Titel: De kinderen van de sekte
Auteur: Mariette Lindstein
Genre: Thriller
Uitgeverij: A.W. Bruna uitgevers
Vertaling: Corry van Bree
Publicatiedatum: oktober 2018
Aantal bladzijdes: 448
Recensie: Danielle
Mariette Lindstein kwam als jonge vrouw in contact met Scientology. Ze maakte snel carrière en werkte lange tijd direct onder de leider, David Miscavige. Uit de beweging stappen bleek echter niet zo gemakkelijk. Lindstein gebruikte haar ervaringen als inspiratie voor een trilogie. De sekte is hiervan het eerste deel. In Zweden werd dit boek een bestseller en De sekte won in 2016 de Crimetime Specsavers Award voor het beste thrillerdebuut. Het tweede deel De Sekte Herrijst verscheen in februari 2018. De kinderen van de sekte is het laatste deel van de trilogie.
Vijftien jaar zijn verstreken sinds Sofia ontsnapte uit ViaTerra. De notoire sekteleider Franz Oswald is al jaren niet meer in het openbaar gezien, maar wanneer er een verwoestende storm over de Zweedse westkust raast stapt hij uit de schaduw. Met zijn boodschap over wederopbouw en een nieuwe wereld is hij populairder dan ooit. Maar achter die openbare façade botviert hij zijn wrede en manipulatieve tirannie op met name de kinderen in de sekte. Ook Oswalds zonen Thor en Vic zijn klaargestoomd om ViaTerra te dienen. Maar hoe ouder Thor wordt, hoe meer zijn twijfel groeit. Hoe ver wil zijn vader eigenlijk gaan om zijn macht te behouden?
Sofia runt nu een opvangcentrum voor jonge mensen die willen loskomen van sektes. Maar het pand is door de storm met de grond gelijkgemaakt. Ze heeft zichzelf voorgenomen ver uit Oswalds buurt te blijven. Dat blijkt moeilijker dan ze dacht…
Na het lezen van deel twee, waar het verhaal een beetje in een soort van patstelling terecht was gekomen, zijn nu alle ogen gericht op het slot van de trilogie. Gaat Sophie eindelijk haar eigen leven kunnen leiden of wordt dit toch nog steeds beïnvloed door Frank Oswald?
Op een eenvoudige wijze kom je weer terecht in het leven van Sophie. Ondertussen is haar dochter een volwassen meid geworden en worstelt Sophia nog steeds met de vraag of Oswald de vader is van Julia. Het leven op VillaTerra gaat gewoon als vanouds door en de tweeling van Oswald, Vic en Thor, worden klaargestoomd om eventueel later de hele sekte over te nemen.
Helaas blijft het verhaal erg vlak. Sophia die nog steeds niet loskomt van Franks inmenging in haar leven. De irritante praktijken die plaatsvinden op ViaTerra worden ook een beetje langdradig. En dat Julia ook valt voor de charmes van Frank is ook niet echt verrassend te noemen. Het enige personage die de inhoud van het verhaal enigszins interessant maakt, is Thor. De worsteling om niet zoals zijn vader te worden is voelbaar en je hoopt dan ook dat hij zo snel mogelijk een weg vindt om van dit eiland af te komen.
Ik verlies mijn geloof in ViaTerra. Geloven is ergens op vertrouwen, hoewel je niet weet of het waar is. Dat heb ik inmiddels begrepen.
De Kinderen van de Sekte is een waardig slot van deze trilogie, desondanks had het misschien ook in twee boeken beschreven kunnen worden. Het mag dan wel een fictieverhaal zijn maar we weten dat de ‘Scientology’ nog steeds bestaat en dat er waarschijnlijk ook nog steeds mensen ‘vastgehouden’ worden die liever eruit willen stappen. Het geeft je in ieder geval een serieuze inkijk in deze ‘sekte’.
Ik geef De kinderen van de Sekte 3,5 ster.
Danielle
