Titel: Engel zonder vleugels
Auteur: Martyn van Beek
Genre: Thriller
Uitgever: Ellessy
Publicatiedatum: April 2019
Aantal bladzijdes: 518
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Martyn van Beek (1975) woont in Waalwijk en schreef enkele goede ontvangen thrillers. Hij heeft in het verleden als pleegouder samen gewerkt met Bureau Jeugdzorg. En hoewel fictie, zijn meerdere onderdelen van dit verhaal gebaseerd op eigen ervaringen, en aan hem toevertrouwde ervaringen van anderen. Zijn speciaal voor audio geschreven serie Tweede lans won in 2017 de Hebban Award voor Beste Luisterboek.
Achterflap:
Als Rob door Bureau Jeugdzorg de voogdij over zijn kind kwijtraakt, gaat hij over tot een drastische maatregel: hij ontvoert de dochter van gezinsvoogd Carla Kruiswijk. In ruil voor de dochter moet Kruiswijk op televisie bekendmaken dat ze tientallen kinderen onterecht uit huis heeft geplaatst. Ze bekent en een schok van verontwaardiging gaat door Nederland. Rob heeft zijn doel bereikt en wil de dochter vrijlaten. Maar vanaf dat moment raakt hij volledig de controle over de situatie kwijt.
Mijn mening:
Rob en Janneke Zeegers, beiden in het bezit van een goede baan, worden de trotse ouders van zoontje Mark. Kort na zijn geboorte wordt hij door Bureau Jeugdzorg uit huis geplaatst. Alles lijkt te berusten op een misverstand maar als ouders sta je machteloos. Zolang het tegendeel niet bewezen is, worden de ouders schuldig verklaard. Volledig begrijpelijk zijn de ouders in alle staten en gaan ver om hun kind terug te krijgen. Dat ze hierbij de controle over zichzelf kwijtraken gaat in dit verhaal over de top maar ook hier kun je je als lezer best in verplaatsen.
De macht van jeugdzorg is enorm en de ouders trekken te allen tijde aan het kortste eind.
Engel zonder vleugels is een verhaal wat zich voor het grootste gedeelte afspeelt in een tijdsbestek van een half jaar, in deze periode wordt het persoonlijke leven van Rob en Janneke helemaal kapot gemaakt.
Rob zoekt de media op om zijn gelijk te halen en ontmoet daar Ayşe Beyaz, zij loopt stage bij misdaadjournalist Eric de Winter. Eric is alleen maar druk met kijkcijfers maar Ayşe heeft duidelijk andere doelen voor zichzelf gesteld. Als je te maken krijgt met jeugdzorg ben je afhankelijk van de persoon die jouw zaak in behandeling krijgt. Bij de familie Zeegers is dit Carla Kruiswijk, en dan lijkt het doodvonnis getekend.
Martyn van Beek heeft persoonlijke ervaringen weten te verwerken in een thriller die menig lezer deels zal herkennen. Dit is terug te lezen in zijn schrijfstijl. Je voelt de onmacht van de ouders en de macht van hulpverleners, de macht van de bureaucratie wordt danig onder de loep genomen.
Het verhaal is vooral spannend en gebaseerd op wraak, wat voor mij wel ontbreekt zijn emoties van verdriet. Veel van de personages hebben een persoonlijk motief om te komen tot hun daden, maar hierin had ik wel meer persoonlijk medeleven willen voelen en dat ontbrak er voor mij aan. De klopjacht naar de waarheid duurt in mijn ogen net iets te lang. Tegen het einde van het verhaal worden er echter dermate onthutsende onthullingen gedaan die het verhaal weer meer dan goed maken. Totaal verbluft lees ik de laatste hoofdstukken van Engel zonder vleugels, zo zie je maar dat niets is wat het lijkt.
Originaliteit: 5
Schrijfstijl: 3
Spanning: 4
Psychologie: 3
Plot: 5
Leesplezier: 4
Engel zonder vleugels krijgt van mij een mooie 4 sterren.
Bianca
