Titel: Het scherventapijt
Auteur: Loes den Hollander
Genre: Roman
Uitgeverij: Karakter Uitgevers
Publicatiedatum: november 2010
Aantal bladzijdes: 312
Recensie: Brenda
Cover
Ik heb dit boek als een e-book gelezen. Op de e-reader is de cover zeer onduidelijk. De cover nog wel opgezocht op internet en kwam een rode cover tegen. Het trekt me totaal niet en had het boek zeker niet opgepakt vanwege de cover.
Auteur
Loes den Hollander begon als achtjarige met schrijven. Aanvankelijk gedichtjes, later korte columns, daarna korte verhalen. Haar werk werd voor het eerst gepubliceerd toen ze tien was. Nadat ze in 2001 een verhalenwedstrijd van Libelle had gewonnen, begon ze serieus na te denken over een carrière als schrijfster. Zij sloot in 2006 haar werk als directeur van een gezondheidsinstelling af, en in datzelfde jaar debuteerde zij met de literaire thriller Vrijdag. Tot dusver verschenen er van haar hand al vele thrillers, een roman, bundels met korte verhalen en een aantal novelles. Van haar boeken zijn in totaal al meer dan een miljoen exemplaren verkocht. (bron: wikipedia)
Achterflap
Drie vrouwen, drie verschillende levens. Annelies worstelt met de vraag wie haar vader is. Charlene had haar vader niet willen kennen. Marieke heeft haar afkomst volledig achter zich gelaten. Door een daad van zinloos geweld kruisen zich hun wegen en blijken ze onlosmakelijk met elkaar verbonden te zijn.
Mijn mening
Van Loes den Hollander heb ik ooit een boekje Nooit alleen gelezen wat ik ooit als geschenkenboekje van de spannende maand had ontvangen. Loes den Hollander staat bekend als een auteur van thrillers, maar dit boek is een roman. Ik ben zeer benieuwd.
Het verhaal begint met Annelies die bij haar moeder is. Samen met haar twee halfzussen hebben ze een schema opgesteld. Haar moeder is dementerend, maar wil nog totaal geen hulp ontvangen. Ze moppert zelfs op haar kinderen dat ze niks mankeert.
Annelies baalt dat ze moederdienst heeft in het weekend dat haar man Dennis thuis is. Ze is getrouwd, maar ze hebben samen besloten allebei hun eigen leven te blijven leven en dat ze in het weekend samen zijn. Het liefst had ze Dennis vaker gezien dan alleen in het weekenden, maar het is niet anders.
Door zinloos geweld kwam hier een eind aan, maar ging er een deur open naar heel veel vraagtekens. Zelfs het grote vraagteken wie haar vader is. Haar moeder takelt geestelijk af. Zou ze er ooit nog achter komen wie haar vader is?
En wat hebben Marieke en Charlene met haar te maken? Alles komt aan bod in dit verhaal.
De schrijfstijl vond ik zeer fijn en Het scherventapijt was dan ook zo uit. Het is een zeer aangrijpend verhaal. Zelf werk ik met mensen die dementerend zijn en ik vond dat de auteur het zeer goed verwoord heeft wat je als naaste ziet bij een dementerende oudere. En vooral ook de kant van ontkenning.
Wel vond ik het volledige verhaal zeer voorspelbaar. Er was weinig verrassing in het verdere verloop van het boek. De personages die langskwamen leerde je oppervlakkig kennen, maar ik miste wel wat verdieping en kon hierdoor niet echt meeleven met de personages.
Door de schrijfstijl van Loes den Hollander ben ik wel zeer benieuwd geworden naar haar andere boeken.
Spanning: 3
Plot: 3
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3,5
Psychologie: 3,5
Het scherventapijt krijgt van mij 3,5 ster.
Brenda
