Titel: Meisje zonder huid
Auteur: Mads Peder Nordbo
Serie: Matthew Cave #1
Uitgeverij: Ambo|Anthos uitgevers
Publicatiedatum: augustus 2018
Aantal bladzijdes: 364
Recensie: Yfke
Auteur
Mads Peder Nordbo (1970) is Deens en heeft een aantal jaar in Nuuk gewoond, de hoofdstad van Groenland. Hij studeerde literatuur en filosofie en werkte op de afdeling Communicatie van het stadhuis van Nuuk. Hij is goed op de hoogte van het politieke en maatschappelijke klimaat aldaar. Tegenwoordig woont hij weer in Denemarken.
Achterflap
Wanneer zijn zwangere vriendin bij een ongeluk omkomt, verliest het leven voor Deense journalist Matthew Cave alle glans. Hij besluit zijn oude bestaan achter zich te laten en naar Nuuk in Groenland te verhuizen, een stadje dat wordt in gesloten door bergen en de zee, zonder een enkele toegangsweg.
Matthew vindt een baan bij een krant en wordt naar de rand van een ijskap gestuurd om verslag te doen van de ontdekking van een mummie. Chaos breekt uit wanneer de mummie verdwijnt en de politieagent die hem moest bewaken, vermoord wordt aangetroffen.
De zaak wordt in de doofpot gestopt, maar dat weerhoudt Matthew er niet van op onderzoek uit te gaan. Hij ontdekt vier moorden die identiek zijn aan de moord op de politieagent, maar die waren al gepleegd in 1973. Hij raakt ervan overtuigd dat meer mensen weet hebben van de zaak. De enige die hij lijkt te kunnen vertrouwen is Tupaarnaq, een jonge vrouw die net is vrijgelaten uit de gevangenis…
Mijn mening
Een eeuwenoude mummie op de bevroren vlakten van Groenland blijkt veel meer teweeg te brengen dan wat je zou verwachten van zo’n ontdekking. Het is een origineel plotpunt – wat er volgt op de ontdekking van deze mummie verwacht je niet, en dat maakt het de moeite waard om door te blijven lezen.
In plaats van de wetenschappelijke wereld is het vooral een eenzame journalist die de mouwen mag opstropen. Dat doet hij in de donkere krochten van de ouderwetse archieven van zijn krant, in de troosteloze, afgeleefde achterbuurten van Nuuk en op bevroren vlaktes die zo goed beschreven worden dat je de vorst bijna op je adem kan voelen.
Het boek komt langzaam op gang, maar leest lekker. Er wordt zelden een woord te veel geschreven (al had er af en toe iets meer uitgeweid mogen worden over de geschiedenis van Groenland en Denemarken en de relevantie van politieke aspecten van het verhaal).
Ook door het feit dat Matthews belevingen worden afgewisseld met die van een politieagent in 1973 leest het boek goed en blijft het verhaal, eenmaal op vaart gekomen, goed op stoom.
Origineel, met tastbaar beschrijvingen en op zijn tijd uitermate gruwelijk: dat is een korte samenvatting van Meisje zonder huid. Zeehonden worden gevild en ontdaan van organen, mannenlijven ook. De schokfactor hiervan was misschien een beetje nodig. Het is echt niet zo dat als je één Scandinavische thriller hebt gelezen, je ze allemaal wel kent. Toch is Meisje zonder huid, ondanks een origineel uitgangspunt en prima schrijfstijl, verder niet een heel bijzonder boek, wanneer je het vergelijkt met andere boeken uit hetzelfde genre.
En toch. In de volgende boeken uit deze serie zal Mads Peder Nordbo misschien meer laten zien dan wat we al uit andere Scandinavische boeken kennen. Wie weet komt de serie, net als dit eerste deel, gewoon wat langzaam op stoom. Ik ben benieuwd.
Spanning: 3
Plot: 3,5
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3,5
Psychologie: 3,5
Meisje zonder huid van Mads Peder Nordbo verdient bij mij 3,5 ster.
~Yfke
