Titel: Gevaarlijk spel
Auteur: Liesbeth van Kempen
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Fontein
Publicatiedatum: augustus 2015
Aantal bladzijdes: 303
Recensie: Yfke
Over de auteur
Liesbeth van Kempen werd met haar debuut Gevaarlijk spel genomineerd voor de Hebban-debuutprijs. Zij is medeoprichter van Moordwijven, een collectief van thrillerauteurs. In januari 2019 verschijnt haar tweede thriller, Verpest.
Het verhaal
Wanneer officier van justitie Margot spoorloos verdwijnt en kort daarna ook haar man, maakt collega Louise zich grote zorgen. Ze gaat op onderzoek uit en vindt een raadselachtig dossier op een vreemde plek. Ze weet haar broer, rechercheur bij bureau Amsterdam-Amstelland, en haar goede vriendin Suzan te overtuigen van de ernst van de zaak. Gedrieën volgen ze een vaag maar verontrustend spoor, waarbij ieder een eigen agenda heeft en belangrijke zaken voor de ander verborgen houdt. Maar dan dreigt alles uit de hand te lopen, zo ook de groeiende aantrekkingskracht tussen Louise en Suzan.
Mijn mening
Gevaarlijk Spel opent met een spannend stukje schuingedrukte tekst en laat zien dat in elk geval één personage zwaar in de nesten zit. De vraag is alleen: wie?
Vervolgens maak je kennis met Margot, voordat ze vrij plotseling spoorloos verdwijnt. Het begin is spannend en vlot.
Dan verschijnen collega Louise en haar goede vriendin Suzan ten tonele. Hen leren kennen, vooral tijdens een diner met iets te veel drank, was interessant en grappig. Tussen hen speelt duidelijk veel meer dan je in eerste instantie denkt.
Louise is vastberaden om Margot te vinden. Een teken van leven van de verdwenen Margot zorgt dan ook voor rep en roer en brengt het verhaal in een beweging. Louise roept de hulp in van haar broer Rob, rechercheur bij bureau Amsterdam-Amstelland. Scenes volgen elkaar op als de bochten in een achtbaan. Het tempo is er in elk geval.
Maar de beslissingen van Louise en haar broer Rob in navolging op deze bochten kon ik niet helemaal volgen. In mijn beleving deden ze dingen die niet professioneel of logisch waren, zelfs contra-intuïtief. Soms waren de bochten zelf (of het belang ervan) me ook niet helemaal duidelijk en bij vlagen werd er iets te veel beschrijvend verteld, waardoor het tempo van het verhaal wat stokte.
Gevaarlijk Spel is een debuut en dat merk je – de potentie is te zien in het verhaal, maar ik ben er niet van overtuigd dat die ook echt helemaal is waargemaakt. Door de eerste honderd pagina’s vloog ik als het ware heen, de rest las ook vlot, maar vaak was het ook vaag en een beetje vreemd.
Uiteindelijk kom ik krap uit op 3 sterren voor Gevaarlijk Spel, maar benieuwd naar volgende boeken van Liesbeth van Kempen.
Yfke
