Titel: Bonuszoon
Auteur: Antoinette Kalkman
Genre: Thriller
Uitgever: Godijn Publishing
Publicatiedatum: Mei 2019
Aantal bladzijdes: 320
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Antoinette Kalkman (1964) kent de valkuilen en uitdagingen van een samengesteld gezin als geen ander. Met haar nieuwe man, haar twee kinderen en twee bonuskinderen woont ze op de Utrechtse Heuvelrug, waar het aangrijpende verhaal zich ook afspeelt. Naast moeder is ze ondernemer en schrijver. Ze is medeoprichter van de ThrillerAcademie. Bonuszoon is haar debuutthriller.
Achterflap:
Lauren wordt verdacht van de moord op de buurjongen. Haar gevoel zegt dat ze niet tot zoiets gruwelijks in staat is, maar ze heeft alle schijn tegen. In haar pogingen om de ware toedracht te achterhalen, dreigt ze de grip op haar leven te verliezen. Ze raakt verwijderd van haar geliefde en hun gezin en belandt in een levensbedreigende situatie. Wordt het geloof in haar eigen intuïtie haar uiteindelijk fataal?
Mijn mening:
De cover bevat een prachtig plaatje waarin de kleursamenstelling in combinatie met de vrouw in het bos vooral eenzaamheid uitstraalt.
Bonuszoon is het verhaal van Lauren die met zichzelf geen raad meer weet als ze beschuldigd wordt van de moord op haar buurjongen Bart. Het lijkt een duidelijk verhaal, er zou geen twijfel zijn, maar is dit daadwerkelijk zo? Ze voelt zich tijdens de periode na de gebeurtenis heel eenzaam, ervaart geen steun van haar gezin en vooral schaamte naar de buitenwereld neemt de overhand.
Haar stem voelde als een koude waterstraal op mijn schedel. Zij had me kennelijk al veroordeeld.
Kalkman heeft een psychologische thriller geschreven waarin het woord psychologisch wat mij betreft vetgedrukt mag worden. De schrijfstijl is er vooral op gebaseerd de personages zo goed mogelijk neer te zetten, hierin is gebruik gemaakt van verspringingen in de tijd waardoor de karakters goed uit de verf komen. De hoofdstukken zijn wisselend vanuit Lauren en Ellen geschreven. Ellen is de buurvrouw wiens zoon om het leven is gekomen, ze rouwt en verwerkt het verlies van haar kind op haar eigen manier. Kalkman heeft de psyche van de mens goed onder de loep genomen, ze is in het hoofd van de hoofdpersonen gekropen en beschrijft hun gedrag nauwkeurig. Er is veel aandacht besteedt aan de achtergrond van zowel Lauren als Ellen.
Het zijn personages die onder je huid kruipen, soms het bloed onder je nagels vandaan halen, ze zijn soms eng, gemeen, onbetrouwbaar, maar vooral eenzaam. Het blijft tot het eind toe spannend wat de ware aard van de beestjes is. Aan de andere kant voel je ook onmacht en soms zelfs begrip. Traumatische gebeurtenissen uit het verleden maken een mens tot wie ze zijn. Eenieder verwerkt dit op een eigen manier, soms zijn gebeurtenissen zo intens, niet te verwerken en maakt het mensen psychisch ziek.
In Bonuszoon zijn vooral veel slachtoffers, slachtoffers van hun eigen verleden, slachtoffers binnen het gezin. Je kunt bijna niet spreken van een dader, het verleden is de oorzaak.
Buiten de psychologische diepgang is het Antoinette Kalkman tevens gelukt om enkele gruwelijke scenes aan het verhaal toe te voegen waardoor het verhaal niet alleen psychologisch goed in elkaar zit, maar ook een bizar tintje krijgt. Een sterke maag is zeker vereist, moet er niet aan denken sommige taferelen in het echt te moeten aanschouwen.
Bonuszoon is een psychologisch goed onderbouwde thriller met gruwelijke elementen waarin het leed wat twee families treft niet te overzien is, dit alles door het lot bepaald, zo bizar kan het leven zijn. Wraak en jaloezie raken zo diep in sommige gedachten geworteld dat deze familietragedie onvermijdelijk lijkt te zijn. Ik moet eerlijk bekennen dat ik qua titelkeuze op het verkeerde been was gezet, na het lezen van het boek begrijp ik de keuze, hij is zelfs dubbel uit te leggen en past prima bij dit verhaal.
Originaliteit: 4
Psychologie: 5
Schrijfstijl: 5
Leesplezier: 5
Plot: 4
Spanning: 4
Bonuszoon krijgt van mij 4,5 ster.
Bianca
