Titel: Donker water
Auteur: Robert Bryndza
Serie: Erika Foster #3
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Jan Mellema
Publicatiedatum: oktober 2018
Aantal bladzijdes: 368
Recensie: Amanda, Bianca, Brenda, Heidi, Leontine
Over de auteur
Robert Bryndza werd geboren in Groot- Brittannië, en woont tegenwoordig in Slowakije. Hij is acteur en schrijver.
Achterflap
Het lichaam onder water zinkt snel. Het zal vele jaren stil en ongestoord blijven liggen, maar op het land begint de nachtmerrie pas net.
Wanneer inspecteur Erika Foster een tip krijgt dat er bewijsmateriaal voor een grote narcoticazaak verstopt ligt in een ongebruikte groeve in een buitenwijk van Londen, gaat ze direct tot een zoekactie over. In de dikke modder worden inderdaad drugs gevonden, maar ook het skelet van een kind. De overblijfselen worden snel geïdentificeerd als de zevenjarige Jessica Collins: het vermiste meisje dat zesentwintig jaar geleden overal in het nieuws was.
Om het verband tussen de nieuwe en de oude zaak te vinden, moet Erika dieper graven en meer zien te ontdekken over de uiteengevallen familie Collins en de oude inspecteur die destijds op deze zaak was gezet: een vrouw die nog altijd wordt geplaagd door het trauma van de onopgeloste moord. Al snel realiseert Erika zich dat iemand niet wil dat deze zaak ooit wordt opgelost, en dat die persoon er alles aan doet om te voorkomen dat Erika de waarheid achterhaalt. Is de dader dichter bij dan ze denkt?
Onze meningen
Cover
Leontine: De cover is weer prachtig. Realistische foto’s vind ik persoonlijk heel mooi op een cover, en deze is helemaal in de stijl van de andere twee boeken.
Amanda: Een mooie cover in de trant van de voorgaande twee delen. Deels een gezicht van een vrouw onder water met gesloten ogen. Zwemt ze? Verdrinkt ze? Mooi kleur gebruikt, past goed bij elkaar en bij de serie.
Bianca: Een cover die direct mijn aandacht trekt, dit heeft niets met de afbeelding te maken maar vooral met de auteur. Mocht ik dit boek treffen met een andere auteursnaam zou ik hem echter ook oppakken, aansprekend plaatje met een lugubere zin maken iedere thriller fan nieuwsgierig.
Heidi: We zien een vrouw in het water, omringt door luchtbellen. De titel staat met groene letters op de cover gedrukt, het is erg passend bij het geheel en weet zeker mijn aandacht te trekken. Ook vind ik dat deze cover erg mooi past bij de vorige twee delen.
We drinken een glas, we doen een plas en alles blijft zoals het was.
Brenda: Wat een prachtige cover. Dit is het derde boek van Robert Bryndza en ik blijf hetzelfde zeggen over de cover. Je kan naar de cover blijven kijken. Een donkere cover en je ziet een gezicht van een vrouw onder water. De titel wordt mooi weergegeven. En de tekst ‘In het water zakt het lichaam naar beneden. Op het land begint de nachtmerrie.’ klinkt veelbelovend.
Plot
Bianca: Al bij het lezen van de proloog gaan mijn nekharen overeind staan. Op bizarre wijze lukt het Bryndza om persoonlijke problemen te verwerken in een bizar verhaal met een kinderlijkje als hoofdonderwerp.
Heidi: Het verhaal gaat direct van start met een proloog waarin een scene voorkomt die het daglicht niet kan verdragen en eindigt met een spannend moment waar je als lezer je adem even van in gaat houden. Het plot is goed opgebouwd, met een boeiende verhaallijn, waarbij weer verschillende emoties om de hoek komen kijken. Bryndza wist mij zelfs nog te verrassen, dit soort thrillers lees ik het liefst.
Brenda: Het verhaal start met een proloog. En wat voor één. Je krijgt te lezen dat een lichaam in de groeve wordt gegooid en door kettingen naar de bodem zinkt om vervolgens 26 jaar later het verhaal te starten met dat ze de overblijfselen in de groeve vinden. Ondanks dat inspecteur Erika Foster nu voor het team om georganiseerde misdaad te bestrijden werkt, wil ze dolgraag de moordzaak van Jessica Collins onderzoeken. Dit krijgt ze voor elkaar, maar het onderzoek loopt totaal niet vlekkeloos. Heerlijk om te lezen.
Amanda: Net als de voorgaande twee delen zit ook bij Donker water de plot goed in elkaar. De zaak wordt langzaam opgebouwd en krijgt meer lagen. Verschillende verhaallijnen worden met elkaar verbonden en je wordt meegesleurd met Erika in haar zoektocht naar de dader en de waarheid. Natuurlijk wordt het Erika niet in haar schoot geworpen, dit zorgt voor een extra verdieping in de plot.
Leontine: Als Erika Foster in een oude groeve zoekt naar bewijsmateriaal voor een drugszaak, stuit ze op het lichaam van Jessica Foster, een meisje dat zesentwintig jaar geleden spoorloos verdween. Erika zet haar tanden in deze nieuwe zaak maar realiseert zichzelf al snel dat ze op alle mogelijke manieren wordt tegengewerkt. Zal ze achter de waarheid komen?
Personages
Heidi: Het hoofdpersonage Erika maakt ook in dit derde deel het nodige mee op privégebied. Hierdoor komen we steeds meer over haar te weten als persoon, ik vind haar een erg leuk en boeiend personage, waarbij ik ook veel herkenning en overeenkomsten met mezelf ontdek. De afwisseling tussen haar werk en privéleven is mooi in balans, wat ook voor de nodige afwisseling in het verhaal zorgt. De schrijver weet erg goed de gevoelens van de personages op de lezer over te brengen, je kan ze zelf bijna voelen, verdriet, frustratie en onmacht zijn zomaar een paar emoties die van de bladzijden afspatten.
Brenda: Het meisje in het ijs en De stalker in de nacht heb ik ook al gelezen en daarom zijn de personages Erika Foster, commissaris Marsh, Peterson en Moss weer snel bekend. De nieuwe personages worden ook goed neergezet en vullen het goed aan. Het lijkt alsof de personages ook echt gaan leven.
Amanda: De voorgaande twee delen heb ik ook gelezen, dus ik was al bekend met Erika, Moss en Peterson. Leuk om ze hier weer terug te zien en dat we in dit deel een klein kijkje in de keuken van Peterson krijgen. Ook maken we redelijk uitgebreid kennis met Lenka, de zus van Erika. De onderlinge relaties worden wat uitgediept en dit is een welkome toevoeging aan het verhaal. Ook de nieuwe personages worden ruim voldoende uitgewerkt waardoor je een goed beeld kunt vormen.
Wanneer je met zo’n leugen moet leven, wordt het een deel van je leven en ga je bijna denken dat het waar is.
Leontine: Hoewel Erika Foster was overgeplaatst, gaat ze in Donker water toch weer op pad met Moss en Peterson. Een trio waar ik echt heel erg van geniet. Bryndza heeft het voor elkaar gekregen om privé en werk iets meer naar elkaar toe te schrijven, waardoor de personages nog interessanter worden. Zonder dat dit de overhand krijgt.
Bianca: Bryndza besteedt veel werk aan het neerzetten van Erika Foster, haar persoonlijke sores lopen als een rode draad door het verhaal van een gruwelijke moord die lang geleden gepleegd is. Erika is gewoon maar toch heel bijzonder, het is en blijft voor mij een topwijf. In dit deel is er veel aandacht voor het gezin Collins dat 26 jaar geleden hun dochter is kwijtgeraakt. De machteloosheid van moeder Marianne raakt me tot op het bot. De leefwijze die ze zich heeft aangemeten na de vermissing is zo begrijpelijk, niemand weet hoe men in een soort gelijke situatie gaat reageren, maar zoals Marianne ermee omgaat is zeer geloofwaardig. Niemand komt over dit soort gebeurtenissen heen, dat is onmogelijk.
Spanning
Brenda: Vanaf de proloog tot aan het einde voel je de aanwezige spanning. Als ze iets op het spoor zijn, of als juist iets mislukt. De spanning zorgt er soms zelfs voor dat je je echt kan afsluiten van je omgeving.
Amanda: De spanning zit er gelijk goed in, met de proloog is de toon van het verhaal meteen gezet. Hierna blijft de spanning bijna het volledige verhaal constant voelbaar. Er suddert iets, er broeit iets, er sluimert iets, iets wat langzaam steeds meer aan het licht komt.
Leontine: Donker water is er eentje in de categorie “zitten en pas opstaan als het boek uit is”. Helaas is dat niet altijd mogelijk, maar de spanning wordt lekker opgevoerd door Bryndza. Weer een absolute pageturner.
Bianca: Het verhaal is van het begin tot het eind spannend, je voelt continu dat Foster met haar team de klus gaat klaren maar je kunt er net als Foster zelf geen grip op krijgen. Zodra je start met lezen wil je weten hoe de vork in de steel zit. Het hoofdonderwerp in Donker water is heftig, daar zal niet elke lezer tegen kunnen.
Heidi: Bryndza weet de spanning direct vanaf het begin er goed in te brengen. Het verhaal gaat van start met een spannende proloog, zo’n eentje waarbij je als lezer denkt, wat heeft zich hier in vredesnaam afgespeeld. Hierdoor weet je dat er nog veel meer staat te gebeuren. Je wilt gewoon door blijven lezen, omdat je wilt weten, nee, eigenlijk moet weten hoe het af gaat lopen.
Ontknoping
Amanda: De uiteindelijke ontknoping zat goed in elkaar, daar waar je als lezer al deels weet wie de dader is, tast Erika lang in het duister. Ook het motief blijft heel lang een raadsel en lijkt uiteindelijk anders te zijn dan gedacht. Goed gedaan!
Leontine: Robert Bryndza heeft weer een ontknoping geschreven waar ik als lezer heel blij van word. Alle puzzelstukken vielen goed en verrassend in elkaar. Dit was een einde die je doet snakken naar het volgende deel.
Bianca: Tijdens het lezen denk je continu grip op het verhaal te hebben, het verhaal lijkt enigszins voorspelbaar maar Bryndza zou Bryndza niet zijn als hij niet nog een flinke verrassing voor de lezers in petto heeft. Hij is een kei in de lezer op het verkeerde spoor te zetten. Ik kan in ieder geval nog geen genoeg krijgen van Erika Foster en haar team, dus kom maar snel op met deel 4.
Als je vriend, en even niet als je leidinggevende, moet ik zeggen dat mijn ballen bij haar altijd van schrik in mijn buik schieten.
Heidi: De ontknoping was voor mij echt verrassend en eentje die ik niet aan had zien komen, dit heeft Bryndza weer erg goed gedaan, zo zouden alle thrillers van mij mogen zijn.
Brenda: Al snel kwam een man in beeld die je een vermoeden geeft dat hij wat te maken heeft met de verdwijning van Jessica Collins. Vanwege de vele tegenslagen en wendingen blijf je nieuwsgierig hoe het zal gaan aflopen. Het einde was weer zeer goed in elkaar gezet. Wat ik heel mooi vind, is dat het boek geen open eind heeft, maar wel iets meegeeft dat je je af kan vragen hoe dit verder zal gaan.
Schrijfstijl
Leontine: Ik houd van de schrijfstijl van Robert Bryndza. En het wordt eentonig, maar hier wijkt hij in deel 3 ook niet vanaf. De hoofdstukken zijn kort, filmisch en vlot geschreven, waardoor je echt door het boek heen vliegt. Dit zijn de boeken zoals ik ze graag lees.
Bianca: De schrijfstijl van Robert Bryndza is eenvoudig leesbaar, duidelijke taal en je leest het boek in een mum van tijd uit. De korte hoofdstukken nodigen uit tot doorlezen. Bryndza is een auteur die de perfecte combinatie weet te vinden tussen spanning op het werk en de persoonlijke levens van de personages die ook zeker invloed hebben op hun functioneren. Je kunt werk en privé nou eenmaal niet altijd gescheiden houden. Bryndza schrijft thrillers met oog voor details en besteedt daarbij precies de juiste hoeveelheid aandacht aan persoonlijke sores.
Heidi: Hoe Bryndza het doet weet ik niet, maar vanaf de eerste bladzijde weet hij me te boeien, met zijn vlotte, bijna filmische schrijfstijl en laat het verhaal me slecht los, en dit wel in zo’n mate dat ik het liefst non-stop door wil lezen.
Brenda: De schrijfstijl vind ik zeer fijn. Robert Bryndza maakt gebruik van korte hoofdstukken waardoor je, als je niet zoveel tijd hebt, toch het boek even snel kan pakken om nog wat te lezen. De auteur schrijft ook zeer beeldend. Vanaf de eerste bladzijde tot aan de laatste letter weet hij je te boeien en je mee te zuigen in het verhaal.
Amanda: Een prettig, vlotte, eenvoudige schrijfstijl. Goede dialogen en korte hoofdstukken zorgen ervoor dat de vaart er goed inzit en er ook in blijft. De wisseling van personages in de hoofdstukken is prima gedaan en zorgt voor een bredere kijk op het verhaal. Daar hou ik van.
Beoordeling
Bianca: Donker water krijgt van mij op alle fronten 5 sterren.
Heidi: Donker water krijgt van mij 4,5 ster en ik wacht met smart op het vervolg, ik durf ook echt wel te zeggen dat Robert Bryndza tot een van mijn favoriete auteurs behoort.
Brenda: Na het dichtslaan van het derde deel van Robert Bryndza kan ik weer zeggen dat ik heb genoten. Er is wel een nadeel en dat is dat je door het boek vliegt en voor je het weet sla je boek dicht. Nu is het weer wachten op het volgende deel wat uit mag komen over Erika Foster. Donker water krijgt van mij afgerond 5 sterren.
Amanda: Donker water krijgt van mij afgerond 4,5 ster. Ik heb weer genoten van dit derde deel met Erika Foster en ben enorm benieuwd wat deel 4 voor haar in petto heeft, vooral ook in haar privéleven.
Leontine: Donker water is voor mij de beste in de serie tot nu toe. Daarom dus 5 sterren voor Donker water. Kom maar door met deel 4.
Daarmee krijgt Donker water van Bryndza naar boven afgerond 5 sterren van ons. Een dikke aanrader dus!
