Karin 
Hazendonk bracht dit jaar haar tweede thriller bij uitgeverij LetterRijn uit: De Dood Heeft Blauwe Ogen. En dat daar veel mensen nieuwsgierig naar zijn, bleek wel uit de aanmeldingen voor deze leesclub! Inge Brunnekreef, Lieselotte Danneels, Astrid Heijnen, Wilma Hartman, Karin Verburg, Bianca Maartense, Linda Jansen, Ellen van der Ster, Rik van Hout en Bianca Meeuwissen ontvingen een exemplaar van De Dood Heeft Blauwe Ogen op de (digitale) deurmat. Uitgeverij LetterRijn bedankt daarvoor!
Na ontvangst van de boeken stroomden de berichten binnen in de Facebook-groep: wat was de eerste indruk van de deelnemers?
Inge: Zowel de titel als de tekst spreekt me enorm aan. Het oog spat van de cover en wat wil het ons vertellen?? Ik zou het boek zeker oppakken maar ook zeker omdat ik Waanidee van Karin ook mocht lezen en dit een geweldig boek vond. Ik verwacht dan ook nu een super spannend boek met gruwelijke details.
Lieselotte: Ik heb hoge verwachtingen van dit boek vooral omdat Karin me met Waanidee zo aangenaam verrast heeft met een origineel-realistisch-eng plot. Ik hoop dit in dit boek ook terug te vinden. De achterflaptekst ziet er alle sinds veel belovend uit! Ik kan niet wachten om erin te vliegen.
Astrid: De cover is ontzettend mooi, omdat ik de e-pub heb ontvangen, ga ik snel in de boekhandel kijken hoe het papieren boek eruitziet. De veelbelovende titel maakt me nieuwsgierig, of liever maakte me nieuwsgierig, ik ben al een eindje op weg met lezen.
Wilma: Ik heb nog geen boeken van haar gelezen en ben dus heel benieuwd. Verwacht een spannend boek. Zou het een seriemoordenaar zijn die op blauwe ogen valt?
Karin: Aantrekkelijke opvallende cover. In de winkel zou ik het zeker oppakken om de achterkant te lezen. De achterkant leest wat moeilijk door de achterliggende foto. Weet niet of ik op basis van de achterkant het boek gekocht zou hebben. En dan nu meteen beginnen. Heb de laatste Frieda Klein van Nicci French ervoor opzij gelegd. Haar vorige boek Waanidee heeft goede recensies op Hebban dus ik verwacht in ieder geval een leuke leeservaring!
Bianca: Het boek spreekt me direct aan. Mooie rode letters en een opvallend blauw oog, en een schrijfster waarvan het thema in haar vorige boek me is bijgebleven. Dit zegt veel aangezien ik flink wat boeken weg lees op een jaar.
Linda: Zou het boek zeker oppakken. Opvallende cover! Rode letters, een blauw oog wat je heel indringend ‘aankijkt’, de blauwe weerkaatsing hiervan in het water. Ook de achterkant is mooi afgewerkt. Je ziet iemand met een draaitafel staan en een (voor mij) duidelijk zwart lettertype verteld waar het boek over gaat. Goede reacties gelezen over ‘Waanidee’ dus ik laat me verrassen!
Ellen: de schrijfster ken ik nog niet, maar het boek zou ik wel oppakken. de cover geeft al aan dat er iets mysterieus is en geen cover voor een roman is.
Rik: Op basis van de titel zou ik het boek zeker oppakken. Ik ben erg benieuwd van wie het blauwe oog is. Is dit van een Slachtoffer/ moordenaar? Of misschien van de hoofdrolspeler.
Bianca Meeuwissen: de titel sprak me gelijk aan, van wie zijn de blauwe ogen dader/slachtoffer/….? De cover doet de naam eer aan, de schrijver ken ik nog niet dus ben erg benieuwd. De tekst op de achterflap maakt me nieuwsgierig naar het verhaal
Duidelijk! De verwachtingen zijn behoorlijk hoog gespannen, blijft dat zo tijdens het lezen?
Astrid: Het verhaal is erg spannend, en het leest erg gemakkelijk. Omdat ik al over de helft ben wil ik hier verder nog niet te veel over zeggen, dat komt later nog.
Ellen: Ben bijna halverwege, maar vind het verhaal nou niet zo heel erg spannend. Had er meer van verwacht, eerlijk gezegd.
Karin: Had even moeite met inkomen. Veel zinnen met komma’s, “dure” woorden. Even omschakelen maar zit erin! Voor mij mijn eerste leesclub leeservaring dat leest ook anders, bewuster dat kan het ook zijn. Vind ook het formaat fijn. Iets vierkanter dan de standaardmaat met relatief bredere pagina’s.
Lieselotte: Het verhaal is spannend nu 30% kan het niet opzij leggen. Wel al een grappige zin tegen gekomen dat ik als Vlaamse heb moeten opzoeken omdat ik de betekenis niet snapte.
Karin, wat is dit weer realistisch geschreven! Ik kan me echt meten met de gevoelens van de vader Jan. De moeder daar mankeert iets mee en ik ben zo benieuwd naar wat dit is… Zit nu op 49% en ik vraag me echt af waar we nog naar toe gaan.
Bianca: Ben inmiddels ook al over de helft. Ik krijg het af en toe echt een beetje benauwd. Het verhaal is zeer realistisch en komt erg dichtbij als je zelf dochters hebt in dezelfde leeftijd.
Karin: Uit!!! Pffff super spannend, verrassende en minder verrassende wendingen. Ik kon me (gelukkig ;-)) met geen van de personages identificeren maar dat maakte ze niet ongeloofwaardig. Heerlijk zo’n boek dat je bijna snel wil door bladeren omdat je wil weten hoe het afloopt!
Inge: Het boek leest als een trein. De korte hoofdstukken vind ik erg prettig. Vanaf het begin heeft het me te pakken. Karin beschrijft alles weer puur en rauw. Walging voel ik af en toe en woede.
Rik: Vanochtend de eerste 75 pagina’s gelezen. Het boek leest erg makkelijk weg. Identificatie met de personages heb ik niet. Wel kan ik me erg goed voorstellen dat ouders zich hierin herkennen/zich kunnen identificeren. Ik ben benieuwd naar de rest van het boek.
Wilma: Wat ik van dit boek zo leuk vind, je wordt helemaal in het ongewisse gelaten. In de boeken die ik de laatste tijd lees krijg je vaak al een inkijkje in de gedachten van de dader door een apart hoofdstukje, of er wordt teruggegrepen op gebeurtenissen van vroeger ook in een apart stukje die alvast een tipje van de sluier/ een richting geven. Het kan dan nog wel anders uitpakken maar toch. Hier niets. Wel worden er vragen opgeworpen zonder antwoorden, maar dat maakt het allemaal intrigerender. Was vanochtend bijna te laat op mijn werk….
Ellen: ben bijna halverwege, maar vind het niet echt een thriller, meer een detective, maar dat kan nog veranderen natuurlijk. Heb nu al een vermoeden wie de grote opdrachtgever is die achter de “vermissing” van Hannah zit, ben benieuwd of het klopt. De schrijfstijl is heel eenvoudig. Een verhaal wat vlot wegleest. Overgangen tussen heden en verleden zitten goed in elkaar. Ouders van Hannah leven langs elkaar heen en tot nu toe worden alleen de emoties/gedachten van de vader echt uitvoerig beschreven. Kan me met geen een persoon echt identificeren.
Bij de deelnemers kwam een aantal vragen boven borrelen tijdens het lezen en Karin Hazendonk beantwoordde die graag:
Eigenlijk zou ik graag weten waar je je inspiratie vandaan haalt Karin? Heeft nog niets met dit boek te maken. Maar vond Waanidee zo verrassend en begin van dit boek is ook veelbelovend. (Lieselotte)
Het idee voor ‘De dood heeft blauwe ogen’ is ontstaan in 2016 naar aanleiding van het thema van de Spannende Boekenweken; Bloed in de polder. Ik ben in de polder opgegroeid en meteen kwam er een verhaal in mijn hoofd. Ik wilde geen lijk tussen de aardappelen of slaplanten, maar iets van deze tijd. (Schuur)feesten, jonge meiden en de gevaren waaraan een meisje van die leeftijd absoluut niet over zal nadenken.
Komt er een serie met Loes de Koning? Of is dit een alleenstaand boek. (Lieselotte)
Er is inderdaad een grote kans dat Loes een serie gaat worden. Ik denk dat er nog veel te beleven valt met haar.
Zijn al je personages verzonnen of zijn sommige wellicht gebaseerd op mensen in je omgeving? (Karin)
Alle personen zijn in principe verzonnen. Hoe gek het ook is, er is altijd wel iemand in je omgeving waarop je een personage kan baseren. Vooral bij Martine zag ik veel dingen terug die ik ook heel goed ken bij iemand in mijn naaste omgeving.
Je hebt net ook de discussie gelezen over het grof taalgebruik, denk je nu achteraf het had inderdaad wat minder gekund? Zelf zag ik de louche figuren al voor me en in dat verband vind ik dat taalgebruik wel passend (Astrid)
Ik vond het taalgebruik inderdaad passend bij het karakter van de twee mannen. Ik vond het ook niet echt grof. Als ik langs een middelbare school loop, hoor ik ergere dingen. Weleens een stel ruziënde pubers gehoord? Daar krijg ik het schaamrood van op mijn kaken.
Heb je naast het schrijven ook nog tijd om boeken te lezen ter ontspanning? Wat lees je dan, wat zijn je favoriete schrijvers? (Linda)
Mijn nog te lezen stapel groeit met de dag, Linda. Ik lees iedere dag, meestal voordat ik ga slapen. Dat kan variëren van een kwartiertje en dan halverwege de nacht wakker worden met het boek op mijn neus tot een paar uur waarvan ik dan de volgende ochtend weer ontzettend veel spijt heb. Mijn favoriete schrijver blijft Stephen King. Ik heb alles van hem. Een goede tweede is Dean Koontz.
Andersom werden er ook vragen aan de deelnemers gesteld. Na het lezen van het boek krijgen ze een aantal vragen voorgeschoteld. Het is te veel om alle antwoorden neer te zetten, dus hieronder volgt een selectie:
Wat vind je van de cover? Welke gevoelens roept de cover bij je op?
Lieselotte: De cover is intrigerend met de zwart-wit achtergrond en dan het blauwe oog en de rode letter. Het maakte me nieuwsgierig, ik wilde weten wat voor rol het blauwe oog speelt in het boek of wat voor belang het heeft.
De cover zal je een bepaald idee/gevoel gegeven hebben over de inhoud van het boek, klopt dit nog na het lezen van het boek?
Karin: Niet lelijk maar ook niet supermooi naar mijn smaak. Letterlijk en figuurlijk in het oog springend. Qua kleurgebruik (deels kleur deels zwart-wit) niet origineel. Ik verwachtte daarom in de eerste instantie ook niet teveel van dit boek ondanks de goede recensies van waanidee. Duidelijk een geval niet op de cover afgaan. Heb een superspannend verhaal met onverwachte wendingen gelezen.
Welke scene uit het boek is je het meest bij gebleven en waarom?
Astrid: De scene van het feest in de schuur, je ziet voor je wat er gaat gebeuren en ik kreeg het gevoel dat ik moest ingrijpen.
Kun jij je identificeren met de hoofdpersoon? Wat zou jij hebben gedaan als je in de situatie van de hoofdpersoon zat?
Linda: Ja op zich wel. Het schuldgevoel dat hij ja heeft gezegd. Teleurstelling dat Hannah heeft gelogen over waar ze werkelijk naar toe ging. De moedeloosheid enerzijds de woede anderzijds. Zelf dingen uitzoeken, degene proberen te vinden die hier verantwoordelijk voor is. Denk dat ik dat ook wel zou doen.
Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Weet jij zelf een andere titel die bij het boek past?
Inge: Ik vind het een goed gekozen titel. De ogen kunnen van zowel de dader als van het slachtoffer zijn
Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent?
Wilma: Ik heb nog nooit een boek gelezen van Karin tot nu toe dus ik kan het niet vergelijken. Wel heb ik genoten van de schrijfstijl, pas tegen de tijd dat Hannah gevonden werd kwam er ook een stukje in het verhaal over haar en waar ze zou zijn. Je werd lang in spanning gehouden en dat leverde nog meer momenten op dat je niet wilde stoppen met lezen. Het leest makkelijk, maar toch waren er ook mooie woorden/zinnen die je deden nadenken en dat maakt het voor mij heel prettig.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?
Rik: De opbouw van het boek vind ik goed. Ik mis echter alleen diepgang in de personages en het proces bij de politie.
Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin?
Ellen: De auteur heeft me als thrillerschrijfster niet echt kunnen raken. Wel vind ik het actuele thema met de daarbij behorende angsten en emoties wel heel goed beschreven. Je moet er als ouder van een puber toch niet aan denken dat dit ook jouw kind had kunnen overkomen.
Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?
Bianca: De verwachtingen zijn zeker uitgekomen, titel deed het boek eer aan, vragen werden onderweg beantwoord en weer nieuwe gevonden, kroop bij mij onder de huid, de onderhuidse spanning, bleef aan het einde nog wel met wat vragen zitten, hoop op een vervolg en mooie serie.
foto Inge
Thrillers & More vroeg Karin Hazendonk wat zij van deze leesclub vond. Hoe heeft zij dit ervaren?
Een boek schrijven is wat mij betreft een van de mooiste dingen om te doen. Het idee wat in je hoofd komt en er niet meer uit wil gaan. De eerste regels op papier. Personages die een rol in je leven gaan spelen, die je dingen willen vertellen. Schrijven en alles om je heen vergeten, verdrinken in het verhaal wat je zelf aan het creëren bent.
Dan komt het moment dat het verhaal een boek is. Je hebt het in handen en je realiseert je dat aan dit bundeltje papier mensen keihard hebben gewerkt om het zo mooi mogelijk te maken. Het boek mag de wereld in.
Een gevolg daarvan was de leesclub bij Thrillers & More. Ik heb ervan genoten. Fijne lezers die het verhaal mooi vonden, maar het ook niet schuwden om hun kritiek te geven. Ik vind het leuk dat ik in dit verslag over mijn ervaring nu daarop kan reageren. Er waren zeker punten waar ik iets mee kon doen in mijn volgende boek. Kritiek wat mij leert om een verhaal nog sterker neer te zetten. Ook werden er puntjes genoemd die ik glimlachend naast me neerleg. Dat mag toch?
Bijzonder blij ben ik met de mening van een van de lezers. Iemand die een Nederlandse auteur standaard niet meer dan drie sterren geeft. ‘De dood’ heeft het voor elkaar gekregen om haar te overtuigen en zij heeft het vier sterren gegeven. Zo’n waardering is het mooiste wat je een auteur kan geven.
Als eerste wil ik Danielle graag bedanken voor de prettige begeleiding van de leesclub. Je bent een kanjer.
Lieve lezers, jullie ook hartelijk dank voor jullie deelname aan de leesclub en het enthousiasme waarmee jullie deze leesclub voor mij tot een waanzinnig leuke ervaring hebben gemaakt.
Ik hoop tot de volgende keer.
Liefs,
Karin
De boeken waren heel snel uit en we hoefden niet lang op de recensies te wachten. De deelnemers hebben hun recensies her en der geplaatst, maar hieronder vind je in ieder geval een aantal quotes:
Van Loes de Koning ben ik gaan houden en ik hoop dat er nog een vervolg mag komen met haar in de hoofdrol. (Lieselotte, 4 sterren)
Ik heb van elke letter genoten en Karin heeft mijn verwachting meer dan waar gemaakt. (Inge, 5 sterren)
Bijzonder knap als je als schrijver een karakter zo kunt neerzetten zodat lezers een hekel aan de persoon krijgen. (Astrid, 4 sterren).
Karin Hazendonk heeft met ‘de dood heeft blauwe ogen’ een aangrijpend en realistisch boek geschreven omdat dit zomaar bij iedereen en in elk gezin zou kunnen gebeuren. (Linda, 3,5 ster)
Ik vond het een goed boek, allerlei maatschappelijke problematiek wordt aangestipt wel kon ik niet zo goed bij de emoties komen. De personages bleven toch wat vlak en bij het einde heb ik zo mijn vraagtekens, daar kon ik me niet in in leven, maar ik geef het boek 4 sterren en ga nu eerst waanidee maar eens lezen! (Wilma, 4 sterren)
Het is een boek wat heel makkelijk weg leest, geen hoogdravende zinnen, maar gewoon lekker voor in de vakantiekoffer. Maar met een actueel thema waar je als ouders van een puber toch niet aan moet denken dat het jouw kind kan overkomen. (Ellen, 3,5 ster)
Desalniettemin heb ik De dood heeft blauwe ogen met veel plezier gelezen en zal ik het zeker mensen aanraden. Vooral ook omdat ik het belangrijk vind dat mensen zich realiseren waar pubers toe in staat zijn, en niet altijd de gevolgen overzien van hun daden. (Bianca, 3 sterren)
Meestal vind ik boeken van Nederlandse schrijvers “aangenaam” om te lezen maar ik zal ze zelden hoger dan 3 sterren geven. Ik heb een goede Nederlandse “pageturner” gelezen die me ook weer eens te laat naar bed heeft laten gaan. (Karin, 4 sterren).
Al met al een zeer geslaagde leesclub en de eindscore van De Dood Heeft Blauwe Ogen is een hele ruime dikke vier sterren! Die kan Karin mooi in haar zak steken!
Deelnemers, heel erg bedankt voor jullie enthousiaste en uitgebreide deelname, tot een volgende keer?
Uitgeverij LetterRijn, Theo van Rijn, as usual: heel erg bedankt voor de recensieboeken voor deze leesclub!
Karin Hazendonk, dank je wel voor je deelname en aanwezigheid en voor je boek natuurlijk…op naar je volgende!
