proeflezingen, redactie (mei, juni, juli). En in augustus is hij dan naar druk gegaan. Alles bij elkaar heb ik dus ongeveer 1,3 jaar aan dit project gewerkt.
Alex Van Damme vraagt: Dit verhaal is apocalyptisch. Welke zijn je voorbeelden in dit genre?
Joanne Carlton antwoordt: Ik heb eigenlijk geen voorbeelden in het genre – filmgewijs vind ik apocalyptisch wel leuk. Dystopisch heb ik vrij recent wel Hunger Games en Maze Runner gelezen.
Alle deelnemers, bedankt voor jullie leuke vragen! Joanne, bedankt voor de uitgebreide antwoorden.
