Namens Uitgeverij LetterRijn mochten wij een leesclub organiseren met de spannende Young Adult Indigo van Latoya Moirae. De negen enthousiaste deelnemers aan deze leesclub waren: Inge Brunnekreef – Harbers, Ellen van der Ster, Petra van der Berg, Sanne de Waard, Annemarie van de Kuilen, Jamie Lee Zonneveld, Gonneke Karel, Lieselotte Danneels en namens T&M deed Heidi de Jonge – Rutgers mee. Latoya nam zelf ook deel aan de leesclub om vragen te beantwoorden.
Voordat de leden beginnen met het lezen van Indigo geven ze eerst hun mening over de cover, achterflap en hun verwachtingen van het boek.
Lieselotte zegt over het boek: Ik had het boek al een paar keer zien passeren en telkens moest ik kijken naar de kaft die met de kleuren die gebruikt worden en de afbeelding van de bomen, de rots en de brug zorgden ervoor dat bij mij de nodige nieuwsgierigheid gewekt werd. Dan eens verder gelezen en ook de achterflaptekst sprak me aan.
Gonneke geeft aan: Ik hou van verhalen in het buitenland en met de foto denk ik gelijk dat het zich daar afspeelt. Ik had wel eerder aan Mexico gedacht. Lijkt een beetje op Inca’s ruïne.
Sanne is heel duidelijk in haar verwachtingen: Ik verwacht een verhaal met veel spanning, twists en een vleugje romantiek. Een verhaal wat vlot loopt door zijn jeugdige karakter, maar ook boeiend genoeg voor de volwassen lezer. Ik ben heel benieuwd of die verwachtingen terecht zijn.
Daar zegt Jamie Lee dan juist het volgende over: Wat verwachtingen betreft probeer ik er zo blank mogelijk in te gaan anders heb je altijd de kans dat een boek flink teleurgesteld en dat vind ik zonde. Dus geen verwachtingen hier.
Petra vindt het volgende: De achterflap beloofd wel een spannend verhaal “waarbij het maar helemaal de vraag is of iedereen de vakantie ongeschonden doorkomt” … Ook door de kleur en naam zou ik het boek in de winkel waarschijnlijk wel oppakken, want de titel verraadt nog niets over het verhaal en de mooie omgeving ook niet?! Juist de combinatie van Young Adult en toch ook spannend spraken mij erg aan om mee te willen doen met deze leesclub.
Daarna is de volgende ronde aan de beurt, want we zijn heel benieuwd wat de deelnemers tijdens het lezen van Indigo vinden.
Inge geeft aan: Het boek leest heerlijk weg. Ik had wel even m’n twijfels of het wel YA is en geen NA. Zal m’n leeftijd zijn hahaha, maar ik vind er wel wat pittige dingen in staan voor een 14 jarige.
Heidi sluit zich hierbij aan: Ik zou het verhaal denk ik ook eerder onder het genre NA indelen, omdat er toch wel behoorlijk wat erotiek in voorkomt, dit zie je vaak wat minder bij Young Adult, maar misschien verschuift dat tegenwoordig ook allemaal wel een beetje.
Ellen zegt: Iedere keer denk je dat de proloog op iemand anders van toepassing is door subtiele “hintjes” en dat vind ik knap gedaan. Ik vind het boek echt tussen een YA en een Volwassen thriller inzitten.
Uiteraard hebben de deelnemers na het lezen van het boek ook nog een mening over Indigo, benieuwd hoe ze over het boek denken als ze het hebben dichtgeslagen.
Lieselotte geeft aan: Ik vind het boek heel vlot geschreven, het leest op een snel tempo. Je zit ook onmiddellijk in het verhaal Latoya neemt je echt onmiddellijk mee door met een sterke proloog te starten die je nieuwsgierigheid wekt.
Sanne merkt op: Ik had naar aanleiding van de cover niet echt bepaalde verwachtingen. Maar na het lezen vind ik de cover wel mooi passen bij de bosrijke omgeving waar het verhaal zich afspeelt.
Heidi zegt: Het plot wordt goed opgebouwd, niets wordt vroegtijdig verklapt en aan het eind zet de schrijfster nog een extra tandje bij en is de spanning om te snijden en word je als lezer verrast door een onverwachte ontknoping.
Annemarie vindt: De schrijfstijl is prettig, geen moeilijke woorden of zinnen. Bovendien vond ik de korte hoofdstukken wel prettig.
Gonneke geeft het volgende aan over opbouw/plot: Top, moest even wennen wanneer het verhaal overgaat in ik-vorm. Maar ook dat snap je als het boek uit is. Plot is druk, veel wendingen, gebeurt wat. Leuk!
Ellen deelt haar verwachting met ons: Ik had verwacht dat het een spannend boek zou worden, maar omdat het YA is had ik geen idee hoe dit vorm gegeven zou worden. Maar het boek doet niet onder voor een volwassen thriller. Al met al ben ik aardig verrast door dit boek en nieuwsgierig naar haar andere werk.
Jamie Lee geeft aan: De schrijfstijl vind ik erg prettig. In het begin had ik wat last met in het verhaal komen, maar dat lag meer aan mij dan aan het verhaal en de schrijfstijl.
Petra zegt: De cover past heel mooi bij het verhaal: kleur indigo en de omgeving waarin het spannendste deel zich afspeelt, maar dat alles besef je je pas tijdens het lezen, van tevoren was ik erg benieuwd waarom de cover deze kleur had.
Latoya nam zelf ook deel aan de leesclub, de deelnemers mochten vragen aan haar stellen welke zij open en uitgebreid beantwoordde.
Heidi stelt de volgende vraag: Waardoor werd je geïnspireerd voordat je dit boek schreef? Heb je de onderwerpen zelf bedacht? Of zijn ze op ware gebeurtenissen gebaseerd, iets uit de media of uit je omgeving?
Latoya geeft hierop het volgende antwoord: Ik kan niet geloven dat iets als bi- en homoseksualiteit in deze moderne wereld nog steeds een issue is, dat er nog steeds mensen zijn die dit niet accepteren. Ik heb daar soms nog weleens moeite mee. Ik ben zelf erg gelukkig getrouwd met een man, maar ik kan een vrouw ook heel erg aantrekkelijk vinden, soms zelfs aantrekkelijker dan een man. Ik ben mij toen gaan afvragen hoe dat voor een jonge meid als Caro moet zijn als zij erachter komt dat zij ook meisjes erg leuk vindt. De andere kant is de zogenaamde familievloek die op haar vader en haar rust. Wij hebben daar vroeger thuis ook altijd grappen over gemaakt, omdat vooral mijn vader en ik heel goed zijn in dingen stuk maken, dingen laten vallen, struikelen, knoeien. Ik mag officieel zelfs bv. de suiker niet bijvullen, omdat dat geheid misgaat. Verder heb ik zelf reiki gedaan en heeft een paragnoste mij ooit verteld dat ik een Indigo ben.
Sanne vraagt: Hoe heb je de locatie gekozen? Hoe sta je zelf tegen over spiritualiteit? In welke van de personages zie je het meest van jezelf terug?
Latoya antwoordt: Ik zocht een warm vakantieland waar toch ook afgelegen stranden en dichte bossen voorkomen. Ik weet het niet meer heel precies, maar volgens mij ben ik zo een beetje op Portugal gekomen. Ik ben zelf best wel veel met spiritualiteit bezig, ook met reiki. Ik ben altijd vrij nuchter geweest, maar stond wel heel erg open en heb te veel dingen gevoeld en meegemaakt om nu niet te geloven dat er meer is dan ons aardse leven. Ik geloof bv ook in reïncarnatie, dat wij als zielen lessen te leren hebben en terug moeten als we nog meer te leren hebben. Ik denk dat Caro het meeste van mij heeft. Het is bij mij ook zo dat ik altijd veel beter met jongens op kon schieten dan met meisjes. Plus ik ben ook wel een heel klein beetje biseksueel.
Lieselotte had de volgende vraag: Zijn je andere boeken ook in dit genre? Heb al een ander boek van je tegen gekomen en ik vroeg me af of ze in dezelfde lijn liggen?
Latoya antwoordt hierop het volgende: Misschien dat je De slang in het paradijs ermee kunt vergelijken, dat is ook een YA met erotische en thrillerelementen en ook een klein beetje spiritualiteit. Het boek heeft een kaft die iedereen walgelijk vind en dat vind ik erg jammer, want het is wel een goed verhaal en hier zitten wel enkele waargebeurde elementen in, zoals satansmissen en offeren (in de buurt van mijn geboortedorp vroeger echt gebeurd). Mijn andere boeken, de Yougian-trilogie en mijn nieuwe boek Caelian, zijn fantasy. Yougian gaat over een meisje dat de laatste afstammelinge is van een geëvolueerd ras harpijen. Caelian gaat over Peter Pan.
Hiermee is de leesclub van Indigo tot een einde gekomen. Latoya heeft nog een leuk stukje aangeleverd over hoe ze de leesclub heeft ervaren.
De T&M Indigo-leesclub was een nieuwe en zeer leuke ervaring voor mij. Het voelde echt als een boekclubje waarin je samen boeken bespreekt, in dit geval een boek van mijzelf. Ik vond het erg interessant te lezen hoe mensen van mening kunnen verschillen over een en hetzelfde boek. Alleen al het omslag roept uiteenlopende verwachtingen op. Wat ik met name heel interessant vond, was dat de meesten het einde totaal niet aan zagen komen en een iemand het dan toch weer voorspelbaar vond. Iedereen neemt een boek anders waar. Dat is de magie van het schrijven vind ik en dus van een boek lezen.
Een van de dingen die ik het leukst vond – naast zoveel positieve reacties op het boek zelf – was het gedeelte waarin lezers mij vragen konden stellen. Er zijn denk ik genoeg beroemde auteurs die naast de superdrukke signeersessies vrijwel onbereikbaar zijn voor het publiek. Op deze manier kunnen lezers in contact komen met de auteur en er zelfs gezellig mee kletsen. Andersom werkt dat net zo goed: ik vind het persoonlijk als auteur zijnde erg leuk om met mijn lezers te kunnen praten, discussiëren zelf. En wie weet kan ik er zelfs iets van opsteken, dat ik weer mee kan nemen voor een volgend boek.
Mijn eigen conclusie voor deze leesclub moge duidelijk zijn: ik voel mij zeer vereerd om hier deel van te zijn geweest en ben heel erg dankbaar voor alle mooie complimenten!
Wij willen alle deelnemers heel hartelijk bedanken voor hun enthousiaste deelname aan de leesclub. Uitgeverij LetterRijn, heel erg bedankt voor het mogelijk maken van de leesclub en het aanleveren van de boeken. Ook willen wij Latoya bedanken voor haar enthousiasme in de groep en we hopen natuurlijk dat ze de tips die ze gekregen heeft in een volgend boek kan gebruiken!
Dan rest uiteraard alleen nog het eindoordeel over Indigo van Latoya Moirae, namelijk het gemiddeld aantal sterren, toegekend door de deelnemers aan de leesclub.
De deelnemers aan de T&M Leesclub Indigo geven het boek een gemiddelde van 4 sterren!
