Titel
: Nacht in Parijs
Auteur: E.O. Chirovici
Genre: Thriller
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
Vertaling: Marike Groot
Publicatiedatum: augustus 2018
Aantal bladzijdes: 302
Recensie: Brenda
Cover
Net als bij Boek der spiegels blijf je ook hier naar de cover kijken. Zo ontzettend boeiend vind ik het. Eén afbeelding in het midden van de cover in de kleuren groen/blauw/zwart. Alleen lijkt die ene afbeelding al vele verhalen te laten zien. Je ziet een stad, een Eiffeltoren, een gezicht van een vrouw, maar ook weer een afbeelding van een man erin. Dit alles heeft ook betrekking op het verhaal. Echt prachtig.
Auteur
Eugen O. Chirovici werd in 1964 geboren in Transsylvanië in een Roemeens-Hongaars-Duits gezin. Van zijn eerste roman werden in Roemenië meer dan 100.000 exemplaren verkocht.
Zijn eerste Engelstalige boek, Boek der spiegels, werd een internationale uitgeefsensatie. Het boek verscheen in maar liefst 38 landen, werd getipt door De Wereld Draait Door en was een bestseller in Nederland en Vlaanderen.
Achterflap/samenvatting
Een nacht in Parijs, veertig jaar geleden.
Drie vrienden.
Twee liefdes.
Een moord.
Op een regenachtige avond in New York geeft psycholoog James Cobb een lezing over het terughalen van verborgen herinneringen. Na afloop vraagt een oude man hem om hulp. Deze terminaal zieke man, Joshua Fleischer, werd veertig jaar geleden wakker in een Parijse hotelkamer. In de kamer bevond zich het lichaam van een dode vrouw. Fleischer heeft geen idee wat er die nacht gebeurd is. Was hij een onschuldige aanwezige? Of is hij een moordenaar?
Een intrigerend mysterie over geheugen, motieven en hoe weinig we eigenlijk over onszelf weten.
Mijn mening
Ik denk dat het geen toeval is als we ons op een gegeven moment voor een deur bevinden, zelfs als we ervoor kiezen om hem nooit open te doen. De deuren die we nooit opendoen, zijn net zo belangrijk als de deuren waar we doorheen stappen.
Van E.O. Chirovici had ik al eens Boek der spiegels gelezen. Dat boek was me goed bevallen waardoor ik nu Nacht in Parijs wilde lezen.
Het verhaal start met een proloog en daar start direct de link met de titel van het boek. Het is oktober 1976 en we zijn op de luchthaven van Parijs. Er is een jongeman die ongelooflijke haast heeft en zo snel mogelijk het vliegtuig wil pakken om te vertrekken uit Parijs.
Vervolgens gaan we een sprong van 40 jaar vooruit en het verhaal gaat daar weer verder op het moment dat Joshua Fleischer in contact wilt komen met psycholoog James Cobb. Geen lange inleiding en je zit al gelijk in het verhaal.
De personages die erin voorkomen zijn duidelijk. Er wordt niet veel verteld, maar wel hetgeen wat nodig is voor het verhaal. De hoofdpersonages leer je wel steeds beter kennen.
De schrijfstijl vond ik wel weer wennen. Er zitten soms flinke psychologische teksten in waar je je aandacht niet moet verliezen en moet blijven focussen wat je leest. Af en toe moest ik hierdoor wel wat stukjes teruglezen.
Er is geen heden of toekomst; alleen het verleden, dat zich steeds opnieuw herhaalt, in het nu. (Eugene O’Neill)
Wat het verhaal zeker weer doet, is dat je mee gaat denken. Wat is er echt gebeurd in Parijs? Wie is de schuldige of is er meer? Deze vragen blijven het gehele boek in je hoofd zitten om vervolgens tot een goed eind te komen. Als je een zeer spannend boek zou verwachten heb je het bij deze mis. Echte flinke spanning heeft dit boek niet, want dat is omgezet in een flink psychologisch verhaal. Alleen daar moet je (net als ik) van houden.
De auteur E.O. Chirovici weet je mee te nemen tot een goed antwoord wat er die ene nacht in Parijs is gebeurd. Het is zelfs iets waar je even stil van bent. Wat zat het verhaal weer zeer goed in elkaar! Een eventueel volgend boek van deze schrijver staat al op mijn lijstje.
De zogenaamde waarheid is niets anders dan een begraafplaats, een optelsom van dingen die zijn gestorven omdat de mensen zijn opgehouden erover te dromen.
Spanning: 3,5
Plot: 5
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 3,5
Originaliteit: 4
Psychologie: 5
Nacht in Parijs krijgt van mij een mooie 4 sterren.
Brenda
