Titel: De stille patiënt
Auteur: Alex Michaelides
Genre: Thriller
Uitgeverij: Cargo
Vertaling: Els Franci-Ekeler
Publicatiedatum: februari 2019
Aantal bladzijdes: 348
Recensie: Danielle
Alex Michaelides (Cyprus, 1977) studeerde psychotherapie en werkte in een gesloten inrichting voor jongeren; de ervaring die hij daar opdeed verwerkte hij in dit debuut. De filmrechten voor ‘de stille patiënt’ werden al voor verschijnen verkocht aan de productiemaatschappij van Brad Pitt.
Zij is de enige die weet wat er gebeurd is.
Ik ben de enige die haar kan laten praten.
Iedereen dacht dat Alicia Berenson een gelukkig huwelijk had; dan schiet ze haar man vijf keer in zijn hoofd. Na deze gruwelijke daad zwijgt ze, en weigert een verklaring te geven. Alicia’s stilte spreekt tot de verbeelding van het publiek en maakt haar tot een mysterieuze beroemdheid.
Psychotherapeut Theo Faber is ervan overtuigd dat hij haar weer kan laten praten en zo te ontrafelen wat er zich die bewuste nacht heeft afgespeeld. Hij doet er alles aan om een baan te krijgen bij de instelling waar Alicia zit opgesloten, en lijkt geobsedeerd om met haar in gesprek te gaan. Maar hij kan niet voorzien wat hij daarmee in gang zet…
Het dagboek van Alicia wordt geopend en stapsgewijs wordt haar zwijgen omgezet in woorden. Maar niemand die haar woorden tot nu toe gelezen heeft, alleen zij is bekend met waarheid. Tenminste, als ooit iemand haar gaat geloven. Of zijn haar woorden een spinsel in haar hoofd die ontstaan is door het langdurige zwijgen?
‘Verdrongen emoties sterven nooit. Ze worden levend begraven en keren later terug op onaangenamere manieren.’
Sigmund Freud.
Zodra Theo Faber zijn intrede doet als psychotherapeut in The Grove wordt alle aandacht gevestigd over het aan de praat krijgen van Alicia.. De reden waarom Theo Faber hier zo begaan mee is, lijkt een min of meer prestigestrijd te worden als blijkt dat een collega van hem een oude bekende is waar hij nog het een en ander mee te vereffenen heeft. Tevens staat The Grove onder toezicht en dreigt er een overname van een andere instantie The Trust. Toch heeft Faber maar één doel en dat is Alicia aan het praten krijgen zodat dan eindelijk de waarheid uitgesproken wordt.
Michaelides heeft een toegankelijke schrijfstijl en ondanks dat het een zwaar beladen onderwerp is lees je in een rap tempo door. Hoe vreemd dat het misschien gaat klinken maar de aandacht die aan een andere persoon in de instelling besteed wordt in het verhaal trok meer aandacht dan Alicia zelf. Of het komt door haar zwijgen maar je krijgt niet echt grip op haar als persoon en ook wordt er te oppervlakkig omgegaan met de triestheid waarin Alicia is opgegroeid.
Er hangt teveel omgevingsruis in het verhaal, teveel randzaken die het verhaal op een of andere manier compleet moeten gaan maken. Als op het einde dan het ‘ware verhaal’ naar boven komt mist dit dan toch de psychologische insteek die het verhaal zoveel meer had kunnen maken. Het ‘onder je huid’ gevoel komt niet echt binnen.
Leesplezier: 5
Originaliteit: 4
Plot: 3
Psychologie: 3,5
Schrijfstijl:5
Spanning: 3,5
Ik geef De stille patiënt 4 sterren.
Danielle
