Titel: Laatste adem 
Auteur: Robert Bryndza
Serie: Erika Foster #4
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Willeke Lempens
Publicatiedatum: Mei 2019
Aantal bladzijdes: 368
Recensie: Leontine, Amanda, Bianca & Heidi
Auteur
Robert Bryndza (1979) is acteur en schrijver. Hij werd in Groot-Brittannië geboren, en woont tegenwoordig in Slowakije met zijn partner. Zijn boeken met Erika Foster in de hoofdrol zijn over de hele wereld bestsellers. Laatste adem is deel 4 in de serie.
Achterflap
Als het gemartelde lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden in een vuilnisbak, haar nietsziende ogen puilend uit hun kassen en haar kleding druipend van het bloed, is detective Erika Foster als eerste ter plaatse. Het enige probleem: dit keer is het niet haar zaak.
Terwijl ze vecht om een plekje in het onderzoeksteam ontdekt Erika een verband tussen deze zaak en een onopgeloste moord van vier maanden eerder. Een jonge vrouw, op eenzelfde soort plek gedumpt, met vergelijkbare wonden: een fatale snee in haar dijbeenslagader. Dan wordt een andere vrouw ontvoerd terwijl ze op haar date wacht. Erika en haar team moeten haar vinden voor ze het volgende slachtoffer wordt.
Onze mening
Leontine: Aangezien dit al deel 4 is van de serie, kan ik wel zeggen dat ik fan ben van de boeken van Bryndza. Er zitten altijd heerlijk gruwelijke stukjes in, het leest lekker makkelijk weg en de spanning is voelbaar aanwezig gedurende het hele boek. Robert Bryndza kan echt wel schrijven!
Cover
Leontine: Ik ben fan van de covers van Bryndza. De titel is weer zo’n blikvanger en de realistische foto op de “achtergrond” maakt het wat mij betreft echt af.
Heidi: Een mooie cover. We zien een vrouw met haar gezicht half in de modder liggen, ze lijkt niet meer in leven te zijn. De titel is gedrukt in oranje letters, wat weer mooi afsteekt op de donkere aarde. De quote “Hij is je perfecte date. Jij bent zijn volgende slachtoffer”, nodigt uit om het boek te lezen.
Amanda: De cover is weer erg goed afgestemd op de voorgaande drie delen, ik vind het altijd prettig als de boeken binnen een serie eenzelfde ‘look’ hebben. Kleurstelling is prima.
Bianca: Een herkenbare mooie Bryndza cover, meer kan en wil ik er niet van maken, een boek wat je niet kunt laten liggen.
Wie geen vragen stelt, krijgt ook geen leugens te horen.
Plot
Heidi: Laatste adem is een goed opgebouwd verhaal, het geeft een realistische kijk op het “leven” op sociaal media platforms, daaruit blijkt maar weer eens dat het niet altijd rooskleurig is wat zich daar afspeelt, dit drukt je als lezer toch nog weer even met je neus op de feiten.
Amanda: Ik vond de plot van dit boek wat minder dan die van de voorgaande drie delen. Het was wat voorspelbaar, ongeloofwaardig en sprong op sommige momenten wat van de hak op de tak. Op sommige momenten wat over the top, terwijl het op andere momenten vlak was. Wel van toegevoegde waarde vond ik de wisseling van perspectief met de dader.
Bianca: In Laatste adem wordt een pad uitgestippeld waarin de lezer al grotendeels weet hoe het loopt, toch blijft het van het eerste tot het laatste moment reuze spannend, je vraagt je continu af wanneer de bom zal barsten. De weg naar de ontknoping gaat er zowel gewelddadig als emotioneel aan toe waardoor stoppen met lezen geen optie is. Ik had het boek binnen twee dagen verslonden.
Leontine: Als er een vrouw, gruwelijk verminkt, wordt gevonden in een vuilniscontainer, is Erika Foster vastberaden om erachter te komen wie dit op zijn geweten heeft. Alleen maakt zij geen deel meer uit van Moordzaken. Toch gaat ze door en vindt een link met een moord van vier maanden eerder. En dan bijt ze zich pas echt goed vast.
Personages
Amanda: In dit deel komt Erika wat minder uit de verf, ik vond haar erg opstandig, eigenwijs en eigengereid. Dit was in voorgaande delen ook wel zo, maar daar lag het er minder dik bovenop. Ik vind het wel mooi dat ze zich op privévlak eindelijk een beetje begint open te stellen.
Bianca: Het leven van Erika Foster gaat weer verder waar Donker water geëindigd is. Haar karakter gaat mij in ieder geval nog niet vervelen, ik houd wel van een vrouw met ballen die zich door niets of niemand aan de kant laat zetten. Ondertussen worstelt ze nog steeds verder met een schuldgevoel wat haar belemmert om lief te hebben. Zowel op werk als privégebied krijgen Erika en haar team het flink voor de kiezen, real life, Bryndza weet daar de perfecte combi in te leggen.
Leontine: Wat ik erg leuk vind in de boeken van Bryndza, is dat het privéleven van de hoofdpersonen ook wordt beschreven. En daar gaat hij steeds een stukje verder in. Het onderzoek naar de moorden staat altijd centraal, maar er zit altijd een knipoog in.
Heidi: Ook in dit deel leef ik weer mee met de dagelijkse gang van zaken rondom detective Erika Foster, die in dit deel weer genoeg op haar bordje krijgt, zowel in haar privéleven als op werkgebied. Het personage blijft zich verder ontwikkelen, wat dat betreft ben ik haar nog lang niet zat. Ook de overige personages zijn prima uitgewerkt, je voelt hun emoties en leeft met ze mee.
Je verlies verwerken: dat deel kunnen mensen nog wel invoelen of begrijpen. Maar doorgaan met je leven en dat gapende gat dat iemands dood heeft achtergelaten, proberen op te vullen… dat is een onmogelijke taak.
Spanning
Bianca: De spanning is vanaf de eerste tot de laatste bladzijde voelbaar, ook al lijkt het verhaal al snel duidelijk, de weg naar de ontknoping verloopt bizar en eist zijn tol, vooral voor slachtoffers als dader. Bryndza heeft in Laatste adem gebruik gemaakt van het gevaar van social media en waar dit toe zou kunnen leiden, echt doodeng, het geeft veel stof tot nadenken. Op social media is niets wat het lijkt…
Leontine: Ik miste de spanning een beetje in dit boek. In de vorige delen voelde ik die spanning juist heel goed. Ik hoefde ook minder mee te puzzelen, en dat is iets dat ik eigenlijk jammer vond.
Heidi: De spanning wordt prima gedoseerd, je wilt gewoon verder lezen omdat je als lezer weet dat er weer genoeg op Erika’s bordje gaat komen. Bij de ontknoping aangekomen word je als lezer nogmaals getrakteerd op een flink portie spanning.
Amanda: In tegenstelling tot de voorgaande delen, vond ik dit deel niet over de gehele linie spannend. De spanning zakte met regelmaat wat weg omdat het verhaal dan nogal uitweidde over een onderwerp. Doordat de plot ook niet super was, versterkte dit elkaar eigenlijk een beetje. Wat erg jammer is, want het onderwerp op zich is spannend genoeg.
Ontknoping
Leontine: De ontknoping was naar mijn mening niet heel verrassend. En dat vind ik toch jammer. Daardoor is dit boek voor mij geen topper helaas.
Heidi: Spannend! Als het einde nadert wordt er nog even een flinke dosis spanning aan het verhaal toegevoegd. Heerlijk…
Amanda: Ook hier werd ik wat teleurgesteld, het verhaal is afgerond, de verhaallijn die hier wordt opgevoerd is klaar. Dat is prima. Rondom Erika blijft het nog behoorlijk open, ik ben dan weer wel benieuwd hoe dit zich verder gaat ontwikkelen. Maar het was niet verrassend, wat jammer is, dat ben ik niet gewend van Bryndza.
Bianca: Geen spetterende ontknoping maar dat doet in mijn ogen niets af aan de kwaliteit van het verhaal, ik heb er weer enorm van genoten.
Het leven… dat is wat je overkomt terwijl je druk bent met het maken van andere plannen.
Schrijfstijl
Heidi: Heerlijk! De manier waarop Bryndza de verschillende scenes beschrijft in zijn boeken, zijn beeldend en luguber. Zo gaat hij deze thriller van start met een scene van een ontbindend lijk, waarbij je als lezer het bijna zelf gaat ruiken. Knap gedaan.
Amanda: Net als voorgaande delen, lekker. Lekker vlot, niet te moeilijk, korte tot vrij korte hoofdstukken. Dit allemaal zorgt ervoor dat je door het boek heen racet.
Bianca: De schrijfstijl van Bryndza is zo levendig dat ik af en toe zit te zuchten en te steunen omdat ik zo meeleef met het verhaal. Hij schrijft op een filmische manier, je voelt alle emoties die de revue passeren tot op het bot. Gruwelijke scenes die het daglicht niet kunnen verdragen staan haaks tegenover de emotionele diepgang wat het verhaal ontroerend maakt, Bryndza gebruikt alle ingrediënten in de juiste proporties om een goede thriller neer te zetten.
Leontine: De schrijfstijl van Robert Bryndza is in deel 4 niet anders dan in de vorige delen. Ik houd wel van die relatief korte hoofdstukken. Ondanks dat ik de spanning minder vond, was het wel een boek dat ik snel uit had, omdat je toch wilt weten of er ergens nog een twist zit. Helaas heeft Bryndza mij niet zo weten te pakken als met de eerste drie delen.
Beoordeling
Amanda: Ik kom voor dit vierde deel helaas niet op zo’n mooie score als bij de voorgaande drie delen. Door de matige spanning en het wat teleurstellende plot kom ik deze keer niet hoger dan net aan 3,5 ster voor Laatste adem van Robert Bryndza.
Bianca: Laatste adem krijgt van mij wederom, net als alle voorgaande delen 5 sterren.
Leontine: Laatste adem is voor mij de minste in de serie tot nu toe. Na Donker water is dat eigenlijk een beetje een domper. Daarom dus een krappe 4 sterren voor Laatste adem terwijl ik van tevoren de verwachting had weer 5 sterren weg te kunnen geven.
Heidi: Ik geef Laatste adem 4,5 ster.
We zijn het dus niet helemaal met elkaar eens over De laatste adem van Bryndza zoals jullie kunnen zien. Waar Leontine en Amanda dit deel beduidend minder vinden, blijven Bianca en Heidi het een heerlijke serie vinden. Zo zie je maar weer dat iedereen een boek heel anders kan ervaren en dat smaken verschillen. Met bovenstaande beoordelingen komen we dan uit op een gemiddelde van 4 sterren voor het vierde deel met Erika Foster.
