Sterre Carron wilde graag een leesclub bij ons doen met de nieuwe Rani Diaz thriller 
Preta. Met medewerking van uitgeverij Witsand is dit mogelijk gemaakt. Wij vonden dit super om te mogen organiseren. Na enige problemen met de levering van de fysieke exemplaren konden we dan uiteindelijk, enigszins verlaat, toch nog van start gaan.
De deelnemers aan de leesclub waren: Kim De Kerf, Lieselotte Danneels, Linda Hilgers, Ilse Buylinckx, Cindy de Breuker en namens Thrillers & More Leontine Meijer. Uiteraard waren we ook in de enorm gezellige aanwezigheid van Sterre in hoogst eigen persoon om antwoord te geven op alle prangende vragen van de deelnemers.
De eerste vraag die wij altijd stellen voordat we écht gaan beginnen met lezen is, hoe denk je over het boek voor het lezen? Wat vind je van de cover? Wat zijn je verwachtingen? Nou, daar wisten de deelnemers wel antwoord op te geven.
Voor het lezen
Lieselotte zegt het volgende: Mijn verwachtingen van het boek zijn hoog. Het eerste boek van de reeks was mijn ding niet. Ik had dit ook eerlijk neer geschreven en toen heeft Sterre gezegd dat ze dit zelf ook haar mindere vond maar als ik het zag zitten ze me aanraadde deel 2 toch te lezen. Ik ben blij dat ik het gedaan heb want hoe meer ik lees van haar, hoe meer ik fan word… De schrijfster groeit echt bij ieder boek. Dus ik verwacht bij dit boek terug een niveau hoger.
Kim merkt het volgende op: Ik vind de cover mysterieus, en dat vind ik zoooo geweldig aan de covers van de boeken van Sterre. De cover past ook uitstekend tussen al de voorgaande delen van de Rani-reeks. Ik zou het boek zeker oppakken in de winkel, omdat het eerste zicht er heel spannend uitziet (vooral omdat je het meisje maar half ziet) en me wel heel nieuwsgierig maakt.
Cindy geeft aan: De cover past bij de rest van de reeks, maar mijn smaak is het eerlijk gezegd niet. Dit maakt ook dat ik dit boek niet zomaar zou gaan bekijken in de winkel. Ik stond er nooit eerder bij stil, maar ik vermoed dat foto’s van mensen op de cover me niet echt aanspreken. (Van de Diaz-reeks vond ik Indigo de mooiste cover hebben, gevolgd door Carta en Matsya).
En ik snuister wel graag eens rond in een boekenwinkel, maar gelukkig kies ik mijn boeken daar zelden lukraak. Ik koop vooral e-books (waarbij ik de cover eigenlijk minder belangrijk vind) en ik baseer mij meestal op tips die ik kreeg van andere lezers.
Ilse zegt: Het boek zou mij zeker uitnodigen vanwege de mysterieuze cover met een vrouw. Dit is namelijk het genre wat ik vaak lees ( en met mij vele andere vrouwen denk ik).
Linda vindt het volgende: Puur op basis van de afbeelding op de cover zou ik het boek niet oppakken maar omdat deze deel uitmaakt van de Rani-serie zou ik het boek toch heel graag willen lezen. Zoals het onderschrift aangeeft, verwacht ik een spannend deel waarin Rani Diaz haar uiterste best doet, samen met haar team, de moordenaars zo snel mogelijk op te sporen. Van deze serie heb ik alleen Carta eerder gelezen.
Zoals jullie kunnen lezen hebben alle deelnemers een bepaald beeld of een bepaalde verwachting van Preta en dus ook van Sterre. Daarnaast hebben ze allemaal veel zin om te gaan starten! In het volgende deel gaan we bekijken hoe het boek ervaren wordt tijdens het lezen.
Tijdens het lezen
Cindy geeft aan: En hup, helemaal zoals ik gewend ben met boeken van Sterre Carron: gisteren begonnen, weinig tijd en toch geeft mijn e-reader aan dat ik al 28% heb gelezen… Hét voordeel van korte hoofdstukken: altijd wil je nog ééntje méér lezen ?.
Deze keer heb ik het wel ietsje moeilijker met de verschillende perspectieven, de cursief gedrukte hoofdstukken (bijvoorbeeld) blijven me net iets te vaag, in deze fase in het boek vormen ze nog te weinig een verhaal op zich om ze al graag te lezen, ik zou ze bij wijze van spreken liever overslaan om verder te gaan met het verhaal van de misdaden of het team. Maar een boek is voor mij sowieso geslaagd als je kost wat kost wil verder lezen, dus daar zit het helemaal goed!
Leontine merkt het volgende op: Ik ben pas net begonnen en ben pas bij hoofdstuk 8 en toch voelt het wel weer echt als een Sterre-boek. Het is net als op vakantie gaan naar een plek waar je al geweest bent: het voelt vertrouwd en je hoeft niet te zoeken.
Lieselotte houdt ons goed op de hoogte van haar vorderingen: Ik zit nu 20% ver. Ik vind het echt moeilijk om hem opzij te leggen. Ik ben blij dat ik straks lunchpauze heb en dat ik verder kan lezen. Ik vind het weer een toppertje. Btw. Sterre ik ben echt benieuwd naar de afloop van één van mijn favoriete karakters.
8% bij gelezen in m’n pauze ? vanavond zullen ze me thuis gerust moeten laten. Man man, ik wil weten wat al die verschillende verhaallijnen met elkaar te maken hebben. Mijn nieuwsgierigheid is alvast gewekt.
Boek bijna uit. Nog een 20% maar vandaag communie dus vrees dat het voor morgen gaat zijn.
Ilse zegt: Bijna jammer dat het zo vlot leest dan is het boek zo uit.. Ga zeker meer hiervan lezen!
Kim geeft aan: Ik zit nu op 23% van het boek (vanmorgen pas begonnen ?).
Linda merkt op: Het leest weer heerlijk weg, Rani en haar vaste team, het nodige commentaar van haar chef van Damme en iedereen die weet dat je als hoofd-inspecteur bijna geen balans kunt vinden tussen werk en privé. Wel even wennen aan de verschillende verhaallijnen die door elkaar lopen en vooral de schuingedrukte hoofdstukken moeten nog iets meer duidelijkheid verschaffen. Erg mooi trouwens dat de schrijfster dit boek aan haar overleden moeder opdraagt!
Zoals jullie kunnen zien is eigenlijk iedereen wel heel erg enthousiast over het boek. Ze kunnen of willen niet stoppen met lezen maar hebben soms helaas andere verplichtingen. Snel kijken of ze na het lezen nog steeds zo te spreken zijn over Preta!
Na het lezen
Lieselotte zegt na het lezen: De cover vind ik een typische cover voor in de reeks. Eens je het verhaal gelezen hebt snap je hem ook wel. De cover had me wel een ander idee gegeven of de effectieve betekenis. Ik vind het moeilijk om één bepaalde scene uit te kiezen. Ik vond het hele boek goed en alles hangt mooi aan elkaar. Hoewel ik vond dat het stukje over Simons nog iets meer uitgewerkt mocht zijn. Ik zou me zeker kunnen identificeren met Rani. Ze volgt altijd haar buikgevoel! Ook al wordt dit niet altijd in dank afgenomen.
Leontine vindt het volgende: Ik vind de cover niet zo. Te donker. Maar ik begrijp hem wel. Ik vind Rani te gek. Je houdt van haar of niet. Soms zou ik willen dat ik meer van haar eigenschappen had. ?
Cindy geeft aan: Ik identificeer me niet zo snel met personages, maar iedereen is wel voldoende beschreven om heel realistisch over te komen en je merkt bij iedereen wel dingen die je herkent (van bij jezelf of mensen in je omgeving), dus het komt heel ‘echt’ over allemaal… Ik zou alleen wel opletten voor té opvallende gelijkenissen met ‘bekende’ mensen, om de lezer nog een dééltje fantasie te laten, want ik werd wat afgeleid door (vooral één) mediafiguur die door het verhaal liep en waar ik zelf geen andere invulling meer aan kon geven dan die specifieke persoon.
Ilse merkt op: Aan het begin van het verhaal vond ik het boek wat rommelig en moeilijk te volgen, misschien omdat ik de andere delen niet heb gelezen? Ik kon de schuingedrukte stukjes niet helemaal plaatsen in het verhaal. Het maakte daarentegen wel nieuwsgierig om verder te lezen, het was ook mysterieus. De hoofdpersoon is makkelijk om je mee te kunnen identificeren. Verder was er geen specifieke scène die me raakte of bij is gebleven. Behalve de spannende ontknoping, wat mij betreft mocht deze nog bloederiger en heftiger zijn, maar dat is persoonlijk.
Linda zegt: De schrijfstijl is erg vlot, het leest heel makkelijk weg en je kunt het boek daardoor moeilijk wegleggen. Ik vind het erg leuk dat de schrijfster soms Vlaamse woorden en uitdrukkingen gebruikt die je wel begrijpt maar wij in het Nederlands anders zouden formuleren. De opbouw is in het begin wel een beetje veel, je maakt kennis met diverse personen maar naarmate het verhaal vordert, vallen de puzzelstukjes in elkaar. Toen ik het boek uithad, heb ik nog een keer de schuingedrukte hoofdstukken herlezen om deze beter te begrijpen. Het plot had ik echt niet door.
Jullie merken al dat de meningen wat verdeeld zijn, maar over het algemeen toch eigenlijk wel behoorlijk positief met hier en daar een kanttekening. Dan hebben we als laatste nog de recensies. Aangezien die nogal uitgebreid zijn volgt hieronder uit elke recensie een klein stukje om een beeld te geven van de uiteindelijke meningen.
Lieselotte schrijft: Na eerst te hebben moeten doorbijten in Mara, daarna echt fan geworden van de reeks. Bij ieder boek overtreft Sterre zichzelf. Wanneer je denkt het volgende boek kan niet beter doet ze het opnieuw! Het enigste echte minpuntje vond ik dat de verhaallijn rond Bert Simons nog iets dieper uitgewerkt mocht worden. Maar dit is ook alles. Ik kijk uit naar deel 11 en denk dat ik me dan een volledige dag opsluit om aan één stuk te kunnen doorlezen.
Kim vindt het volgende: Telkens wanneer ik een nieuw deel in de Rani Diaz reeks van Sterre Carron heb gelezen was ik overtuigd dat dit de beste was in de reeks. Maar ze overtreft zichzelf telkens opnieuw. Het was een enorm spannend boek, heel moeilijk om aan de kant te leggen omdat het lijkt alsof je er mee middenin zit. Wat nieuw was in dit deel was het vleugje psychologie. Het geeft volledig iets nieuws, wat echt leuk was.
Cindy zegt: Preta van Sterre Carron, haar tiende Diaz-boek, is opnieuw een voltreffer. Van bij het begin surf je mee op de verschillende verhaallijnen, de ene al wat duidelijker dan de andere, wat verwarrend kan zijn, maar wanneer al deze draadjes mooi samenkomen in een complexe maar heel gestructureerde vlecht, kan je enkel besluiten: ze deed het weer!
Ilse schrijft in haar recensie: Vanuit verschillende perspectieven wordt het verhaal geschreven. Waar je het aan het begin wat verwarrend kunt vinden, vallen deze invalshoeken later op zijn plek. Knap geschreven van Sterre Carron! Het boek leest als een trein en heeft een verrassende ontknoping. Zeker een aanrader!
Linda merkt op: De schrijfster bewerkt verschillende en actuele verhaallijnen tot een spannend en mooi plot, heel langzaam vallen de puzzelstukjes in elkaar. Kortom een spannende aanvulling van de reeks, dat zeer vlot weg leest door de makkelijke schrijfstijl en korte hoofdstukken.
De recensie van Leontine staat op de site.
Daarmee zijn we aan het eind gekomen van een gezellige en zeer geslaagde leesclub! We willen de deelnemers allemaal heel hartelijk bedanken voor hun enthousiasme en inzet en hopen dat jullie het ook leuk vonden. We zouden het leuk vinden jullie in een volgende leesclub nog eens terug te zien. Uiteraard willen wij Uitgeverij Witsand bedanken voor het beschikbaar stellen van de leesexemplaren. Sterre bedanken we voor haar spannende boek(en), deelname en enthousiasme. We hopen dat we nummer 11 ook weer ik een leesclub mogen ontvangen.
Uiteraard hebben we nog een eindcijfer voor Preta, iedereen was erg positief over het boek en ze hebben het met heel veel plezier gelezen. Daarmee komt het uiteindelijke cijfer uit op:
Ter afsluiting heeft Sterre ook nog een stukje geschreven over hoe zij de leesclub heeft ervaren:
Ik ben heel blij dat Thrillers & More een leesclub met Preta wilde organiseren en dat mijn uitgever hiermee akkoord ging. Bedankt hiervoor. Ik wil alle deelnemers bedanken voor hun inzet, geduld en commentaren.
Het is altijd spannend afwachten op hun verdict, maar omdat de leesclub goed opgevolgd werd, kon ik (bijna) iedere dag jullie reacties volgen.
Het doet me veel plezier te lezen dat jullie van Preta genoten hebben en de puntjes van kritiek neem ik vast en zeker mee naar nummertje elf.
Bedankt voor alles, lieverds, en hopelijk tot in het najaar…
Nog een fijne zomer toegewenst.
Liefs,
Sterre
