Titel: De Wolven
Auteur: Daniel Cole
Serie: Ragdoll #3
Genre: Thriller
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Vertaling: Josee Koning en Rob Oostenrijk
Publicatiedatum: Juni 2019
Aantal bladzijdes 352
Recensie: Leontine
Cover
De cover van De Wolven valt enorm op door zijn mooie rode kleur. Verder is hij net zo mooi als die van Ragdoll en Marionet, met zijn aparte kaft
Auteur
De Britse Daniel Cole (1983) werkte als ambulancebroeder. Ragdoll was zijn debuutthriller. Ragdoll maakte van Cole een overnight success story. De rechten werden inmiddels aan meer dan 30 landen verkocht en het zal worden verfilmd voor tv. De Wolven is zijn derde thriller.
Achterflap
William Fawkes’ zelfgekozen isolement wordt doorbroken vanwege de schijnbare zelfmoord van zijn goede vriend Finley Shaw. Om zijn dood te verklaren duikt Wolf samen met Baxter en Edmunds diep in het verleden van zijn vriend. Het wordt een race tegen de klok wanneer het interne onderzoek naar Wolfs rol bij de Ragdoll-moorden steeds intenser wordt. Dan stuit Wolf ook nog op vergaande corruptie binnen het korps, en dreigt hij meer te verliezen dan alleen zijn carrière… Zullen Wolf en Baxter hun meest complexe zaak ooit overleven?
Mijn mening
Ragdoll en Marionet heb ik werkelijk verslonden. Spanning, gruwelijkheden en een dosis humor stonden centraal in deze boeken. Mijn verwachtingen waren hooggespannen en ik kon ook niet wachten om in De Wolven te beginnen.
In De Wolven wil Wolf onderzoek doen naar de voor hem vreemde dood van Finlay Shaw. Hij lijkt zelfmoord gepleegd te hebben, maar onderhuids bekruipt hem het gevoel dat dat niet klopt. Samen met Baxter en Edmunds besluit hij in deze zaak te duiken.
De Wolven is het derde en laatste deel in de Ragdoll-serie, maar De Wolven is niet zoals de eerste twee delen. Waar Ragdoll en Marionet vol stonden met moord en doodslag, is daar in De Wolven weinig van te lezen. Wel is De Wolven een duidelijke afsluiting van de serie. Regelmatig wordt er teruggegrepen op informatie uit de eerste delen, waardoor De Wolven naar mijn idee niet los te lezen valt. Je hebt echt de kennis van de eerste boeken nodig om alles op de juiste manier te verwerken. Zoals we wel gewend zijn, worden in de hoofdstukken heden en verleden met elkaar afgewisseld. Dat maakt het verhaal voor mij op sommige momenten ook warrig, ik heb regelmatig even teruggebladerd.
Uiteraard draaien Baxter en Wolf ook in dit boek weer enorm om elkaar heen. Ze zijn net een magneet: ze trekken elkaar aan, maar stoten elkaar net zo snel weer af. Hier is de spanning af en toe wel duidelijk voelbaar, maar als lezer dacht ik regelmatig: make up your mind! In De Wolven komen de hoofdpersonages uit de andere delen weer terug, en dat maakt De Wolven ook soort reünie.
Spanning: 3
Plot: 3,5
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3
Psychologie: 3,5
Daniel Cole heeft mij toch een beetje teleurgesteld in dit deel. Ik miste duidelijk de spanning en actie die we in Ragdoll en Marionet wel hadden. Voor mij een domper op de feestvreugde. Om die reden krijgt De Wolven van mij 3 sterren.
Leontine
