Tot mijn grote verrassing kreeg ik een week geleden een mailtje van Uitgeverij Ambo Anthos met de uitnodiging voor de high tea met Renée Knight, auteur van De secretaresse. Als extraatje viel twee dagen later het boek op de mat. Helaas was ik niet in de gelegenheid om het boek uit te lezen, maar ik was gelukkig niet de enige. Er werd, op één uitzondering na, fijn rekening gehouden met spoilers.
Op vrijdagmiddag vol verwachting richting Amsterdam. Ik was iets te vroeg en dat gaf me de gelegenheid om een beetje op de uitgeverij rond te kijken. De bibliotheek met de boeken die Ambo Anthos heeft uitgegeven, is indrukwekkend. De rest van de deelnemers kwam binnendruppelen en we werden naar de ruimte gebracht waar een tafel vol met lekkers voor ons klaarstond en niet veel later kwam Renée bij ons zitten.
Na de opening en het proosten met een glas prosecco kon er naar hartenlust worden gebabbeld, gegeten en thee gedronken. De sfeer was heerlijk ontspannen.
Renée Knight werkte als scenarioschrijfster voor de BBC, Channel Four en Capitol Films voordat ze zich toelegde op het schrijven van thrillers. Ze woont in Londen met haar man en twee kinderen.
‘Ik ben een laatbloeier,’ zei Renée meteen. Haar debuut, Disclaimer, schreef Renée toen ze vijftig was.
Het schrijven van De Secretaresse heeft Renée drie jaar gekost. In eerste instantie was het hele boek geschreven in de derde persoon, maar daarmee kreeg ze niet het resultaat dat ze voor ogen had. Door het verhaal vanuit Christine te vertellen, en daarmee het hele boek opnieuw te schrijven, behaalde ze wel het beoogde resultaat.
Renée schrijft het liefst in de ochtend. Grappig is wel dat als de zon schijnt, zij niet de behoefte heeft om naar buiten te gaan, maar is dat juist een extra motivatie om te schrijven.
Wat is eigenlijk een literaire thriller? Die vraag werd terecht gesteld, omdat De secretaresse onder de noemer thriller een bepaalde verwachting wekt. Een verwachting die bij een aantal lezers niet direct werd waargemaakt. In het Engels is er de term ‘slow burner’ en dat is precies wat De secretaresse is. Geen lijken op de eerste vijf pagina’s, maar een langzame opbouw van gebeurtenissen die uiteindelijk naar de plot leiden. Met die informatie in mijn achterhoofd lees ik het boek nu op een andere manier.
Aan alle leuke dingen komt een einde. We kregen de gelegenheid om ons boek te laten signeren en als afsluiting gingen we naar buiten voor een groepsfoto. Het was een hele geslaagde middag. Renée is een gezellige, openhartige, maar ook een heel bescheiden vrouw die met enige verbazing het enthousiasme van de Nederlandse lezers over zich heen liet komen. De secretaresse is inmiddels in acht landen uitgebracht.
Karin Hazendonk