Titel: 
De Dysasters
Auteur: P.C. Cast en Kristin Cast
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Best of YA
Publicatiedatum: Februari 2019
Aantal bladzijdes: 342
Recensie: Manon
Auteur
P.C. (Phyllis Christine) Cast en Kristin Cast zijn moeder en dochter en hebben samen de populaire young-adult serie “House of Night” geschreven. Voor meer informatie over deze schrijfsters, bekijk hun website: https://www.infinitelyinteresting.co/pccast
Achterflap/Samenvatting
Foster Stewart heeft altijd geweten dat ze anders is. Praten met planten en het beheersen van wolkenformaties zijn geen dingen waar de meeste zeventienjarigen mee bezig zijn. Het leven van football-ster Tate Taylor is perfect. Hij heeft nooit nagedacht over zijn ‘extra’ vaardigheden. Welke quarterback zou geen nachtzicht willen? Maar in de nacht van hun eerste ontmoeting brengt een dodelijke tornado hen bij elkaar en worden hun ware vermogens – de kracht om de elementen te beheersen – gewekt. Dan blijkt Fosters wetenschapper-vader, Dr. Rick Stewart, hen te willen gebruiken voor zijn eigen snode plannen. Foster en Tate zullen Dr. Stewart moeten stoppen voordat hij hun leven en de rest van de wereld vernietigt.
Mijn mening
De Dysasters begint met Foster die samen met haar adoptiemoeder Cora al een jaar onderweg is. Op het moment zijn ze in Missouri waar ze samen naar een footballwedstrijd gaan om iemand te ontmoeten. Die iemand is Tate Taylor. Wanneer er een tornado ontstaat nog voor de wedstrijd begint, komen Tate en Foster erachter dat ze samen bepaalde krachten hebben. Alleen kunnen die krachten niet voorkomen dat bijna iedereen in het stadion omkomt inclusief Cora en Tate’s ouders. Wanneer Cora op haar sterfbed vertelt dat ze achterna worden gezeten en wel door Fosters adoptievader, slaan ze op de vlucht. Al snel ontdekken Foster en Tate dat ze deel uitmaken van een groter plan, een experiment waarbij kinderen elementen kunnen beheersen. Kunnen Foster en Tate uit hun handen blijven en de andere kinderen vinden die ook een element beheersen? Of worden alle middelen ingezet door hun vijanden?
Terwijl hij met grote ogen toekeek schreeuwde ze iets, één woord, zo hard en met zo veel rauwe angst in haar stem dat iedereen zich omdraaide en keek waarnaar ze wees. ‘Tornado!’ Tates wereld explodeerde.
Een young adult over tieners die hun superkrachten ontdekken. Voor dat soort verhalen ben ik altijd wel te porren. Alleen ben ik over De Dysasters minder te spreken: de uitwerking van het verhaal en hoe het beschreven wordt, is soms gewoon slecht. De personages krijgen niet echt diepgang ondanks dat het verhaal wel van alle kanten belicht wordt. De hoofdstukken worden verteld vanuit de diverse personages, o.a. Tate en Foster als ook die uit het vijandelijke kamp.
’Hallo Eve’. Foster zette haar vuisten op haar heupen en plantte haar voeten stevig in het zand. ’Ellendig sekreet’.
Tate en Foster kunnen elkaar in het begin niet uitstaan, maar zijn gedoemd om bij elkaar te komen. Alleen de chemie ontbreekt tussen hen waardoor de romantische noot in het boek een beetje misplaatst is. De illustraties die erin staan, vond ik wel heel mooi en geven het boek een bepaalde sfeer. Er zit heel veel drama in het verhaal, maar er wordt heel snel overheen gestapt, daar had ik wat moeite mee. Al met al had ik van De Dysasters meer verwacht, in ieder geval meer spanning.
Spanning: 2,5
Plot: 2,5
Leesplezier: 2,5
Schrijfstijl: 3
Originaliteit: 3
Psychologie: 2,5
Afgerond 3 sterren voor De Dysasters.
Manon
