In 2014 was daar B.B., de thriller van duo Karin Kallenberg en Dimitri van Hove. Een boek dat ervoor zorgde dat er reikhalzend uitgekeken werd naar een nieuw boek van deze twee, maar dat liet even op zich wachten. Tot dit jaar. Penitenza is het nieuwe boek van Karin & Dimitri en toen wij de vraag kregen of wij het leuk zouden vinden een leesclub rondom Penitenza te organiseren, was het antwoord natuurlijk ‘JA!’.
Karin en Dimitri verzorgden de verzending van de boeken (waarvoor onze hartelijke dank!) en die ploften op de deurmat bij: Dini van Heumen, Wilma van der Stap, Saskia Meersman, Gonneke Karel, Astrid Heijnen, Sander van Kerkoerle en Kelly Illegems.
De leesclub kon van start!
Wat verwacht je van het boek als je de cover ziet? Zou je het boek oppakken als je het in de winkel zou zien liggen?
Dini: De cover komt op mij wat geheimzinnig over. Door dat doorkijkje denk ik. Ik zou deze wel oppakken. De achterflap belooft ook genoeg spanning. Ik volg de auteurs al een tijd op Fb, maar ik heb hun eerste thriller nooit gelezen. Karin & Dimitri “kennende” verwacht ik een spannende thriller met humor.
Sander: De cover geeft niet direct een gevoel van een thriller. Maar door de combinatie van het uitzicht dat ik graag zie en niet standaard titel zou het me wel nieuwsgierig maken naar waar het over gaat. De schrijvers ken ik niet dus daar kan ik niets over zeggen. Ik hoop in ieder geval op een vlot geschreven verhaal met de nodige dosis spanning.
Gonneke: Boek kwam net en de kaft alvast bestudeerd. Ik dacht exact hetzelfde als Sander van de voorkant. De cover geeft inderdaad niet direct een gevoel van een thriller. De stenen wanden lijken nu donkerder dan op de foto op facebook. Daardoor zou ik zelf het boek meer zien als een triest verhaal. Het landschap erachter vind ik prachtig en zie je gelijk dat het verhaal niet in Nederland zal zijn. De titel maakte mij nieuwsgierig waar het verhaal nou over gaat. Na het lezen van de achterzijde ben ik wel enthousiast om te beginnen, dus de inhoud van de tekst trekt aan. Ik ben benieuwd naar de hopelijk onverwachte wendingen.
Wilma: Sinds zaterdag ligt het boek her en der door het huis en iedere keer trekt de voorkant mijn aandacht. Ik vind het een geraffineerde foto, want je moet echt twee keer kijken om het perspectief goed te krijgen. Ik hoop die gelaagdheid ook in het boek terug te vinden. In een winkel zou ik het zeker oppakken.
Het verhaal voor deze leesclub trok me wel en verder ga ik het beleven. Leuk dat de schrijvers er ook bij zijn. Ik ken ze allebei niet, maar dat zal aan het einde van deze leesclub vast zijn veranderd.
Saskia: De cover van het boek doet me verlangen naar reizen, en gebouwen bezoeken….het mysterie achter de openingen….. maar ik weet niet of ik hem zou kopen, mocht ik in de winkel deze zien liggen. Ik lees graag thrillers, dit misdaadromannetje is iets nieuws voor me, hopelijk leest het vlot. Ook het eerste boek van deze schrijvers nog niet gelezen…. superbenieuwd om eraan te beginnen…
Karin: O ben blij dat je dat even noemt. Het is inderdaad een misdaadroman en niet wat men doorgaans onder thriller verstaat.
Astrid: De cover doet me verlangen naar vakantie. Ik zou het boek zeker bekijken in de winkel. Omdat het een misdaadroman is, verwacht ik een andere schrijfstijl als bij een thriller. Misschien iets makkelijker te lezen? We zullen het zien, eerst boodschappen doen en dan ga ik beginnen.
Kelly: De cover komt wel fleurig en ook beetje geheimzinnig over. En achterflap spreekt me enorm aan. Een boek dat zich in Italië afspeelt. Zie je niet zo veel meer. Hopelijk wordt het een spannend en vooral aangenaam verhaal.
De verwachtingen zijn duidelijk. Hoe denkt men daarover tijdens het lezen? Voordat de deelnemers zich aan dit blok wagen, heeft Karin nog even een kleine tip:
Op 1 dingetje wil ik jullie even attenderen omdat ik merk dat mensen eroverheen lezen. De betekenis van het woord penitenza loopt als een rode draad door het verhaal en wordt meteen in het begin gegeven, als het schilderij geïntroduceerd wordt. Pag. 13.
Sander: Ik had gisteren na een paar pagina’s geen zin meer om te lezen. Gelukkig vanwege de temperatuur en niet vanwege het boek. Het is in ieder geval wel leuk om af en toe een Italiaans woord erbij te zien. Toch 1 van de weinige talen die ik mezelf ooit wil aanleren.
Dini: Best een leerzaam boek. Even opgezocht wat sex op zijn Russisch was. Dat wist deze oma niet eens ?
Wilma: Ik ben ondertussen op de helft en heb me eigenlijk nog geen moment verveeld.
Gonneke: Leuk verhaal… vooral de hoofdstukken die genummerd zijn door een naam en niet een nummer is weer eens wat anders dan anders. Korte zinnen moest ik even aan wennen, ik ben gewend aan boeken met wat langere zinnen, maar leest nu lekker weg wat verder in het boek.
Door de Italiaanse woorden kom je helemaal in de sfeer. En fijn dat ze uitgelegd worden. Vooral de titel, want voordat ik begon begreep ik die niet. Dacht dat het iets als gevangenis zou betekenen. Klopt wel natuurlijk met boete doen, doe je ook in de gevangenis.
Ik kan me niet specifiek met 1 personage identificeren. Maar Peter zou ik liever ook verdrinken toen ik las dat hij zijn hond had verdronken. Juist goed daarom zo in het boek, omdat je die man gelijk niet mag en dat is volgens mij de bedoeling.
Sander: Ik vond de zin Accipere quam facere praestat injuriam (het is beter onrecht te ondergaan dan te begaan) een mooie uitdrukking. Ik kan me er sowieso in vinden omdat het in dit verhaal ook betekent dat je voor je eigen mening en standpunten uit komt.
Saskia: Hmm, vlot te lezen boek, ik kan me makkelijk de plaatsen inbeelden in mijn fantasie, einde nadert, spanning bouwt zich op en wil hem nu uitlezen…..
Ik kan me persoonlijk in het personage van Merel wel terugvinden, ik zou mijn man ook tot het einde van de wereld volgen, en wie weet verleid willen worden…. nu nog wat verder lezen!!
De deelnemers lazen lekker door en het boek was dan ook snel uit! Welke vragen hadden zij nog tijdens het lezen?
Hoe spannend vinden jullie dit, Karin en Dimitri? Iedereen heeft nu het boek en begint te lezen, en vormt een oordeel. (Wilma)
Dimitri: Behoorlijk spannend, Wilma.
Karin: Ja, het is wel een beetje je nek uitsteken, maar we hebben vertrouwen.
Aangezien jullie niet bepaald dichtbij elkaar wonen, neem ik aan dat de samenwerking vooral via mail ging? (Dini)
Karin: Hoi Dini. Nee overleggen doen we het meest via skype chat. Soms ook mondeling via skype. En soms ook via mail inderdaad.
Hebben jullie vooraf een specifieke rolverdeling afgesproken over wie wat voor het boek doet, of zien jullie wel hoe het loopt tijdens jullie besprekingen? (Sander)
Karin: Vooraf spreken we wel wat dingen af. Maar is geen vast stramien. We kijken hoe eea zich ontwikkelt en waar we op dat moment de meeste inspiratie voor hebben. We schrijven beiden altijd aan de personages, maar niet 50/50.
Hoe doen jullie dat? Karin is Nederlandse en Dimitri is een. Vlaming. Ondanks een kleine taal/dialect verschil, om toch te kunnen samenwerken. Want je moet het boek leesbaar houden voor beide kanten (Kelly).
Karin: We hebben ervoor gekozen om Standaardnederlands te gebruiken. Als er bij Dimitri weleens een Vlaams woord of zinsconstructie tussendoor schiet, corrigeer ik dat. Maar valt erg mee, hoor. Hij leest veel Nederlandse boeken en kijkt Nederlandse tv.
Schrijft ieder van jullie een personage, stuur je dat dan nadien door, en vult de ander aan… of hoe moet ik me dat voorstellen….. lijkt me niet zo eenvoudig… zijn de grote lijnen doorheen het boek al gevormd voor jullie beginnen te schrijven? (Saskia)
Karin: We beginnen met een idee van een van ons. Als de ander dat leuk vindt gaan we een outline maken met een hoofdstukindeling. Heel summier, kan nog alle kanten op. Dan verdelen we de hoofdstukken en gaan beginnen. We schrijven altijd beiden aan de personages en redigeren elkaar ook heel streng. De ander kan dus inderdaad aanvullen of weghalen. Geeft nooit veel discussie. Soms is het wel even au, maar degene die schrapt heeft eigenlijk altijd gelijk.
Ik heb toch een vraag… gaan jullie onze reacties ook nog verwerken in het boek? Of is het al uitgegeven dus geen aanpassingen meer mogelijk? Gewoon uit nieuwsgierigheid, niet omdat er wat aangepast moet worden. (Gonneke)
Karin: Heel leuke vraag. Het is al gedrukt, dus er zijn voor deze druk geen aanpassingen meer mogelijk. Misschien voor een volgende druk, maar dat is eigenlijk alleen gebruikelijk voor foutjes. Wel gaan we jullie reacties zeker meenemen voor ons volgende werk. Wat de lezers mooi vonden, wat ze misschien wat lastig vonden tijdens het lezen enz. Is heel waardevol voor ons om te weten.
De auteurs zijn niet de enige die vragen voorgeschoteld krijgen, die krijgen de deelnemers ook in het vierde blok. Een aantal van hun antwoorden lees je hieronder:
Wat vind je van de cover? Welke gevoelens roept de cover bij je op?
Wilma: De cover vind ik erg mooi. Hij trekt nog steeds de aandacht als het boek ergens ligt. Het geeft het idee alsof je je perspectief in de gaten moet houden.
Astrid: De cover is schitterend, het roept bij mij herinneringen op.
De cover zal je een bepaald idee/gevoel gegeven hebben over de inhoud van het boek, klopt dit nog na het lezen van het boek?
Sander: Nee. bij de cover heb ik totaal niet het gevoel bij een criminele omgeving. Met de achterflaptekst wordt dat natuurlijk wel duidelijker. Dat past dus wel bij elkaar.
Welke scene uit het boek is je het meest bij gebleven en waarom?
Saskia: Ik vond het einde toch verrassend, duurde even voor ik goed in het verhaal kwam, maar de laatste 100 bladzijden heb ik in 1 ruk uitgelezen.
Wilma: De scène waarin Maria Grazia het schilderij afstoft en dat Loredana dan belt. Daarin wordt duidelijk hoe beiden in het leven staan een ondanks dat het tegengesteld is, is te merken dat ze wel veel van elkaar houden. Maar bij Maria Grazia gaan de zaken wel voor.
Kun jij je identificeren met de hoofdpersoon? Wat zou jij hebben gedaan als je in de situatie van de hoofdpersoon zat?
Dini: Ik vind niet dat er echt sprake is van een hoofdpersoon. Ik kan mij niet echt identificeren met de personages ook. Misschien was ik wel eerder wanneer ik Merel of Johan was naar huis gegaan. En wat betreft Maria, moeilijk want ik ben wel iemand die zich zou opofferen maar ook iemand die voor de waarheid is.
Wilma: Tja, het ligt er een beetje aan wie je precies als hoofdpersoon ziet. Met Daniël kan ik me sowieso niet identificeren: seksverslaafd, crimineel en hij gaat totaal voorbij aan de gevoelens van Loredana.
Met Merel zou ik me in het eerste deel nog wel enigszins kunnen identificeren: je man de kans geven om te doen waar hij gelukkig van wordt, zelf van de gelegenheid gebruik maken om nieuwe mogelijkheden te scheppen. Maar in het tweede gedeelte bezwijkt ze toch wel erg makkelijk voor Daniël en heeft ze zeer weinig oog voor Johan.
Ik hoop dat ik zelf toch meer aandacht voor mijn man zou hebben en hem meer willen steunen. Ook vooraf als hij zijn twijfels heeft, zodat hij die met mij zou kunnen delen.
Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Weet jij zelf een andere titel die bij het boek past?
Wilma: Penitenza is een goed gekozen titel, omdat het begint en eindigt met dat schilderij. Ik zou zo gauw geen andere titel kunnen bedenken. Deze prikkelt ook, omdat je er van alles achter kunt verwachten.
Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent?
Gonneke: Ja, kortere zinnen. Bondig. Maar is wel eens lekker. Soms wat lomp vooral als het de gedachten/handelingen van Daniël betreft, maar dat vormt juist goed zijn karakter.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?
Saskia: Ik had in het begin moeite om in het verhaal te komen en heb zelfs enkele keren de woorden opgezocht op google om meer inzicht te krijgen in het boek, eens goed in het verhaal, leest het vlot…. verrassend einde.
Sander: In de proloog wordt misschien al iets te veel prijsgegeven over wat er gaat gebeuren met Johan. Het boek leest prettig omdat het goed is opgebouwd en je steeds verder in het verhaal komt. Het enige minpunt is zoals hierboven al een keer vermeld dat de hoofdstukken van de personages ervoor zorgt dat het soms even raar overkomt. Aan de andere kant heeft het wel iets om vanuit de karakters te schrijven omdat je zo meer inleving bij een karakter krijgt. Het plot past wel bij de maffia. Er gebeurt iets waarbij wraak wordt genomen. Omdat ze dat liever doen dan een onschuldige helpen duurt het lang voordat de waarheid deels aan de buitenwereld wordt onthuld.
Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin?
Gonneke: Ja, positief… iedereen maakt fouten in zijn leven, maar slechte acties hoeft niet persé een slecht persoon te betekenen.
Wilma: Ik vond het een leuk boek om te lezen, maar echt geraakt werd ik niet. Dat verwacht ik ook niet van een boek uit dit genre. En ik heb ook niet de indruk dat dat de intentie van de auteurs was.
Saskia: Wat me deed nadenken is…. dat alles wat je zegt, tegen je gebruikt kan worden, en verregaande gevolgen kan hebben….
Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?
Wilma: Omdat ik zo min mogelijk op voorhand heb gelezen over dit boek ging ik er vrij blanco in. Ik verwachtte een onderhoudend boek met spanning en romantiek en dat is wel uitgekomen.
Sander: Op voorhand had ik een spannend verhaal verwacht in mooi Italiaans dorpje. Dit op het gebied van misdaad en daarnaast een romantiek die ontstaat tussen Merel en Daniel. Het verhaal is niet super spannend maar blijft je aandacht wel vasthouden. Je wilt weten wat er gebeurd is en wie er invloed op de situatie uit kan oefenen. Het komt wel overeen met wat je kunt verwachten op basis van de achterflap. Qua romantiek had ik verwacht dat Merel en Daniel meer op zijn Karen Rose achtige manier bij elkaar zouden komen. Dat Merel zich toch niet zomaar laat meeslepen is dus onverwacht, ook wel weer mooi gedaan.
Op de vraag hoe zij de leesclub hebben ervaren, hadden zowel Karin als Dimitri een antwoord:
Karin: Een beetje spannend was het wel, na vier jaar weer eens met je boek meedoen aan een leesclub. En bovendien via Facebook, dat was ook nog eens nieuw voor mij, zou dat wel goed gaan?
Gelukkig was daar Miriam, aka rots in de branding, die het met passie en veel sympathie allemaal in goede banen leidde.
En dan natuurlijk de deelnemers, enthousiast, beschaafd en daarnaast op een prettige manier kritisch zodat we zelf ook nog het een en ander van deze leesclub opstaken. Kortom, om in recensie-termen te blijven: aanrader!
Bedankt deelnemers voor jullie zeer gewaardeerde bijdrage, bedankt Miriam voor je toewijding en dank aan Thrillers & More voor als altijd jullie stijlvolle platform. A presto!
Dimitri: Dank aan iedereen die aan deze leesclub heeft deelgenomen. Een paar van de opmerkingen kan ik zelfs heel goed tegen Karin gebruiken. Die argumenten kan ik haar bij toekomstige samenwerkingen als gloednieuwe verwijten naar het hoofd slingeren. Eveneens dank aan Miriam, die dit alles in naam van THRILLERS & MORE in goede banen heeft geleid.
Mooie woorden ter afsluiting van een hele fijne, gezellige leesclub! Deelnemers, bedankt voor jullie enthousiaste deelname en ontzettend fijn dat jullie je recensies her en der geplaatst hebben. Geef jezelf vooral nog eens op voor een leesclub!
Karin en Dimitri, dank jullie wel voor de boeken, jullie aanwezigheid in de groep en jullie antwoorden. Thrillers & More reserveert bij deze een leesclub voor jullie volgende boek ?
Ciao!
