Lilian is groot fan van de boeken van Jo Claes. Met een nieuw boek in het vooruitzicht over Thomas Berg wilde zij toch wat meer weten over de man die Thomas Berg tot leven heeft gewekt: Jo Claes.
Wie is Jo Claes? Kunt u zich beschrijven in drie woorden?
Onmogelijk. Dat zou ook maar triest zijn: jezelf in zo weinig woorden kunnen beschrijven. Ik begin er dus liever niet aan. Maar van alle mogelijke woorden moet er zeker eentje bij staan: schrijver.
Wat ik als lezer zo leuk vind aan de boeken met Thomas Berg in de hoofdrol, zijn de verwijzingen naar mythologische verhalen. Waar komt bij u deze interesse en kennis vandaan?
Van mijn schoolcarrière. Ik heb Latijn-Grieks gedaan in het middelbaar onderwijs. Daarnaast heb ik verschillende non-fictiewerken over het onderwerp geschreven.
Hoe bent u op het idee gekomen om misdaadromans te schrijven?
Dat is tijdens een vakantie in Turkije gebeurd toen mijn dochters mij uitdaagden om dat te doen. Ik had eerst geen interesse, maar ze hebben er een weddenschap van gemaakt. Die heb ik aangenomen, met de reeks over Thomas Berg tot gevolg. De inzet was een fles Veuve Clicquot, niet zonder toeval de favoriete champagne van Thomas Berg.
Lijkt Thomas Berg erg op u?
De vraag die je als schrijver vaak krijgt. Nee, antwoord ik daar meestal op en dat is zowel waar als niet waar.
Op 22 maart komt uw nieuwe misdaadroman uit, ‘Een tragisch verhaal’, kunt u al een tipje van de sluier oplichten en vertellen waar dit verhaal over gaat?
Ik verraad in principe niets over een boek dat nog niet is verschenen. Maar goed, één enkel tipje. Het gaat over een peperduur 15de-eeuws liedjesboek en over de tragedie der tragedies: Koning Oidipous van Sophocles.
Wijn en spijs samen met mooie locaties in het buitenland komen regelmatig aan bod in uw boeken. Heeft u alles geproefd wat er op tafel komt, of misschien heeft u het zelf wel eens klaargemaakt? En bent u op alle beschreven locaties zelf geweest?
Ik schrijf nooit over iets wat ik slechts uit tweede hand ken. Dat wil zeggen dat alles wat Thomas Berg kookt ik ook zelf heb gekookt en dat alle locaties die in een boek aan bod komen ik zelf heb bezocht.
Heeft u ooit gedacht om een standalone te schrijven, dus eens een boek zonder Thomas Berg?
Ik heb daar al eens aan gedacht, maar tot nu toe is het er nog niet van gekomen. We zien wel. Voorlopig heb ik mijn handen vol met Thomas Berg.
Persoonlijk hoop ik dat u nog lang blijft schrijven over Thomas Berg, maar heeft u een idee hoe lang u nog vooruit kunt met Thomas Berg, heeft u nog genoeg inspiratie?
Geen idee. Ik heb altijd gezegd dat ik met Thomas Berg verder ga zolang hij mij niet verveelt, want dan verveel ik mijn lezers. Voorlopig bestaat die kans niet.
Op de cover prijkt steeds een mooie foto van een beeld in Leuven, deze foto’s zijn het werk van uw dochter. Hoe is deze samenwerking tot stand gekomen?
Ik zet met opzet altijd een beeld uit Leuven op de covers van mijn romans. Op die manier leg ik een extra link met de stad en bovendien zijn die beelden functioneel voor het verhaal. Mijn dochter Uschi is fotografe, de samenwerking met haar lag dus voor de hand aangezien ze samen met haar zussen zelf verantwoordelijk is voor het ontstaan van Thomas Berg.
Een paar keer per jaar geeft u rondleidingen door Leuven, de werkplek van Thomas Berg. Wanneer is de volgende en wat krijg je allemaal te zien tijdens de rondleiding?
Die rondleidingen gebeuren niet door mij, maar door enkele stadsgidsen die zich in de boeken over Thomas Berg hebben gespecialiseerd. De volgende wandeling is op 27 april, maar je moet je op voorhand inschrijven in de Standaard Boekhandel in de Diestsestraat in Leuven omdat het aantal deelnemers beperkt is. De gidsen maken een tour langs alle belangrijke locaties uit de romans. Tegelijkertijd krijg je een historische achtergrond. Twee vliegen in één klap dus.
Gaat Thomas Berg ooit zijn ware liefde ontmoeten?
Dat zou ik – net als hij waarschijnlijk – ook graag willen weten. Misschien komt het er ooit van. Hopen we daar niet allemaal op?
Heeft u een vaste werkplek waar de verhalen op papier komen? Waar doet u de meeste inspiratie op?
Ik schrijf altijd op dezelfde plaats aangezien ik een hekel heb aan werken op een laptop. Dat is aan een bureau dat ingebouwd is in een erker op de eerste verdieping van mijn huis, zodat ik een panoramisch uitzicht heb. Links kan ik kijken tot aan de gevangenis van Leuven, rechts tot aan het station. Waar de inspiratie vandaan komt… tja, dat weet geen enkele schrijver. Anders zou het makkelijk zijn. Dan ging ik er geregeld aanbellen.
Luistert u graag naar muziek tijdens het schrijven, zo ja, naar welke muziek luistert u het liefst tijdens het schrijven?
Ik schrijf nooit met muziek. Ik kook wel altijd mét muziek. Zonder uitzondering operamuziek. Zoals Thomas Berg, jawel.
Waar mogen ze u ’s nachts voor wakker maken?
Voor niets liefst. Ik slaap maar vier uur per nacht. Dat is sowieso al erg weinig.
Leest u zelf spannende verhalen? Heeft u een favoriete auteur?
Zelden of nooit. Ik ben professioneel al genoeg met het genre bezig. Als ik toch al eens iets lees, dan is het van Jo Nesbø. Een geweldige schrijver.