Titel: Doodverklaard 
Auteur: Inge Verbruggen
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Kramat
Publicatiedatum: April 2017
Aantal bladzijdes: 286
Recensie: Amanda
Auteur
Inge Verbruggen is boekenverslaafd. Ze leest alle genres, maar Young Adult nog het meest, omdat ze zelf altijd 17 is gebleven. Al heel vroeg wist ze dat ze schrijfster wilde worden en spannende verhalen vol avontuur wilde creëren. In 2011 kwam haar eerste Vlaamse Filmpje Alexander uit en in 2013 verkoos de kinderjury van diezelfde John Flanderswedstrijd haar verhaal De smartphone unaniem als winnaar.
Met Doodverklaard schreef ze haar eerste realistische jeugdthriller, over als je je leven niet meer in eigen handen hebt.
Achterflap
Heb jij jezelf al eens gegoogeld?
Isa Mendonck is gelukkig met haar leven. Ze doet het goed op school en heeft een hechte vriendengroep. Op een feestje leert ze de knappe Siebe kennen. De ochtend erna googelt ze zichzelf uit verveling en vindt bij de vijfde hit een doodskaartje… van zichzelf! Totaal overstuur roept ze de hulp van haar vrienden in. Wie wil haar dood en kan zo’n gedetailleerd overlijdensbericht opstellen? En waarom? Ze heeft nog nooit iemand kwaad gedaan! De stappen die de dader neemt, worden drastischer en levensgevaarlijk.
Mijn mening
Ik zou ook het liefst zien dat hiermee de kous af is. Maar je moet altijd de achterafstraatjes in het oog houden als je aan het wandelen bent.
In Doodverklaard maken we kennis met Isa en haar vriendengroep. Eigenlijk wordt enkel Isa goed uitgewerkt omdat we het verhaal vanuit haar perspectief beleven. Hierdoor blijft de rest een beetje eendimensionaal, wat jammer is. Ik was bijvoorbeeld graag wat meer over Josie te weten gekomen.
De opzet van het verhaal is leuk, een prima onderwerp. Want wie heeft zichzelf nou nog nooit gegoogeld? Dan is het enorm schrikken als je ineens je eigen overlijdensbericht voorbij zou zien komen! Wat een nachtmerrie.
Beter gekwetst door de waarheid, dan getroost door een leugen.
Wat ik jammer vond, is dat het verhaal veelal door ongeloofwaardigheden aan elkaar hangt. Het onderwerp is origineel, hier zit zeker een goed en erg spannend verhaal in, maar de uitwerking laat wat te wensen over.
Om niet te veel van het verhaal weg te geven zal ik niet al te veel punten opnoemen waar ik over viel, maar de twee punten die mij het meest tegen de borst stuitten, wil ik wel even benoemen. Ik kan mij werkelijk niet voorstellen dat zo’n hechte vriendengroep als hier wordt neergezet, hun beste vriendin zonder meer in de steek laat en denkt dat ze alles voor de aandacht doet. Terwijl ze normaal altijd rustig, vriendelijk, behulpzaam en op de achtergrond aanwezig is. Dan ben je geen echte vrienden.
Het tweede punt waar ik mij heel erg over verbaasde is dat Isa op den duur haar huissleutels kwijt is, ze gaat ervan uit dat ze gestolen zijn. Waarom vervang je dan geen sloten? Je gaat dan toch zeker geen nieuwe sleutels bij laten maken? Toen ik vroeger een keer mijn sleutel verloren ben, werd er ook direct een nieuw slot op de garagedeur gezet. Ik kan mij echt niet voorstellen dat je als ouder zijnde dan niet bedenkt dat je andere sloten moet nemen. En zo zijn er nog vrij veel punten die op mij heel vreemd overkomen.
Verder is het een spannend verhaal waarbij je in Isa een echte puberende meid kunt herkennen. Het verhaal leest vlot en Inge heeft een toegankelijke schrijfstijl met lekkere korte hoofdstukken. Het verhaal is dan ook in een vloek en een zucht uit.
Helaas kom ik door de vele ongeloofwaardigheden niet verder dan 2,5 ster voor Doodverklaard. Met een betere uitwerking van het verhaal, heeft dit verhaal zeker heel veel potentie, maar dit was het voor mij nu niet.
