Titel: Verpest
Auteur: Liesbeth van Kempen
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Fontein
Publicatiedatum: januari 2019
Aantal bladzijdes: 304
Recensie: Yfke
Auteur
Liesbeth van Kempen werd met Gevaarlijk Spel genomineerd voor de Hebban Debuutprijs. Zij is medeoprichter van Moordwijven, een collectief van thrillerauteurs.
Achterflap
Wanneer coach Barbara in Frankrijk een workshop verzorgt heeft ze al snel in de gaten dat de zeven deelnemers een gedeeld verleden hebben. De onderlinge sfeer is vijandig en ondanks Barbara’s verwoede pogingen komen ze niet nader tot elkaar. Wanneer gedurende de week steeds meer deelnemers verdwijnen wordt duidelijk dat het verleden de zeven in rap tempo en niet zonder gevaar inhaalt. In een race tegen de klok moet de waarheid achterhaald worden.
Mijn mening
Barbara de Korte, die we nog kennen uit het debuut Gevaarlijk Spel, is sinds de gebeurtenissen uit dat boek met haar man Rob naar Frankrijk verhuisd. Hier geeft ze workshops met hulp van haar paard, Bart.
Als coach doet ze haar best om de deelnemers van een van deze workshops dichter bij zichzelf en elkaar te brengen – maar hoe doet je dat als ze amper meewerken of luisteren? Tot overmaat van ramp verdwijnen de deelnemers in de loop van de week stuk voor stuk. Dat lijkt in het begin vrijwillig te gebeuren, maar vreemde gebeurtenissen stapelen zich op. Zoals de overgebleven deelnemers van de workshop na een tijdje zelf terecht observeren, lijkt het wel alsof ze zich bevinden in een variant op En toen waren er nog maar… van Agatha Christie. Wie zit hierachter, en waarom? Vreemde gebeurtenissen stapelen zich op. Barbara krijgt er steeds meer spijt van dat ze deze opdracht heeft aangenomen, maar kan niet meer stoppen wat al in werking is getreden. Iemand is uit op wraak.
Toen ik Verpest opensloeg besefte ik al snel dat dit boek net als Gevaarlijk Spel gaat over Louise, Suzan, Rob en Barbara (en Oddo, natuurlijk), maar nu met Barbara in de hoofdrol. Ik was sowieso benieuwd hoe het tweede boek van Liesbeth van Kempen zou zijn, maar zeker ook naar een verhaal met Barbara in de hoofdrol. In Gevaarlijk Spel was zij vooral een toevallig slachtoffer.
Sinds haar debuut is Liesbeth van Kempen als auteur gegroeid.
Hoewel er veel in dit boek gebeurd, is alles goed gedoseerd en de acties van de personages doen authentiek aan. Dialogen vloeien prettig en natuurlijk.
Geweldig ook hoe de deelnemers aan de workshop automatisch terugvallen in de rollen die ze in het verleden hadden. Je ziet de tieners die ze waren helemaal voor je, ze zijn tastbaar en af en toe wil je ze gewoon door elkaar schudden tot ze zich als normale mensen gaan gedragen.
Wanneer je erachter komt hoe het allemaal zit, besef je dat je verdenkingen bij de verkeerde personen lagen – omdat je niet alle informatie krijgt en net genoeg duwtjes in de verkeerde richting. Daar houd ik van.
Daarbij zijn de effecten die pestgedrag op een mens hebben door het hele verhaal verweven; op een subtiele manier waar dat op zijn plaats is en expliciet wanneer juist dat nodig is. Vooral in geval van het eerst laat Van Kempen de handelingen van de personages voor zich spreken.
Het doseren en niet te veel, niet te weinig benadrukken van zo’n gevoelig onderwerp is erg goed gedaan. Bovendien hebben de zinnen van de gepeste persoon, over altijd het gevoel hebben overal buiten te staan en nergens bij te horen, die getuigen van een diepe eenzaamheid, me erg geraakt.
Verpest van Liesbeth van Kempen is een fijne thriller en een mooi eerbetoon aan Beppie. Van mij krijgt het een welverdiende 4 sterren.
