Titel: De Saraceense samenzwering
Auteur: Era Richmen
Genre: Thriller
Uitgeverij: LetterRijn
Publicatiedatum: April 2019
Aantal bladzijdes: 330
Recensie: Danielle
Era Richmen is het pseudoniem van het schrijversduo Eric Bakker en Herman Zandstra. De twee vrienden besloten in 2009, in een kleine koffiebar in Haarlem, hun droomwens om te gaan schrijven te vervullen.
Zandstra werd in 1953 geboren in Hengelo, is bedrijfskundige en MBA opgeleid. Na jarenlang te hebben gewerkt als eigenaar/directeur van een organisatieadviesbureau, vervulde hij zowel bij profit- als non-profitorganisaties functies op het gebied van personeelsmanagement. Daarnaast runde hij een centrum voor creatieve uitingen.
Bakker werd in 1965 geboren in Amsterdam. Na het gymnasium begon hij een loopbaan in de vastgoedsector, waar hij verschillende management- en directieposities bekleedde bij gerenommeerde (internationale) organisaties. Bakker rondde, naast studies aan Universiteit Nyenrode, ook zijn MBA af.
In 2011 verscheen Het Dubai Ultimatum, het in eigen beheer gepubliceerde thrillerdebuut van Era Richmen. De tweede thriller, Het Slater Delict, verscheen in oktober 2014.
Uit de kerncentrales van Iran zijn splijtstofstaven ontvreemd. Israël en de Verenigde Staten voelen zich hierdoor ernstig bedreigd. Zozeer zelfs dat de Israëlische regering overweegt de Iraanse kerncentrales te bombarderen. Geheim agent Jim Matteos wordt belast met het onderzoek naar de verdwenen splijtstofstaven. In Iran ontmoet hij Soraya, een vrouw die beweert over belangrijke informatie te beschikken. De splijtstofstaven zouden in het bezit zijn van een onbekende groepering. Op het moment dat ze overeenstemming bereiken over de voorwaarden waaronder Soraya haar informatie prijsgeeft, vindt er een verschrikkelijke aanslag plaats. Meerdere aanslagen volgen. Niemand eist de verantwoordelijkheid voor de terreurdaden op en vreemd genoeg zijn bij geen van de aanslagen splijtstofstaven ingezet. Het enige aanknopingspunt voor de CIA zijn de mysterieuze codes die steeds door de daders op de plaats van de aanslagen worden achtergelaten. De boodschappers van het kwaad werken toe naar een laatste, ultieme aanslag waarbij de splijtstofstaven wel worden ingezet.
Vanaf de proloog beland je in een spannende actiethriller die geen genade kent. Vervolgens wordt het boek in drie delen verdeeld; waarom is niet echt duidelijk aangezien het verhaal volgens dag telling wordt ingevuld. Jim is de hoofdpersonage die ervoor moet zorgen dat de gestolen splijtstofstaven zo snel mogelijk worden gevonden en de dader hiervoor bestraft wordt. Maar zoals altijd in een actiethriller verloopt niets volgens planning en worden door de leidinggevende meestal de verkeerde beslissingen genomen. Het is dan ook aan Jim de taak om zijn gelijk te bewijzen, ook al krijgt hij geen medewerking van zijn baas, die hem uiteindelijk op non-actief zet.
Jim laat zich niet zomaar aan de kant zetten en gelukkig krijgt hij nog medewerking van zijn collega’s.
De race tegen de klok is begonnen en er komen verschillende personages voorbij met al dan niet een bijrol of die uiteindelijk toch uitgroeien tot een belangrijke spin in het gigantische web waar deze actiethriller om draait. Wie er nog te vertrouwen is, is door tegenstrijdige acties niet meer te volgen en hangen er te veel toevalligheden tussen die dit dan weer ontkrachten.
Men liegt wanneer dan de waarheid alleen maar onheil valt te verwachten.
De Saraceense samenzwering heeft een sterke verhaallijn en wordt op beeldende wijze beschreven, echter blijft het verhaal op sommige punten een beetje te lang doorlopen waardoor de aandacht terugvalt. De ultieme datum maakt dat je ongeduldig doorleest omdat je gewoon wilt weten of er uiteindelijk toch nog een plotwending gaat plaatsvinden. Dit is voor een gedeelte wel gelukt maar de spanning neemt hierdoor wel weg en zorgt voor een redelijk voorspelbaar einde.
Ik geef De Saraceense samenzwering 4 sterren.
Danielle
