Titel: Mij zie je niet
Auteur: Loes den Hollander
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Publicatiedatum: augustus 2018
Aantal bladzijdes: 265
Recensie: Leontine
Cover
Een echte Loes cover, waarbij de naam Loes groot vermeld staat en de titel in kleur kleiner. We zien een vrouw door plastic heen gluren en direct is daar een vraag: wie is dat?
Auteur
Loes den Hollander is een echte thrillerkoningin. Ze schreef meer dan twintig thrillers en is al tien jaar een bestsellerauteur. Van haar boeken zijn meer dan 1 miljoen exemplaren verkocht.
Achterflap
IK WEET HOE DE HEL ERUITZIET
Ik ben een nabestaande.
Ik ben de moeder van een kind dat werd doodgepest.
Ik weet sinds die dag hoe de hel eruitziet en ik heb besloten om een paar mensen dezelfde ervaring te gunnen.
Mijn mening
Als ik het boek dichtsla, moet ik even zuchten. Wat een goed boek heeft Loes den Hollander geschreven.
Je maakt direct kennis met ‘ik’. ‘Ik’ is een vrouw die haar dochter Amal op 13-jarige leeftijd is verloren. Amal werd gepest op school en dit is haar uiteindelijk fataal geworden. Loes den Hollander snijdt hier een heftig onderwerp aan. Je voelt de woede van ‘ik’, omdat niemand in haar omgeving iets opgemerkt heeft, maar je voelt ook de liefde voor haar dochter. Ze voelt zich schuldig dat ze zelf niets gemerkt heeft. Maar de woede overheerst, ze wil de dood van haar dochter wreken…en dat kan maar op één manier volgens haar.
Het perspectief ‘ik’ wordt afgewisseld met stukken vanuit het perspectief van Jeantine. Jeantine heeft zelf ook de nodige problemen in haar leven. Zij en haar man Jerome willen graag kinderen maar dit gaat niet vanzelf. Ze is non-actief thuis van haar werk als docente op een middelbare school na een akkefietje met wat leerlingen. Gedurende het boek komen we steeds meer te weten over Jeantine.
Over het verhaal zelf wil ik niet te veel uitweiden, bang om te veel spoilers weg te geven. Wat mij enorm raakte waren de fragmenten uit het dagboek van Amal. Op dat moment voel ik zoveel pijn en medelijden. Een kind van dertien zou niet met zo’n grote last moeten hoeven rondlopen. Zo’n last dat zelfmoord de enige uitweg lijkt. Vreselijk. Ik kan en wil me daar eigenlijk niets bij voorstellen.
Loes den Hollander houdt de vaart in het boek door chronologisch te werken en toch de perspectieven regelmatig af te wisselen. Dit is een boek met een psychologische oorlogsvoering waar je U tegen zegt. Ze zuigt je in het verhaal en laat je pas los als je het boek dichtslaat. Je wilt namelijk heel graag weten wie ‘ik’ is. En waarom Jeantine zo belangrijk is in het verhaal. Dus je leest door. Dat zijn de boeken die ik graag wil lezen.
Spanning: 5
Plot: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Psychologie: 5
Het is dat een mens moet slapen en eten, maar verder heb ik non-stop in dit boek gelezen. Als een boek zo weet te pakken, dan is een boek voor mij gewoon 5 sterren waard!
Leontine
