Wij stelden Patricia Snel een aantal vragen naar aanleiding van het verschijnen van haar nieuwe thriller Perfect Match die onlangs verscheen bij uitgeverij Ambo | Anthos.
Foto: Ruud Pos Photography
Wie is Patricia Snel? Hoe zou jouw beste vriendin jou omschrijven?
Pat, je ziet er nog goed uit voor je leeftijd, zo zonder botox en fillers. Jammer dat je op verkeerde mannen valt. Maar het is nooit te laat. Verder zie ik in jou een kind, een prinses, een vrouw, een sloerie, een kameraad, een Madonna, een moeder. Je bent nooit hetzelfde.
Je hebt best wel wat jaren in het buitenland gewoond, voel je je nu echt thuis in Nederland of sluit je niet uit dat je wederom uit ons land vertrekt?
Ik sluit nooit iets uit, dus wonen in het buitenland ook niet. Maar ik heb het prima naar mijn zin hier in Amsterdam op mijn woonboot. Al mijn collega-vriendinnen en vrienden en in de buurt. Velen ken ik nog uit Singapore en zijn ook weer terug zijn. Heel gezellig en knus.
Wat heeft je doen besluiten om op een woonboot te gaan wonen? Is dit voor jou ook de perfecte schrijfplek?
Ik ben opgegroeid aan het water. Surfen, zeilen, motorbootjes. Toen ik repatrieerde, gilde ik tegen iedereen dat ik een dak boven mijn hoofd zocht in de buurt van het Amstelveld en de Utrechtsetraat. Ineens werd ik van de straat getrokken door een kennis, beetje ruig type en woonbootbezitter, die van mijn woningnood afwist. Hij trok me het café in en zei: Luister. Ik weet een woonbootje te koop, maar je moet je muil houden tegen iedereen. Hij is van Joep en Joep wil geen lui over de vloer. Dit is zijn nummer en dat bedrag moet je bieden. Toen ontmoette ik Joep op de Gratia Deo, wat toen nog een oude schuit was, zonder water en gas. Maar ik was meteen verliefd op het schip. En stiekem ook een beetje op Joep, in de zin van wat een heerlijk, origineel mens. Een echte Jordanees, handelaar in van alles en nog wat, en ontzettend grappig. Hij zei met zwaar Amsterdams accent: Ik kan die boot aan iedereen verkopen, dat snap je, maar dat wil ik niet. Al die vreemde lui die komen kijken. Ja, ik vind het eigenlijk wel lachen, een schrijver op mijn bootje. En zo geschiedde. Deze zomer is hij helaas overleden. En ja, schrijven op deze plek is een zegen. En dan kijk ik ook nog uit op De Duif (kerk) en de Amstelkerk. Gratia Deo. Zo is het gewoon.
Foto: houseboatrental.amsterdam/gratia-deo
Ben je iemand die alles van tevoren plot, of laat je je verrassen door je verhaal en je personages?
In het begin van mijn carrière deed ik dat nog wel, maar nu schrijf ik in twee A4-tjes de plot en karakterontwikkeling. Doe ik volgens de Aristoteles tragedie. Die opbouw werkt perfect. Dan verdwaal je nooit, maar je bent wel vrij om het in te vullen en andere wendingen of afslagen te nemen. Dat komt een verhaal meestal alleen maar ten goede. Dus een beetje van beide.
In al je boeken draait het veelal om sterke vrouwen, is dit bewust gekozen?
Ja, sterk met hun kwetsbaarheden, want dat is hun valkuil en daar komen ze dan weer sterker uit. Zoals in Expat exit is het Elisa die haar leven moet riskeren om haar zoon terug te krijgen en om te ontsnappen aan het criminele milieu. In het gewone leven zijn expatvrouwen (nog steeds een vrij traditionele mannenwereld) kwetsbaar wanneer ze gaan scheiden en hun man de volledige voogdij in het buitenland opeist, waar andere wetten gelden. En Marit in Perfect Match neemt wraak na een mislukte internet-date.
De mannen in jouw thrillers, vaak de slechteriken, komen uit verschillende landen, zijn dit steeds landen waar jij je verbonden mee voelt? Of berust het op louter toeval?
Mijn verhalen spelen zich alleen af in landen die ik goed ken. Mijn personages kies ik zorgvuldig, en slechteriken heb je overal. Dat is universeel. Hooguit gewoontes en gebruiken zijn anders. In De Expat was mijn overbuurman (Dave in het boek) een foute Australiër. Agressief naar zijn veel jongere vriendin en in 2008 bankier bij Goldman Sachs in New York. Dat leek me een perfect personage, als type, om te gebruiken. Natuurlijk is het slechts een inspiratiebron, want in mijn boek is hij veel wreder en mensenhandelaar.
Perfect match is je laatstverschenen boek, daarin neem je het internet daten kritisch onder de loep, is dit gekozen om mensen te waarschuwen of gewoon omdat het onderwerp je boeit?
Online daten is eindeloos boeiend en spannend. Hoop en verwachting. En vrees. Je kunt er zoveel over zeggen en dat gebeurt ook in Perfect Match. Niets is wat het lijkt. En dat kan goed of slecht uitpakken. Met Perfect Match waarschuw ik niemand. Het verhaal vertelt zichzelf. Het is vooral heel spannend.
Welk onderwerp triggert jou momenteel dat je er wel een boek over zou willen schrijven, of misschien is het zelfs al in de maak?
Er is van alles in de maak. Een nieuwe thriller, erotische korte verhalen.
Er verschijnt gemiddeld van jouw hand een boek per jaar, ben je daar echt het hele jaar druk mee, of stort je je een paar maanden op het schrijven en neem je dan even rust?
Naast het schrijven geef ik ook les aan de Schrijversacademie. Ik heb een paar klassen. Dat kost ook veel tijd. Maar ik weet prima mijn rust te nemen. Ik sport, mediteer en onderneem leuke dingen met mijn vrienden.
Wie of wat heeft de meeste invloed op jouw leven gehad?
Marije, mijn beste vriendin heeft de meeste invloed op mijn leven gehad. We ontmoetten elkaar in Singapore, tien jaar geleden en waren direct close. Toen ik anderhalf jaar later voor een gesloten deur stond, mijn ex had de sloten veranderd en kon blijkbaar niet zeggen dat hij het voor gezien hield en voorkeur had voor Aziatische dames, bood zij mij een etage in haar huis aan. Ik wilde namelijk helemaal niet weg uit Singapore, want ik had net alles opgebouwd: Gaf lezingen in Azië, werkte voor Elephant Parade, ontmoette interessante mensen en reisde veel. Ik ben haar daar eeuwig dankbaar voor. We hebben daarna ook nog samen op de Kaaimaneilanden gewoond en ook daar veel lol gehad. Na drieënhalf jaar keerden we allebei terug naar Amsterdam. We wonen vlakbij elkaar en we zien en spreken elkaar veel.
Verder is de koop van mijn boot van grote invloed op mijn leven. Voor het eerst ‘bezit’ ik ‘een eigen huis’ en dan ook nog op de allermooiste plek in Amsterdam. Het Goudse kaasmeisje dat nergens voor wilde deugen, heeft het toch maar lekker voor elkaar.
Wat is jouw ultieme manier van ontspannen?
Slapen. Maar die is flauw, hoewel ik het graag doe. Verder wandelen, vrijen, een goed gesprek, mooi glas wijn, sporten, het dek schrobben, mediteren, goed boek, film of documentaires kijken, muziek luisteren …er is niet een ding waar ik ultiem van ontspan.
Als laatste vraag wil ik graag weten wat je lievelingsrecept is en of je dat met ons wilt delen?
Ik ben dol op pasta en biologische groenten uit de oven. Easy en gezond. Ik kook overwegend vegetarisch, dus eet sowieso thuis nooit vlees, noch vis (maar dat is vals, want ik eet wel veel buiten de deur) Maar wat ik regelmatig maak is het volgende:
Cherrytomaten (2 pakken vers), 1 paprika, 1 venkel, 1 Spaanse peper, vier tenen knoflook en vier sjalotten, 1 courgette. Alle groente halveren dan wel in kleine stukjes snijden en in de ovenschotel, snufje peper, zout en oregano, olijfolie eroverheen en 45 minuten op 160 graden in de oven. Af en toe omscheppen.
Ik rooster pijnboompitten en schaaf Parmezaanse kaas en pluk wat blaadjes basilicum.
Pasta koken en afgieten en daaroverheen schaaf ik wat citroenschil, wat zout en olijfolie. De citroen geeft een frisse smaak aan de pasta en combineert goed met de groenten.
Dan de pasta eerst op het bord, groenten eroverheen, pijnboompitten, handje Parmezaanse kaas en basilicumblaadjes. Ziet er mooi uit en het is heerlijk.
Bestsellerauteur Patricia Snel groeide op in Gouda en studeerde in Leiden Italiaanse taal-en letterkunde en kunstgeschiedenis. Na haar studie werkte zij enkele jaren voor een marketing en communicatiebureau, richtte ze diverse bedrijfjes op en reisde o.a. een half jaar lang door Zuid- Amerika en Afrika.
Kijk voor meer informatie over Patricia Snel op Patriciasnel.nl
