Titel: Persona 
Auteur: Soraya Vink
Genre: Thriller
Uitgeverij: HarperCollins
Publicatiedatum: oktober 2018
Aantal bladzijdes: 384
Recensie: Leontine
Cover
Ik vind de cover wel iets hebben. Het kleurgebruik en de creatieve manier om de naam van de schrijfster te drukken, vind ik mooi. Door de gebroken spiegel zie je dezelfde vrouw meerdere keren. De overeenkomst met de meerdere kanten van de hoofdpersoon is snel gevonden.
Auteur
Soraya Vink (1992) is redacteur bij Hebban en speurt naar vers thrillerbloed binnen de Hollandse polder en ver daarbuiten. Voor een intrigerend true crime verhaal of angstaanjagende thriller bewandelt ze de meest duistere wegen. Ze rust niet totdat de zaak is opgelost en de laatste bladzijde omgeslagen. Ze studeerde Spaanse taal en cultuur aan de Universiteit Utrecht, waar ze haar voorliefde voor Spaanse literatuur ontwikkelde. In kalenderjaar 2017 was ze jurylid voor de Gouden Strop, de prijs voor de beste Nederlandstalige misdaadroman. In oktober 2018 is haar debuutthriller Persona bij HarperCollins Holland verschenen, een verhaal gebaseerd op de strijd in de onderwereld en een zwarte bladzijde uit de Spaanse geschiedenis.
Achterflap
Door een mislukte actie is rechercheur Elvira Selas gedwongen haar carrière als undercoveragente te beëindigen en tijdelijk van de radar te verdwijnen. Na een jaar in de Spaanse zon keert ze terug naar de Nederlandse politie, waar ze een laatste kans krijgt op de afdeling Zware Criminaliteit.
De zaak waarmee ze start is een raadselachtige dubbelmoord. Het eerste slachtoffer wordt aangetroffen zonder tong, het tweede mist een pink. Op beide plaatsen delict wordt een rouwkaart met een Latijnse tekst gevonden. Is Nederland in de greep van een seriemoordenaar?
Wat het politiekorps niet weet, is dat Elvira’s undercovertijd bij een berucht drugskartel nog niet voorbij is. Omdat ze vermoedt dat haar verdwenen broer nog steeds banden met deze bende onderhoudt en ze vastbesloten is hem te vinden, moet ze terug. Terug naar een verleden waar ze het liefst ver vandaan was gebleven.
Waar ligt haar loyaliteit? Bij haar familie of bij de wet? En in hoeverre kun je de wet naar je eigen hand zetten?
Mijn mening
Elvira Selas keert terug bij de Nederlandse politie na een carrière als undercoveragente. Ze krijgt te maken met twee moorden die al snel aan elkaar gelinkt lijken te worden doordat de moordenaar een rouwkaart met Latijnse tekst achterlaat op de plaats delict. Ondertussen is Elvira ook nog op zoek naar broer, die in het criminele circuit beland is. Zal ze hem weten te vinden?
Het boek bestaat uit twee delen. In die delen wordt er afgewisseld tussen heden en verleden van Elvira. Ook zijn er cursief gedrukte hoofdstukken, verteld door een persoon van wie pas laat duidelijk wordt wie het betreft. De hoofdstukken zijn niet erg lang en het boek leest gemakkelijk weg. De personages worden niet echt heel erg uitgediept, persoonlijk kom je weinig te weten over de karakters. Alleen Elvira heeft enige diepgang doordat haar verleden aanbod komt.
Het boek begint lekker stevig, met de moorden die verteld worden alsof je naast de moordenaar in de kamer staat. Daarna blijf je als lezer een beetje verward achter. De schakeling tussen heden en verleden en daarmee tussen de huidige moorden en Elvira’s verleden, roept meer vragen op, dan dat we antwoorden krijgen. De spanning wordt beetje bij beetje opgevoerd en zorgt ervoor dat je wilt blijven doorlezen.
Toch is er ook een gevoel van teleurstelling. Het einde lijkt een beetje afgeraffeld te zijn. Ineens zijn er eureka momenten die tot de ontknoping leiden. Ook het eigengereide van een vrouwelijke hoofdpersoon is geen origineel gegeven meer.
Spanning: 3,5
Plot: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 3,5
Originaliteit: 3
Psychologie: 3,5
Al met al is dit een debuut dat er zeker mag zijn. Ik geef Persona 3,5 ster.
Leontine
