Titel: Quarantaine
Auteur: Erik Betten
Genre: Thriller
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Publicatiedatum:
Aantal bladzijdes: 352
Recensie: Danielle
Over de auteur:
Erik Betten (Leeuwarden, 1976) is historicus en journalist en heeft een reeks boeken geschreven over geschiedenis, landschap, kunst en cultuur. Hij schrijft zowel in het Nederlands als in het Fries. In 2010 won hij de Paul Harland Prijs met het korte verhaal Echte liefde, en in 2015 de NCSF-prijs voor het beste Nederlandstalige SF-verhaal van dat jaar. Quarantaine is zijn romandebuut.
Groningen, oktober. Een oeroude bacterie vindt via een gaswinningspunt haar weg naar de oppervlakte. In luttele dagen zwermen de halfdode, besmette slachtoffers wezenloos uit over Noord-Nederland. Bang voor verdere verspreiding besluit de overheid de provincies af te sluiten. Het Gronings-Friese Kamerlid Homme Olivier, die zich jarenlang heeft ingezet voor de lokale bevolking en haar problemen met de gaswinning, wordt naar voren geschoven als woordvoerder. Aan hem de taak om de kalmte te bewaren terwijl er naar een oplossing wordt gezocht. Maar als de overheid vervolgens het leger inzet om de vluchtelingen uit het gebied tegen te houden, lijkt Homme juist als zondebok te worden gebruikt. Als hij kort daarna een berichtje ontvangt dat zijn vrouw in het gebied blijft om te helpen, besluit Homme zijn taken in Den Haag achter te laten om haar te gaan zoeken. Met gevaar voor eigen leven trotseert hij het door de bacterie geteisterde noorden, op zoek naar iets wat misschien niet meer te redden valt…
Bij het lezen van de achterflap kwam er meteen een beeldvorming naar boven en dat was misschien niet de beste. New Kids Nitro en hoe hilarisch dit misschien ook mag klinken het heeft me toch de hele tijd achtervolgd tijdens het lezen.
Het verhaal speelt op vier afzonderlijke plekken waartussen steeds gewisseld wordt. Dit zorgt ervoor dat er wel vaart in blijft zitten. Toch ontbreekt de geloofwaardigheid van zowel het uitbreken van de bacterie als ook de aanpak door middel van een Q-zone. Zou je de vergelijking willen maken met de alom omstreden uitbraak van het ebolavirus, dan wordt zelfs in die landen een betere bestrijding gecreëerd in de Q-zone.
Dat Erik Betten in dit verhaal nog andere thema’s wil aansnijden, zoals het bekende corrupte gedoe in Den Haag en de ogenschijnlijke persvrijheid die we zouden hebben in Nederland, zorgt voor een wisselwerking van afkeer en teleurstelling over elke beslissing die genomen wordt.
Quarantaine wordt dan als een romandebuut betiteld maar de SF-scenes hebben toch wel de overhand alhoewel de beschrijving van de ‘dodelingen’ nog steeds de beelden van ‘Nitro’ oproepen. De persoonlijke invulling van de verschillende personages wordt niet echt uitgewerkt en dus ook het gevoel dat je met een van de personages meeleeft ontbreekt. Tot slot kan de plot ook niet anders eindigen zoals het doet en is dat ook verder niet verrassend te noemen.
Ik geef Quarantaine 2 sterren.
Danielle
