Titel: De terugkeer
Auteur: C.J. Tudor
Genre: Thriller
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
Vertaling: Guus van der Made
Publicatiedatum: Juni 2019
Aantal bladzijdes: 384
Recensie: Danielle
Over de auteur:
C.J. Tudor werd geboren in Salisbury en groeide op in Nottingham, waar ze nog steeds woont met haar partner en dochter. Ze stopte op haar zestiende met school en had daarna diverse baantjes, waaronder winkelbediende, junior-verslaggever, radio-tekstschrijver, copywriter en voice-over.
De Krijtman was haar thrillerdebuut. Het boek was reeds voor verschijnen een internationale sensatie: de vertaalrechten werden binnen een paar weken aan maar liefst 39 landen verkocht.
Nu komt ze met De terugkeer waarbij de cover weer op een hele interessante kinderlijke wijze is weergegeven maar toch weer het mysterieuze uitstraalt zoals ook bij De krijtman het geval was.
Toen Joe Thorne vijftien jaar was, verdween zijn zusje Annie. Iets ergers kon er niet gebeuren. En toen kwam ze terug.
Vijfentwintig jaar later is Joe terug in zijn geboortedorp Arnhill. Hij heeft een baan aangenomen als leraar Engels op zijn oude middelbare school. Niet omdat hij zo graag terug wil, maar omdat hij het geld nodig heeft – hij heeft schulden. Terugkomen in zijn oude woonplaats betekent ook dat hij de mensen met wie hij opgroeide opnieuw onder ogen zal moeten komen, evenals de dingen die ze op hun geweten hebben. Dan krijgt hij een anonieme mail: Ik weet wat er gebeurd is met je zusje. Het gebeurt opnieuw.
De proloog waarmee het verhaal begint slaat meteen als een bom in. Vol van lugubere omschrijvingen die ervoor zorgen dat je meteen in de woonkamer gezogen wordt waar zich iets afschuwelijks heeft afgespeeld.
De terugkeer van Joe in het dorp Amhill blijft natuurlijk niet onopgemerkt. Op de school waar hij als leraar Engels lesgeeft, zitten nu kinderen van zijn vroegere ‘vrienden’. Tevens komt hij er al snel achter dat de appel niet ver van de boom valt en de uitspraak ‘zo vader, zo zoon’ in sommige gevallen wel degelijk van toepassing is.
Ik wil helemaal niet terug. Echt niet. Er zijn allerlei dingen die hoger op mijn prioriteitenlijstje staan zoals levend opgegeten worden door ratten, of lijndansen. Maar soms is er geen enkele andere keuze dan de foute keuze.
Het dorp heeft zijn geheimen nog niet prijsgegeven. Alleen de mensen die er zijn blijven wonen hebben de macht om ervoor te zorgen dat ook Joe niet de kans krijgt dit geheim te onthullen. Toch geeft Joe niet op. Zijn schuldeisers zitten hem op de hielen en hij heeft hoe dan ook geld nodig om hiervan verlost te worden. En niet dat alleen. Blijkbaar zijn ook enkele inwoners het zat om onder druk te zwijgen over de gebeurtenissen van vroeger.
C.J. Tudor is weer scherp. Haar schrijfstijl is op topniveau en ze geeft je het gevoel dat je langzaam verstrikt raakt in het web dat er door haar verhaallijnen gebouwd wordt. Verschillende lagen worden in het verhaal verwerkt van horror tot een onverdraagzaam verlies van leven. Waarbij je het ene moment de rillingen over je lijf voelt lopen en het andere moment de tranen in je ogen krijgt.
Ze had in grote lijnen gelijk, maar ik geloof wel dat je de echo van slechte dingen nog kunt voelen. Ze maken een afdruk op het weefsel van onze realiteit, als een voetstap in beton. Wat de afdruk heeft gemaakt is allang verdwenen, maar je kunt de vlek die is achtergebleven nooit meer uitwissen.
Nu we zeker weten dat C.J. Tudor geen eendagsvlieg is wacht je vol spanning weer af op haar volgende boek
Leesplezier: 5
Originaliteit: 5
Plot: 5
Psychologie: 5
Schrijfstijl: 5
Spanning: 5
Ik geef De Terugkeer 5 sterren.
Danielle
