Titel: Beautiful Boy 
Auteur: David Sheff
Genre: Non-fictie
Uitgever: Lannoo
Vertaling: Marieke Haenebalcke, Karin Schuitemaker
Publicatiedatum: 2008 – Heruitgave november 2018
Aantal bladzijdes: 352
Recensie: Bianca
Auteur
David Sheff schreef als journalist voor het alom gerenommeerde The New York Times en Rolling Stone. Toen hij Beautiful boy publiceerde groeide het boek uit tot een wereldwijde bestseller.
Achterflap
Wanneer de jonge Nic zichzelf verliest in een drugsverslaving, gaat zijn vader, journalist David Sheff, wanhopig op zoek naar een manier om zijn zoon te redden. Hij probeert de situatie te bevatten door meer inzicht te krijgen in de ziekte.
Maar terwijl zijn kind steeds dieper wegzakt in de verwoestende cirkel van drugs, afkicken en hervallen, komt het gezin hard onder druk te staan. Nic blijft wegvluchten voor de familie die hem weigert los te laten, tot hij uiteindelijk zelfs op de grenzen van hun liefde botst…
Mijn mening
David Sheff heeft met Beautiful boy een manier gevonden om het leven met een verslaafde zoon te verwerken. Al vraag je je na het dichtslaan van het boek af of dat überhaupt mogelijk is. Ik ben zelf als verpleegkundige werkzaam op een beschermende woonvorm in de psychiatrie en heb daar ook vaak te maken met verslavingsproblematiek. Het boek heeft zeker bijgedragen tot het besef dat we ons ervan bewust moeten blijven dat verslaving een ziekte is. Verslaafden worden vaak veroordeeld en behandeld naar aanleiding van hun gedrag. Het is moeilijk begrijpen dat de verslaafden daar zelf weinig, en op veel momenten geen, invloed op uit kunnen oefenen.
Ik ken hem van top tot teen, alleen maar door naar hem te kijken, door met hem in één huis te wonen, door hem na te staan. Maar nu, op weg naar Oakland, zie ik zijn bokkige zwijgen, zijn woede en wezenloosheid, zijn afzondering en onrust, en ik denk: wie bén jij?
David Sheff schrijft in zijn boek veel over de theorie van verslaving en het effect van tal van verschillende middelen. Als leek denk ik dat die gedeelten soms té uitgebreid zijn. Het was echter de manier van Sheff om iets te doen en ermee om te gaan; hij probeert op deze manier om Nic te begrijpen en hoopt hem te kunnen helpen.
David Sheff heeft met Beautiful boy een verhaal geschreven dat begrip kweekt en waar elk gezin met een verslaafde zich in zal herkennen.
Zij die het hebben door gemaakt of het nog doormaken, weten dat een verslaafde liefhebben net zo complex en beladen en slopend is als de verslaving zelf.
De liefde die elke ouder onvoorwaardelijk heeft voor zijn kind maakt het leven van zowel de verslaafde als het gezin kapot, maar loslaten komt bijna bij niemand in het woordenboek voor. Dat voelt als falen, onmenselijk zijn, en maakt je als ouder kapot.
Ik begin al te wennen aan die beklemmende, slopende mengeling van woede en angst, waarbij de een de ander kleurt en vervormt. Het voelt kil en eenzaam en uitzichtloos. Dat ik het gevoel herken, maakt het helaas niet beter te verdragen.
Totdat er een moment komt waarop je als ouder onderdoor gaat aan de situatie en je geen keus meer hebt.
Beautiful boy is een boek dat ik, zodra ik het uit had, heb meegenomen naar het werk om te laten lezen aan collega’s. Het is een eyeopener waarmee we de zorg die we leveren aan verslaafden kunnen verbeteren. Zelfs als hulpverlener ben je soms geneigd te oordelen over zowel de verslaafde als het netwerk. Na het lezen van dit boek sta ik weer even met beide benen op de grond.
Beautiful boy is informatief, indrukwekkend en bijzonder, een verhaal dat ik nooit zal vergeten. Het boek is inmiddels verfilmd en de kaartjes liggen al gereed. Ik moet deze film zien.
Beautiful boy krijgt van mij 4 sterren.
