Titel: Gras 
Auteur: Koen Strobbe
Genre: Thriller
Uitgeverij: Manteau
Publicatiedatum: oktober 2018
Aantal bladzijdes: 271
Recensie: Danielle
Koen Strobbe werkt en woont in de Provence, waar hij vijftien jaar wijnbouwer was. Naast zijn bestseller Kruis en munt waar hij de Hercule Poirot Debuutprijs mee won, De wolf van Columbes, en De tragische eindes van Boris Bastarache is hij coauteur van het succesvolle Blankenberge blues. Samen goed voor meer dan 35.000 verkochte exemplaren.
Gianna Mercier verloor haar moeder in een ongeval toen ze nog een kind was. Zelf kwam ze er met een lelijk litteken van af. Ze werd doctor in de chemie en ontwikkelde een molecule waarmee ze barre regio’s in vruchtbare landbouwgrond kan veranderen. Pas als ze de persoonlijke grasdesigner wordt van de geheimzinnige sjeik Rahman el Siouffi slaagt ze erin haar ontwikkelingsproject te financieren.
Maar al snel blijkt dat haar werkgever een duistere kant heeft. Wanneer Gianna op zijn luxedomein in het elitaire Cap Ferrat bodemonderzoek verricht, ontdekt ze een anomalie in het terrein. Een lijk wordt opgegraven, en vanaf dat moment moet ze vrezen voor haar leven.
Nadat je het boek hebt gelezen krijgt de cover zijn totale betekenis en is daardoor perfect uitgevoerd.
Gianna heeft al snel in de gaten dat haar eigen faculteit niet veel interesse heeft in de ontwikkeling van de molecule dat volgens haar onvruchtbare grond kan veranderen in vruchtbare grond waar weer op geoogst kan worden. Dan komt er een verrassend mailtje uit een onverwachte hoek en krijgt ze de kans om haar project alsnog verder uit te breiden. Als een ‘prinses’ wordt ze ontvangen in het paleis van Rahman el Siouffi. Hier krijgt ze meteen al haar vrijheid om te investeren in haar project. En of het door de naam komt of omdat je gewoon al bij voorbaat denkt dat deze mensen niet te vertrouwen zijn, heerst er meteen al argwaan. Zoon Adis lijkt op afstand nog het meest betrouwbaar aangezien hij vaak zijn afkeer uit naar zijn vader, maar ook hij heeft zijn trekjes die je telkens in twijfel brengen of zijn goed bedoelde hulp oprecht is.
Koen Strobbe zorgt ervoor dat het ‘gras’ op elke plek tot op de millimeter nauwkeurig wordt afgedaan. Op het moment dat er ook ergens een sprietje bovenuit steekt wordt dit meteen benaderd en weer gelijkgetrokken. De verhaallijn is heerlijk opgevoerd en de spanning wordt over het hele verhaal dan ook goed verdeeld. Hierdoor blijft het een raadsel wie dan wel of niet te vertrouwen is en gaat Gianna het project tot een goed eind kunnen afmaken.
Het leek erop alsof de graszoden er niet goed wortel hadden geschoten, want ze kon nog heel goed de naden van de plakken zien, daar waar die elders op het grasveld al in elkaar waren gegroeid. Op het kleine scherm gleed ze via de benen van de menselijke resten naar het hoofd.
De personages in Gras krijgen allemaal hun eigen verhaal en worden op slinkse manier samengebracht. Waar een ander misschien hoopt op nog verdere verdieping over het verleden van Gianna zal de ander dik tevreden zijn met de hoeveelheid beschreven achtergrond van een ieder. Hierdoor blijft de nieuwsgierigheid in het boek dan ook een grote factor en zorgt het open einde erover dat je zeker nog lang na blijft denken over hoe nu verder.
Ik geef Gras 4 sterren.
Danielle
