Titel
: Vlak voordat ik stierf
Auteur: S.K. Tremayne
Genre: Thriller
Uitgeverij: Prometheus
Vertaling: Lidwien Biekmann
Publicatiedatum: juni 2018
Aantal bladzijdes:336
Recensie: Miriam
Over de auteur
S.K. Tremayne is het pseudoniem van een internationale bestsellerauteur die woont en werkt in Londen. Van zijn eerste boek, IJstweeling, werden alleen al in Nederland en Vlaanderen meer dan 60.000 exemplaren verkocht. Ook Vuurkind, dat in 2016 verscheen, werd enthousiast ontvangen.
Het verhaal
Een stukje ijs op de weg. Dat was alles. Daardoor gleed Kath Redway met haar auto zo van de weg af het Burrator Reservoir in. Het is een wonder dat ze uit haar auto en vervolgens uit het meer wist te komen, maar Kath overleeft het ongeluk. Ze verkeert in shock en heeft last van geheugenverlies, maar ze is vooral blij dat ze leeft. Ze woont met haar man en dochter in een afgelegen boerderij in het prachtige Dartmoor National Park en ze probeert na het ongeluk de draad weer op te pakken.
Dat valt echter niet mee…Haar man Adam is afstandelijk, vijandig zelfs en met haar dochter Lyla gaat het ook niet goed. Lyla heeft het steeds over een man die ze op de hei heeft gezien, maar klopt het wel wat ze zegt?
Kath krijgt in flarden herinneringen terug en ze komt erachter dat haar ongeluk geen ongeluk was…wat is er nu echt gebeurd?
Ik wil de waarheid weten, maar ik ben er ook bang voor.
Kath kan haar oren niet geloven als haar wordt verteld dat haar ongeluk een zelfmoordpoging was. Kath gelooft het niet; waarom zou ze zelfmoord willen plegen als ze zo gelukkig was? Stukje bij beetje komen er herinneringen terug, maar Kath raakt steeds meer in de war.
De personages worden door Tremayne uitermate goed neergezet. Ze worden mensen van vlees en bloed en dochter Lyla springt er wat mij betreft bovenuit. Een heel puur, sociaal onhandig, eenzaam meisje. Kath vermoedt dat ze Asperger heeft, maar Adam wil absoluut niet dat zijn dochter een etiketje opgeplakt krijgt. Lyla trekt er ook vaak alleen op uit met honden Felix en Randal, alleen de moors op, die ze kent als haar broekzak net als haar vader. De liefde die Kath voelt voor haar dochter druipt ervan af; alles wat Kath doet, doet ze voor Lyla, voor haar gezin, maar waarom wilde ze dan zelfmoord plegen?
Waarom heb je dat gedaan? Waarom, waarom? Waarom wilde je bij mij weggaan, waarom? Hou je soms niet van mij? Je houdt zeker niet van mij, anders zou je dat toch niet doen? Ik hou wel van jou, maar jij haat me. Jij bent mijn mama, maar je houdt niet van mij!
Met Kath als onbetrouwbare hoofdpersoon vraagt de lezer zich continu af wat er nu wel en niet klopt van de herinneringen en gedachten van Kath. Dat maakt het lezen van Vlak voordat ik stierf echt een feestje. De schrijfstijl van S.K. Tremayne is mooi, zelfs wel wat wollig te noemen. Het tempo waarmee hij het verhaal vertelt is traag, maar juist daardoor komt dit verhaal wel het beste uit de verf. De soms uitgebreide beeldende omschrijvingen van de omgeving waarin het gezin Redway woont en werkt zijn prachtig. Doe jezelf een groot plezier en googel de plekken die in het boek genoemd worden. Voor mij voegde het iets toe aan het verhaal, het maakt het verhaal nog dreigender als je weet wat Kath ziet als ze over de moors loopt in het Dartmoor National Park. Het googelen bevestigt het beeld dat zich in je hoofd gevormd heeft, mooi!
Daarbuiten, onder de tors, doemt iets angstaanjagends op vanuit het niets, als een zwarte moorlandbrand die plotseling opvlamt uit het rottende moerasgras.
Vlak voordat ik stierf is geen pageturner waarbij je van de ene actiescene in de andere vliegt en waarbij je struikelt over de lijken. Als je dat zoekt in een thriller, dan is dit boek misschien niets voor jou. Wat je wel krijgt? Een spannend verhaal waarbij niet duidelijk is waar de dreiging vandaan komt. Waarbij de onderhuidse spanning steeds oploopt. Waarbij je niet weet wie wel of juist niet te vertrouwen is. Een verhaal waarbij lang onduidelijk blijft hoe nu de vork precies in de steel zit. Een verhaal dat je in zijn greep houdt om je pas aan het einde weer los te laten. Ik heb met volle teugen van elke bladzijde genoten.
5 sterren voor Vlak voordat ik stierf.
Miriam
