Titel: Sluipwesp
Auteur: Annerieke de Vries
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Publicatiedatum: september 2018
Aantal bladzijdes: 234
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Annerieke de Vries (1964) werkt als leidinggevende op het operatiekamercomplex in het OLVG te Amsterdam en is online coach voor startende leidinggevenden. De blogs die zij schrijft over haar begintijd als teamleider op de OK zijn te lezen op www.onlinecoachonthejob.nl
Sluipwesp is haar verrassende debuut.
Achterflap:
MAUD VREEST DE DOOD NIET…..MAAR DAT ZOU ZE BETER WEL KUNNEN DOEN.
Het leven buiten is onheilspellender dan binnen de muren van het mortuarium. Maud voelt zich meer thuis tussen de doden dan de levenden. Ze heeft moeite om deel te nemen aan de samenleving, maar ze zal wel moeten als ze haar kind weer terug wil zien. Durft ze de confrontatie met haar narcistische ex aan te gaan?
Mijn mening:
De cover van Sluipwesp springt eruit door zijn eenvoud, de afbeelding van de wesp geeft gelijk een akelig gevoel. Een vervelend insect waar niemand door geprikt wil worden.
Maud van Weegen, gescheiden, is werkzaam in een mortuarium. Ze probeert een omgangsregeling te krijgen voor haar zoontje die ze vanwege psychische problemen lange tijd niet heeft mogen zien.
Het verhaal leest als zeer realistisch, is jeugdzorg in staat casussen goed te beoordelen? Een probleem wat aan de orde van de dag is.
Zoals op de achterflap de ex van Maud, Derek, beschreven wordt als narcistisch, denk ik dat dit wel wat te mild beschreven is.
Hij wil me emotioneel breken. Ik begin mezelf net weer terug te vinden en hij duwt me, net als een paar jaar geleden, weer met geweld in mijn eigen schaduw.
Maud woont zeer dicht bij haar werk, naar mijn idee te dicht, dat maakt het verhaal wel heel eng en spannend maar dit detail vind ik iets te ongeloofwaardig.
Buiten dat voel je haar liefde voor haar werk, de doden geven haar enorm veel voldoening, dat ze iets voor hen en de nabestaanden kan betekenen.
Wanneer er van haar verwacht wordt een bekend iemand af te leggen komt dit te dicht bij haar persoonlijke leven. Ze wil antwoorden krijgen op onbeantwoorde vragen en moet zich daarvoor infiltreren in het leven wat de dode man heeft geleid.
Dan blijkt de wereld klein te zijn, er zijn meerdere mensen die een linkje naar elkaar hebben en Maud weet dit op miraculeuze wijze te ontrafelen. Aan haar de taak de waarheid boven water te krijgen zodat ze verder kan met haar leven en er gerechtigheid komt.
De rol van de wesp vind ik goed in het verhaal verweven, voor mij totaal nieuw, bij mijn weten ben ik dit nooit eerder in een verhaal tegen gekomen. De schrijfstijl van Annerieke de Vries is eenvoudig te volgen, geen ingewikkelde zinnen en het boek is dan ook zo uit. Ik vond Sluipwesp echt een leuke thriller om even tussendoor te lezen.
Originaliteit: 4
Schrijfstijl: 4
Spanning: 3
Plot: 3
Leesplezier: 4
Psychologie: 4
Sluipwesp krijgt van mij 3,5 ster.
Bianca
