Titel: Achtergelaten
Auteur: Susanne Koster
Serie: Oneindigheidstrilogie #2
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Clavis
Publicatiedatum: mei 2018
Aantal bladzijdes: 265
Recensie: Amanda
Cover
Net als bij het eerste deel, Zwarte lieveling, heeft Achtergelaten een mooie en aansprekende cover. Ook hier is een meisje/jonge vrouw op te zien, we zien alleen haar gezicht met een paar bloemknoppen ervoor. Alsof ze in een veld zit.
Auteur
Susanne Koster is haar werkende leven begonnen als graficus. Na het krijgen van haar kinderen is ze overgestapt naar de Hogeschool van Amsterdam waar ze als mentor gewerkt heeft. Daarbij gaf ze trainingen in Interpersoonlijke Beroepsvaardigheden. In 1993 debuteerde ze met haar eerste korte verhaal, waarna er nog een aantal volgden. Zwarte lieveling was haar eerst jeugdroman, deze is in 2017 na herschrijven opnieuw uitgegeven en is het eerste deel van een trilogie. Daarnaast heeft ze ook enkele psychologische thrillers geschreven, waarvan er 1 naar het Duits vertaald is. Achtergelaten is het vervolg op Zwarte lieveling en het tweede deel in de Oneindigheidstrilogie.
Achterflap
Jonka wordt, op aandringen van haar stiefvader, in een tehuis geplaatst. Vanaf dan heeft ze maar één doel: niemand tot last zijn en niets vertellen over wat er thuis is gebeurd. Toch knaagt er iets: haar moeder heeft haar immers gewoon laten vertrekken … Na vele omzwervingen maakt Jonka zich los van haar thuis en kiest zij haar eigen weg, ondanks de pijn en het gevoel in de steek gelaten te zijn.
Mijn mening
Jij? Jij bent te stom om voor de duvel te dansen!
Waar in het eerste deel van de Oneindigheidstrilogie het leven van Saskia wordt weergegeven waarbij je al zoveel medelijden hebt, wordt in dit tweede deel het leven van Jonka besproken. Haar leven verloopt zo mogelijk nog erger dan dat van haar zus Saskia. Jonka wordt door haar stiefvader mishandeld, uitgescholden en vernederd. Ook op school heeft ze het niet makkelijk. Uiteindelijk wordt ze door haar stiefvader verplicht uit huis geplaatst in een tehuis voor moeilijk opvoedbare kinderen. Hier lijkt het steeds beter te gaan met Jonka, ondanks dat ze weinig vertrouwen heeft in mensen en ze haar verleden niet wil delen. Ze gaat naar school, haalt goede cijfers en heeft zelfs voor het eerst in haar leven een vriendin. Tot haar stiefvader besluit dat het tehuis niet streng genoeg is voor haar. Vanaf dat moment wordt het leven van Jonka weer een ware hel.
Je bent niet alleen zo stom als het achtereind van een varken, maar je ziet er ook uit als een varken met dat eeuwige gevreet van jou!
Verschrikkelijk om te lezen dat er zoveel wordt gesold met een jonge meid, dat niemand hier iets aan kan of wil doen. Maar vooral dat haar moeder het allemaal toelaat. Net als in het verhaal over Saskia is ook hier het verdriet, de pijn en onmacht voelbaar. De problemen die het geeft bij een puberende meid, niemand te kunnen vertrouwen. Altijd het gevoel te moeten hebben om op je hoede te moeten zijn. Want uiteindelijk liegt iedereen tegen je. Verschrikkelijk. Maar nog erger als je je realiseert dat dit soort gevallen in de huidige samenleving ook veel te vaak voorkomen. Dat het systeem soms faalt hierin en familie of bekenden geen actie durven te ondernemen.
Mama. Hoe dan ook. Mama. Het zou nooit overgaan. Oneindige liefde voor die vrouw, verdomme.
Ook Achtergelaten heeft een vlotte en begrijpelijke schrijfstijl, Koster weet ook hier weer heel goed de vinger op de zere plek te leggen. De problemen achter de voordeuren te beschrijven op zo’n manier die je raakt, tot in je ziel. Ook dit boek hoort op de leeslijsten van scholen te staan. Gewoon om iedereen ervan te proberen te overtuigen en laten zien dat deze situaties ook bestaan. En dat ze niet normaal zijn. Dat er hulp ingeroepen moet worden. Want het stopt nooit vanzelf.
Ook met Achtergelaten weet Koster weer een boek op de markt te brengen die gelezen moet worden door jong en oud. Het verhaal raakt je tot in je ziel en je kunt niet anders dan enorm medelijden hebben met Jonka en Saskia.
Plot: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Zoals eerder gezegd, dit boek moet gelezen worden. Al was het alleen al maar om één persoon bewust te kunnen laten worden van de problematiek en de gevolgen hiervan. Achtergelaten krijgt ook 4 sterren. Benieuwd wat Koster in het laatste deel van de trilogie nog voor ons in petto heeft.
Amanda
