Titel: De bekentenissen van Petrus
Auteur: Jeroen Windmeijer
Genre: Thriller
Uitgeverij: Primavera Pers
Publicatiedatum: juni 2015
Aantal bladzijdes: 317
Recensie: Manon
Auteur
Jeroen Windmeijer is antropoloog, promoveerde in 2004 op een onderzoek naar hooglandindianen en werkt op het ogenblik als leraar godsdienst en maatschappijleer. In Windmeijers volgende boek, Het Pauluslabyrint, raken de hoofdpersonen Peter de Haan en Judith Cherev opnieuw betrokken in een spannend verhaal.
Achterflap
Op 2 oktober 1996 werd in Leiden bij de opgraving van het Romeinse kamp Matilo een bronzen viziermasker gevonden, een vondst die zelfs de landelijke dagbladen haalde. Er zijn echter hardnekkige geruchten dat op diezelfde dag ook iets is aangetroffen, dat angstvallig verborgen is gehouden – een vondst die een geheel nieuw licht zou kunnen werpen op de geschiedenis zoals wij die kennen en bovendien de katholieke kerk op haar grondvesten zou kunnen doen schudden. De opgraving bij Matilo vormt het uitgangspunt van De Bekentenissen van Petrus. We volgen Peter de Haan, archeoloog aan de Universiteit van Leiden, en geschiedenisstudente Judith Cherev, die een eeuwenoud document op het spoor komen en verwikkeld raken in een buitengewoon gevaarlijk avontuur.
Mijn mening
Het boek start gelijk met wie Peter de Haan is en hoe Judith bij dit verhaal wordt betrokken. Peter wordt gebeld door Thomas dat hij bij de opgraving bij Matilo (nabij Leiden) een fantastische vondst heeft gedaan en dit echt moet komen zien. Als Peter en Judith bij de opgraving komen, zien ze Thomas met een flinke hoofdwond liggen. Hij kan Judith nog net duidelijk maken wat hij heeft gevonden en vanaf daar neemt de schrijver je mee hoe Peter en Judith verwikkeld raken in een ongelooflijk avontuur in Leiden. Ze worden achterna gezeten door mensen van wie ze dachten dat deze te vertrouwen waren en raken betrokken bij een orde waarvan niemand het bestaan weet. Het document wat Thomas heeft gevonden, blijkt de briefwisseling te zijn tussen twee apostelen van Jezus, te weten Petrus en Judas. En wat hierin staat…als dit bekend wordt, dan zal het christelijk geloof nooit meer hetzelfde zijn!
Peter keek hem aan, te verbaasd om geschrokken te zijn. Hij voelde een harde klap op zijn achterhoofd en alles werd zwart.
Hoe vaak heb ik in de winkel wel niet naar het tweede boek van Jeroen Windmeijer – Het Pauluslabyrint – gekeken. Vastgepakt en toch weer terug gelegd. Kocht ik het boek toch niet. En nu kreeg ik de kans om het eerste boek van hem te lezen en ik kan zeggen dat ik daar geen moment spijt van heb gehad. Jeroen Windmeijer is gewoon de Nederlandse Dan Brown! Genoten van de schrijfstijl, het leest heerlijk weg, lekker korte hoofdstukken. En niet onbelangrijk: het speelt zich gewoon in Nederland af en wel in Leiden.
Ik weet niet wat er in je is gevaren, Petrus, om zo’n verkeerde voorstelling van zaken te geven, terwijl je in je twee vorige brieven nog waarheidsgetrouw vertelt, met name over de gebeurtenissen van die laatste fatale avond (brief van Judas).
Hou je van mystieke ordes die al honderden jaren oud zijn, complottheorieën waarvan je denkt ‘zou het misschien waar kunnen zijn’, dan mag je dit boek toch niet missen!
Spanning: 3,5
Plot: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 3,5
Originaliteit: 4
Psychologie: 3,5
4 sterren.
Manon
