Titel: Ik niet op jou
Auteur: Sally Thorne
Genre: Roman
Uitgeverij: HarperCollins
Vertaling: Angelique Verheijen
Publicatiedatum: Juni 2019
Aantal bladzijdes: 315
Recensie: Yfke
Auteur
Sally Thorne houdt zich dagelijks bezig met subsidieaanvragen en contracten opstellen (gaap!). Maar gelukkig kan ze zich daarna helemaal onderdompelen in het creatieve proces van romans schrijven. Het romantische genre is daarbij haar grote liefde. Ze woont in Canberra, Australië. Ik niet op jou is haar romandebuut.
Achterflap
Lucy Hutton en Joshua Templeman hebben een bloedhekel aan elkaar. Het vervelende is echter dat ze de hele dag tegenover elkaar zitten, als assistenten van de twee directeuren van een uitgeverij.
Lucy vindt Joshua stijf, onuitstaanbaar en overdreven knap, eh… humorloos. Joshua is iedere dag weer verbijsterd over Lucy’s ongeschikte kledingkeuze en eigenzinnige gedrag.
Beiden laten geen gelegenheid voorbijgaan om elkaar op stang te jagen met een heel arsenaal aan subtiele en minder subtiele (en oké, best kinderachtige) spelletjes. Dit wordt al bijna werkroutine, tot ze allebei hun zinnen hebben gezet op dezelfde promotie. Dan barst de strijd pas echt los!
Mijn mening
‘Van vijanden naar geliefden’ is misschien wel een van mijn favoriete thema’s in chicklit/feelgood. En, wat blijkt wanneer je voor een recensie googelt naar ‘Enemies to Lovers’? Dit boek van Sally Thorne prijkt bovenaan in een lijst met voorbeelden van dit thema. Terecht, want het is een prachtig voorbeeld van hoe een verhaallijn die je als cliché kunt ervaren, zo uitgevoerd wordt dat het tóch de aandacht vasthoudt en zorgt dat de lezer naar de momenten dat ze weer verder mag lezen uitkijkt.
Sinds hun respectievelijke uitgeverijen zijn gefuseerd en Lucy en Joshua gedwongen met elkaar moeten samenwerken (of tenminste dagelijks in dezelfde ruimte moeten bestaan), vinden ze elkaar vreselijk. Alleen dat maakt Ik niet op jou al leuk om te lezen; Sally Thorne beschrijft met veel humor en vlotte alinea’s hoe kinderachtig de twee hoofdpersonen zich tegen elkaar kunnen gedragen. Het is in het begin wel even wennen, maar hou vol, het is de moeite waard. Het is zelfs hilarisch te noemen.
Onder alle kinderlijke aversie speelt veel meer dan je aanvankelijk misschien denkt. Er wordt wel naar gehint wanneer Lucy aan het eind van hoofdstuk 1 denkt: ‘Ik wou dat we vrienden waren’. Dan gebeurt er iets wat de dingen volledig op zijn kop zet, iets waardoor je je afvraagt hoe Sally Thorne de overige bladzijden van haar boek interessant wil houden na deze … climax.
Het leukste aan Ik niet op jou vind ik dat het haar daadwerkelijk lukt. Terwijl Lucy en Joshua de strijd aangaan om een promotie, leren ze elkaar in hun privéleven beter kennen. Dit smaakt bitterzoet, aangezien een van hen het bedrijf zal moeten verlaten als de ander de promotie krijgt.
Ik niet op jou is een heerlijk boek, zo eentje waarvan je eigenlijk langzamer probeert te lezen omdat je nog niet wilt dat het eindigt – en zo’n boek waarbij het niet lukt om langzamer te lezen, want je moet. Gewoon. Weten. Wat er gebeurt.
Het leest lekker, de personages hebben precies de juiste verhoudingen van stereotype/origineel en grappig/sneu, en het einde geeft veel voldoening.
Een heerlijk debuut, waarvan de auteur op mijn lijstje ‘must-read auteurs’ gaat.
Ik niet op jou geef ik 5 sterren. #geefmeer
~Yfke Brandhout
Zoek een boekhandel in de buurt
