Titel: De verdwenen stad
Auteur: Camilla Sten
Genre: Thriller
Uitgeverij: Karakter Uitgevers
Vertaling: Corry van Bree
Publicatiedatum: Augustus 2019
Aantal bladzijdes: 336
Recensie: Lilian
Cover
Het boek lijkt overwoekerd te zijn door wortels, die je een onbehaaglijk gevoel geven. Het dorpje ziet er lieflijk en vredig uit, maar tegelijkertijd geeft het je ook een onbehagelijk gevoel. De kilte komt mede door het kleurgebruik en de wortels op een achtergrond van afbladderende verf.
Auteur
Camilla Sten (1992) is de grootste Zweedse belofte van dit moment. Ze studeert momenteel psychologie en tegelijkertijd publiceert ze met grote regelmaat in verschillende Zweedse dagbladen. Camilla is bekend om haar betrokkenheid bij tal van maatschappelijke vraagstukken. Samen met haar moeder – de bekende auteur Viveca Sten – schreef ze een aantal succesvolle thrillerseries. In 2016 publiceerde ze haar eerste roman.
Achterflap/samenvatting
Een klein Zweeds dorp in de jaren vijftig komt groot in het nieuws als de hele populatie van de stad zonder één aanwijzing verdwijnt. Het mysterie wordt niet opgelost en al snel raakt de gebeurtenis in vergetelheid.
Alice groeit op met een fascinatie voor deze wonderlijke gebeurtenis uit het verleden. Haar grootmoeder heeft haar het verhaal verteld. Zij verloor haar hele familie tijdens deze onverklaarbare verdwijning.
Als Alice volwassen is, verzamelt ze een groep vrienden met wie ze een documentaire over dit fenomeen wil maken. Met als doel: voor eens en altijd uitzoeken wat er echt is gebeurd. De groep vrienden is de eerste in vijftig jaar die deze vreemde ‘dodenstad’ bezoekt. Al beginnen ze daaraan te twijfelen als zeer eenmaal zijn.
Mijn mening
De grote droom van Alice staat op het punt om uit te komen: ze gaat een promotiefilm opnemen om zo nog meer sponsoren te vinden voor haar documentaire over het plaatsje Silvertjårn. Als kind was Alice al dol op mysterieuze verhalen en raadselachtige gebeurtenissen en als haar oma over Silvertjårn vertelde hing ze aan haar lippen en wist ze dat ze ooit, als ze groot was, dat verhaal over zou brengen aan een groter publiek. Elsa, de oma van Alice, woonde tijdens de verdwijning in Stockholm. Wat er precies gebeurd is, is nooit ontdekt, maar alle inwoners van Silvertjårn waren van de ene op de andere dag spoorloos verdwenen. Het stadje was leeg, de koffie stond nog op het vuur, maar er kwam niemand terug om het op te drinken.
Door middel van de briefwisseling tussen haar oma en haar zus en alle informatie die ze verder over het stadje en de raadselachtige gebeurtenis heeft weten te vinden, begint Alice aan haar kruistocht om het raadsel op film vast te leggen. Ze is afgestudeerd aan de filmacademie en wil, net als haar klasgenoten, een carrière in de filmindustrie. Uiteraard kan ze het niet alleen en met een klein groepje vrienden, bestaande uit Tone, Emmy, Robert en Max keert Alice vijftig jaar na dato terug in het spookstadje.
Ooit was het water misschien zilverkleurig geweest, maar nu is het zwart en glanst het als een oud geheim.
In het boek lopen twee verhaallijnen parallel aan elkaar, het ene speelt zich af in het verleden (1958-1959) en in het andere leef je mee met Alice en haar vrienden die op onderzoek uit gaan in het verlaten stadje. De korte hoofdstukken switchen steeds tussen heden en verleden en geven je steeds meer inzicht in het mysterie rondom de verdwijning. Ook de briefwisseling tussen Elsa en Aina draagt eraan bij dat je als lezer steeds meer puzzelstukjes krijgt die op hun plek beginnen te vallen.
De beschrijvingen van het stadje zijn erg gedetailleerd en zorgen ervoor dat je al lezend zo met de personages mee kunt lopen door de verlaten straten. Maar zijn de straten wel verlaten? Aan alles voel je dat er iets mis is met het stadje. Welk geheim draagt het met zich mee en gaan de vrienden daarachter komen? Door allerlei voorvallen, die ze niet één twee drie kunnen verklaren, wordt de vriendschap op de proef gesteld en zet het de onderlinge relaties op scherp.
Die dag leerde ik iets over mensen en mezelf. Sindsdien is er zeven jaar verstreken. Dat is bijna een kwart van mijn leven. Ze is de hele tijd een half genezen wond geweest, een korst waaraan ik voortdurend moest krabben.
De verdwenen stad is een mysterieus verhaal en de psychologische spanning is voelbaar, dit zorgt ervoor dat je het boek het liefst in één adem uit wilt lezen. Ik heb er enorm van genoten en kijk al uit naar het volgende boek van Camilla Sten!
Spanning: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Psychologie: 5
De verdwenen stad krijgt van mij 5 sterren.
Lilian
