Voor de Spannende Boeken Weken schreef Thomas Olde Heuvelt het Thrillergeschenk. Wij spraken met Thomas over Dolores Dolly Poppedijn.
spannendeboekenweken.nl
Hoe is het om het Thrillergeschenk te schrijven, in hoeverre is dit anders dan je eigen boek schrijven?
Nou, ik was vooral heel verrast dat ze me ervoor vroegen, ten eerste, omdat ik toch niet de standaard Nederlandse thriller schrijf. Ik heb ze ook gevraagd, ‘je bent je bewust van wie ik ben en wat ik schrijf?’. Ja, dat waren ze en dat wilden ze juist voor een keer, dat was óók spanning. En toen dacht ik: Dan kun je het krijgen ook!
Ik houd heel erg van het medium van een kortverhaal. Dit is dan een novelle, dat zijn eigenlijk twee flinke korte verhalen bij elkaar, maar ik houd heel erg van dat medium. Dit genre leent zich er ook heel goed voor. Dat je even iemand bij z’n strot grijpt en hem dan weer loslaat. Roald Dahl was daar een meester in. Stephen King ook. Edgar Allen Poe. Alle klassiekers – Lovecraft, noem maar op.
De geschenkboeken van de afgelopen jaren worden niet zo goed gerecenseerd, of het nou over een thrillergeschenk gaat – vorig jaar van Boris Dietrich – of de Boekenweekgeschenken van de afgelopen twee jaar, van Jan Siebelink en Griet Op De Beeck… Op de een of andere manier worden die niet zo goed opgepikt. Dus ik dacht, oké, ik kan één ding doen, ik ga een heel specifieke keuze maken. Ik heb een verhaal bedacht, het heet Dolores Dolly Poppedijn.
Het gaat over een moeder die haar baby Dolores verliest en geobsedeerd raakt in haar verdriet met het herscheppen van haar baby. Het begint heel onschuldig. Zij is poppenmaakster, ze wil haar baby terugvinden in die poppen, in feite. Op een gegeven moment heeft ze zo’n reborn doll, ken je dat gegeven? Moet je eens op YouTube kijken. Reborn dolls, afschuwelijk eng is dat. Dat is een echt fenomeen, in Amerika maken ze die poppen. Dat zijn levensechte poppen, die zien er echt uit als baby’s, en die geven ze dan aan vrouwen die geen kind kunnen krijgen, ofzo. Maar het ziet er doodeng uit, want het is net een dood baby’tje, omdat het niet beweegt maar wel echt lijkt. Heel naar is dat.
Dat heeft ze dus en op een gegeven moment ontdekt ze dat de buren een nieuwe baby hebben, met alle gevolgen van dien.
En dat verhaal vertelt zij als een soort wiegelied aan haar overleden baby. Het zit vol rijm en vol ritme, een heel eigen stijl. Het is een heel zangerig verhaal en op de meest lieflijke manier vertelt ze over de meest duistere dingen die ze doet.
Het is een beetje mijn liefdesbrief aan oude gothic novels. Zoals The Yellow Wallpaper van Charlotte Perkins-Gilman, een klassiek verhaal. Een van de beste verhalen ooit geschreven, vind ik dat. Edgar Allen Poe, de gemene humor van Roald Dahl, dat zit er allemaal in.
Ik had het afgeschreven – het wordt geïllustreerd, wat superleuk is, met die kunstenares heb ik samengewerkt en het wordt een babypop die dus steeds verder in verval raakt, heel creepy ziet het eruit – en ik heb het aan CPNB laten lezen. Ze kregen het ook letterlijk voor de dag van de deadline. Ik was zo druk met Echo. Iedereen bij het CPNB heeft het inmiddels gelezen. Ze waren het er unaniem over eens dat het steengoed was geschreven. Maar ze hebben wel een rampenplan klaarliggen.
Ze zijn héél bang voor de reacties. Ik vind dat wel gaaf, dat dat zoveel kan losmaken. Zij zijn bang voor de reacties, omdat het over een baby gaat, bijvoorbeeld voor mensen die een miskraam hebben gehad… Dat is confronterend. Dat is pijnlijk. Maar anderzijds heeft niet elke vorm van literatuur dat in zich. Griet Op De Beeck schrijft bijvoorbeeld over een misbruikverleden, dat is voor mensen die dat hebben meegemaakt confronterend. Je mag die randjes en die taboes best opzoeken, vind ik. En omdat dit dan dat randje van dat gruwelijke in zich heeft… Ik ben wel heel benieuwd hoe dit gaat vallen.
Ik ben ook heel benieuwd naar de reacties straks.
Is dat ook wat je een beetje mist in Nederlandse thrillers, dat het te braaf of te uniform is?
Kijk, ik mis het persoonlijk niet, want ik zoek dat soort verhalen altijd uit het buitenland. Wij hebben in Nederland geen traditie van verhalen die het randje opzoeken van het gruwelijke, van het bovennatuurlijke. Die traditie hebben wij gewoon niet. Onze thrillers zijn van oudsher meestal misdaadverhalen, politieonderzoeken. Zoals het thrillergeschenk van vorig jaar, dat was gewoon een politieonderzoek naar een moord die is gepleegd.
Persoonlijk houd ik van een ander soort verhalen. Ik ben vooral opgegroeid met Amerikaanse literatuur, die is veel meer plotgedreven dan Nederlandse literatuur. Het gaat veel meer om een verhaal vertellen, spanning oproepen. Ik zoek dat toch wel op. Dat is wat ik zelf doe; ik ken het niet anders, ik weet niet anders en ik wil niet anders. Ik zal niet oordelen over een algemene thriller, over het landschap in Nederland, of dat anders zou moeten. Nee, ik doe daar gewoon wat ik wil.
Maar je kunt geen andere Nederlandse schrijvers vinden in dat genre? Iemand die jij graag zou willen lezen?
Nee, maar er ontstaat nu wel wat navolging, na Hex. Erik Betten heeft vorig jaar een roman gepubliceerd, Quarantaine, over de gasboringen in Groningen waar dan zo’n zombieplaag bij vrijkomt. Dus er ontstaat wel wat navolging. En kijk, het genre is wel volledig mainstream inmiddels. Kijk maar naar Netflix en de blockbusters in de bioscopen, daar zit allang zo’n randje aan. Het publiek heeft het allang ontdekt. De Nederlandse literatuur nog niet zo.
… dus doe ik dat gewoon.
Je krijgt het geschenk van de Spannende Boeken Weken van 1 t/m 21 juni cadeau bij aankoop van € 12,50 aan Nederlandstalige boeken.
Dolores Dolly Poppedijn
Na de dood van haar baby Dolores glijdt Charlotte steeds verder af in het diepgewortelde verlangen haar perfecte baby te herscheppen. Vervreemd van haar man en haar omgeving brengt ze al
haar tijd door in haar zelfgeschapen poppenkabinet, waar de aanwezigheid van Dolores maar al te reëel is. Tot ze ontdekt dat het gezin verderop in de straat een nieuwe baby heeft…
Olde Heuvelts psychologische griezelthriller is een huiveringwekkende vertelling in de traditie van grootmeesters Roald Dahl en Edgar Allan Poe, doordrenkt met inktzwarte humor.
Wist u dat u het geschenk ook als e-book cadeau kunt krijgen? U krijgt het bij aankoop van € 12,50 aan e-books.
Thomas Olde Heuvelt
In 2015 won Thomas Olde Heuvelt (1983) als eerste Nederlandse auteur een Hugo Award. De schrijver van fantastische griezelthrillers brak internationaal door met zijn thriller HEX, die inmiddels verscheen in meer dan 30 landen, waaronder Amerika, Engeland, Duitsland, Brazilië, China en Japan. Een Amerikaanse televisieserie is in de maak.
