Titel: 
Een wreed voorjaar
Auteur: Lilian Schneider
Genre: Thriller
Uitgeverij: Passage
Aantal bladzijdes: 236
Recensie: Miriam
Over de auteur
Lilian Schneider (1965): studeerde Informatiedienstverlening en Management, werkte bij een bank en daarna vol passie bij verschillende openbare bibliotheken in Groningen en Zaanstad. Laatste functie: Specialist Cultuur.
Gevoelig, nieuwsgierig, ambitieus en leergierig. Alleslezer. Jack Russel. Liefhebster van Scandinavische thrillers. Zingt bij popkoor Mixed Melody. Mensenmens. Koffieleut. Zus, echtgenote, stiefmoeder, vriendin. (www.lilianschneider.nl)
Het verhaal
Lena Schier vindt op een ochtend tijdens het hardlopen een lijk op de vloer van de muziekkoepel in Appingedam. Het blijkt haar onenightstand Aref te zijn. Haar rustige leven in Appingedam wordt op deze manier flink overhoopgegooid, zeker wanneer blijkt dat Aref door een misdrijf om het leven is gekomen.
Niet lang daarna wordt Lena door haar zus Sara om hulp gevraagd. Sara’s goede vriendin Fee is verdwenen. Lena stemt toe en vindt meerdere aanknopingspunten. Hoe past Fee’s psycholoog Joost Bergman in het verhaal? Ook Fee’s beste vriend en buurman Luuk is op zoek naar haar, maar hoe betrouwbaar is hij? De naam van zakenman Jan-Willem Wolderingh komt ook boven, maar Lena weet nog niet hoe de puzzel in elkaar steekt. Heeft de verdwijning van Fee iets te maken met de dood van Aref?
Lilian Schneider wisselt per hoofdstuk van perspectief. Lena, Joost, Fee, Luuk; ze komen allemaal aan bod en daardoor kun je je een goed beeld vormen van de personages en komen ze voor je tot leven. De schrijfstijl is prettig; de zinnen zijn lekker to the point en er worden geen overbodige woorden gebruikt. De auteur weet het verhaal zo neer te zetten dat je je in Appingedam waant en met Lena door de smalle steegjes loopt.
Ik zou Een wreed voorjaar geen thriller willen noemen, maar eerder een misdaadroman. Je hoeft niet enorm mee te puzzelen, maar het is ook weer niet zo dat je al vanaf de eerste pagina weet hoe de vork in de steel zit. Aan het einde worden alle eindjes mooi aan elkaar geknoopt maar er wordt wat mij betreft ruimte gelaten voor een volgend deel met Lena Schier, een personage waar nog groei in zit. Lilian Schneider heeft een tipje van haar sluier opgelicht, maar ze is dusdanig interessant dat ik van haar wel meer zou willen weten.
Een wreed voorjaar is als ‘Midsomer Murders’, maar dan in Appingedam!
3,5 ster voor Een wreed voorjaar.
Miriam
