Bianca las Een omweg naar geluk van Kate Paris. Een heerlijke feelgood roman die wordt uitgegeven door Tinteling Romance. Wie is de vrouw dit fijne boek geschreven heeft?
Waarom schrijf je onder een pseudoniem? En wie is Kate Paris dan eigenlijk echt?
Wie is Kate Paris echt? Dat ben ik ook nog steeds aan het ontdekken. In elk geval is Kate een stukje van Rian Sevenhuijsen, want zo heet ik in het dagelijks leven. Alleen vond ik het prettiger om mijn feelgood verhalen met een stukje erotiek erin onder een andere naam te publiceren. Kate is een van de andere namen die mijn ouders voor me hadden klaarliggen en Parijs heeft mijn hart gestolen. Je mag me ’s nachts altijd wakker maken om me daar mee naartoe te nemen (maar nu geef ik geloof ik al antwoord op je laatste vraag).
Je feelgood romans draaien vooral om wijn, wat is jouw affiniteit met wijn? En drink je dan zelf liever witte of rode wijn, of gaat je voorkeur uit naar rosé?
Mijn nieuwe roman is inderdaad deel twee in de sommelier serie. Je kunt dit verhaal los lezen, maar samen met mijn debuut ‘Een ondertoon van liefde’ vormt het een mooi geheel. Er komt trouwens ook nog een derde deel, eind volgend jaar. Ik drink zelf het liefst een droge, witte wijn en laat me graag verrassen door vrienden met kennis van zaken, of door mijn ouders, die er ook aardig wat vanaf weten. Wijn staat voor mij voor gezelligheid. In mijn eentje zal ik niet zo snel een glas nemen, maar als we vrienden te eten hebben, of als ik met mijn man ’s avonds op de bank kruip om hem een stukje van een van mijn verhalen-in-wording voor te lezen, dan mag een glas niet ontbreken.
Buiten wijn is er ook best veel aandacht voor lekker eten, heb je dit bewust gedaan?
Dat was niet direct een bewuste keuze. Maar goede wijn en lekker eten gaan natuurlijk erg goed samen, dus op een gegeven moment vroeg het verhaal erom. In de afgelopen maanden heb ik enorm veel bijgeleerd over welke smaken en geuren de beste combinaties opleveren.
Wat is jouw lievelingsgerecht? En maak je dat dan zelf klaar of ga je liever naar een restaurant?
Dat is moeilijk. Ik kan enorm genieten van een bord spaghetti met zelfgemaakte pesto (die vind je ook terug in mijn roman) en die maak ik ook graag zelf (met tiramisu als toetje). Maar ik eet ook graag vis. Toen we nog in Stavanger (Noorwegen) woonden, heb ik een paar keer bij een geweldig visrestaurant aan de kade mogen eten en als ik daaraan terugdenk, wil ik het liefst morgen weer.
Kook je graag?
Heel graag. Voor mij is koken pure ontspanning, ook als dat voor een grote groep vrienden is. Mijn man Bram heeft dat ook en we hebben aan het begin van onze relatie echt wel eens moeten loten wie het avondeten mocht verzorgen. Nu ligt het er een beetje aan waar wij en de kinderen zin in hebben. Ik zorg voor de Italiaanse en Franse keuken, Bram voor de Oosterse. Maar we staan niet meer elke dag uitgebreid te koken hoor, daar is allang geen tijd meer voor.
Bij het verschijnen van deel 1, Een ondertoon van liefde, werd al bekend dat het een trilogie zou worden, had je toen de verhalen voor deel twee en drie al in je hoofd zitten?
Toen ik net begon met schrijven dacht ik dat het verhaal van Ivy en Alexander een standalone zou zijn, maar al snel werd duidelijk dat Olivier ook zijn eigen verhaal had. Aan het einde van ‘Een ondertoon van liefde’ sleepte hij me gewoon mee naar het restaurant van zijn ouders in Aix en Provence. Line kwam ik tijdens een kort bezoek aan Kopenhagen eind 2017 tegen. Ik was daar twee dagen en het leek alsof ze met me mee op reis was. Waar ik ook naartoe ging, steeds kwam er een stukje van haar verhaal in mijn hoofd. Op een gegeven moment moest ik het wel op gaan schrijven en het nam een wending die ik echt niet voor mogelijk had gehouden.
Wat is je favoriete schrijfplek, en welke randvoorwaarden heb je verder nog nodig om lekker te kunnen schrijven?
Ik schrijf eigenlijk overal. Soms zelfs in de auto, op mijn mobieltje. Toch zit ik het liefst aan onze tafel van gerecycled hout. Kop koffie erbij en een stuk pure chocolade en dan kan ik aan de slag. En ’s avonds een glas wijn natuurlijk. De laatste tijd schrijf ik vaak met muziek om in de goede stemming te komen, maar er zijn ook periodes dat ik het liefst in totale stilte werk. Daarom schrijf ik denk ik ook zo graag ’s avonds, dan slaapt de wereld om me heen en heb ik alle ruimte om de verhalen die in mijn hoofd zitten in mijn computer te krijgen.
Hoe verloopt jouw schrijfproces? Begin je gewoon en zie je wel waar je uitkomt, of heb je alles al in je hoofd bedacht en schrijf je het dan op?
Ik vind het heel fijn als ik van tevoren mijn belangrijkste scènes en plotwendingen op papier heb staan. Een keer heb ik zonder ‘outline’ gewerkt en toen schreef ik zo lekker aan een verhaallijn die helemaal niet zoveel aandacht nodig had, dat ik een paar duizend woorden kon schrappen. Nu volg ik mijn vooraf gecreëerde rode draad, dat werkt voor mij het beste. En het laat nog steeds ruimte voor verrassingen. Personages die ineens opduiken en soms met een paar pennenstreken een heel eigen inbreng hebben.
Je boeken bevatten erotische scenes op maat, zijn deze lastig te schrijven?
Klinkt het raar als ik ‘nee’ zeg? Voordat ik mijn eerste erotische scène schreef, had ik er bewust een aantal van verschillende schrijvers gelezen om te ontdekken wat ik mooi en prettig vond en wat me juist afstootte. Natuurlijk was het toen nog wel een uitdaging om zelf zoiets op papier te zetten, maar door in de huid van mijn karakters te kruipen, lukte dat uiteindelijk toch. Ik krijg regelmatig de vraag of ik het dan ook zelf uitgeprobeerd heb, en ja, in gedachten dus wel.
Wie is jouw favoriete auteur? En lees je zelf veel?
Ik lees graag, maar lang niet zoveel als ik zou willen. Mijn boekenkast puilt uit van de nog te lezen boeken, van feelgood tot fantasy. En er komen er steeds meer bij. Soms moet ik mezelf echt een koopverbod geven, maar er komt zoveel moois uit. Ook boeken over het schrijven van boeken lees ik graag, vooral als ik een nieuw verhaal in mijn hoofd heb. Gelukkig vindt mijn man het niet zo erg dat er in elke ruimte in ons huis boeken of magazines liggen.
Lucinda Riley is een van mijn favorieten, samen met Colleen Hoover. En ik heb net een prachtige roman gelezen van Jill Santopolo ‘Het licht dat we verloren’. Ik ben reuze benieuwd naar haar volgende boek. Ook van Sarah J. Maas heb ik veel gelezen, net als van Tahereh Mafi. Een boek is echt het beste cadeautje dat je me kunt geven.
Wat doe je het liefst in je vrije tijd?
Schrijven, lezen, met mijn man en kinderen nieuwe steden en landen ontdekken, wijn drinken met goede vrienden, over boeken praten met goede vrienden, beeldhouwen (dat doe ik helaas veel te weinig), romantische films kijken (en daar moet echt af en toe een Nederlandse tussen zitten), fotograferen en klimmen (in de bergen of op een klimmuur).
En als laatste vraag: Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Die vraag heb ik per ongeluk al eerder beantwoord. Je mag me wakker maken om op reis te gaan. Niets is leuker dan op een nieuwe plek wakker te worden en dan op ontdekking te gaan. Bovendien levert dat bijna altijd nieuwe verhalen op.
