Titel: Valse hoop
Auteur: Clare Mackintosh
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Fontein
Vertaling: Jan Smit
Publicatiedatum: augustus 2018
Aantal bladzijdes: 416
Recensie: Leontine
Cover
Ik vind de cover mooi. Door het kleurgebruik en de gele titel, valt hij mij op tussen de andere boeken. En aangezien mijn eerste kennismaking met Clare Mackintosh goed bevallen was, zou ik hem zeker even oppakken.
Auteur
Clare Mackintosh werkte jarenlang binnen de politiewereld. In 2011 begon ze als freelancejournalist en inmiddels is ze fulltime schrijver. Haar debuut Mea culpa was direct na verschijnen een grote hit in Engeland en wordt omschreven als een sensatie.
Achterflap
Een jaar geleden beëindigde Anna’s moeder haar leven op exact dezelfde wijze als haar vader een paar maanden eerder. Sindsdien probeert Anna wanhopig zichzelf op de been te houden.
Een kaart op de sterfdag van haar moeder zet een reeks gebeurtenissen in gang die Anna doet vermoeden dat er meer achter de dood van haar moeder zit dan waar de politie vanuit ging.
Graven in het verleden blijkt gevaarlijk te zijn, soms is het beter alles te laten rusten. Maar dat is nu te laat…
Moord. Zelfmoord. Of zit het toch anders?
Mijn mening
Na het spreekwoordelijk dichtslaan van Valse hoop, moet ik het allemaal even laten bezinken. Het laatste hoofdstuk lees ik nog een keer. Wat moet ik hier nu van vinden?
Het boek is in drie delen geschreven. In het eerste deel maken we kennis met Anna. Zij is net moeder geworden en vindt het heel lastig dat ze dit mooie moment in haar leven niet kan delen met haar eigen moeder. Een jaar geleden heeft haar moeder zelfmoord gepleegd, precies op dezelfde manier als haar vader eerder had gedaan. Dan krijgt Anna een kaart die haar het vermoeden geeft dat haar moeder helemaal geen zelfmoord heeft gepleegd.
Zelfmoord? Dacht het niet!
In paniek gaat ze naar het politiebureau waar een gepensioneerde oud-rechercheur dienst heeft. Hij bijt zich in de zaak vast. Maar wil Anna dat wel.
Clare Mackintosh heeft een fijne schrijfstijl. Het boek leest makkelijk weg. Na haar eerste boeken werd Mackintosh de koningin van de plottwists genoemd, en die naam maakt ze ook in Valse hoop waar. In de tweede helft van het boek word je bijna omvergeblazen door verrassingen. Dat gaat zover dat het op een goed moment ongeloofwaardig wordt. Maar de spanning viert hoogtij in het laatste deel. En, in het laatste hoofdstuk weet Clare Mackintosh zelfs nog een flinke draai aan het verhaal te geven.
Spanning: 4
Plot: 3
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3
Psychologie: 3,5
Ik geef Valse hoop 3,5 ster. Geen ontzettende hoogvlieger, maar ook zeker geen slecht boek. Gewoon een fijne thriller.
Leontine
