Ik ken je nog - Alice Fokkelman - Thrillers and More

Titel: Ik ken je nog
Auteur: Alice Fokkelman
Genre: Thriller
Uitgeverij: Xander Uitgevers
Publicatiedatum: april 2018
Aantal bladzijdes: 240
Reensie: Brenda

Cover
Interessante cover. Een vrouw staat achter een kapot raam te kijken. Naar wat? Gluurt ze naar iemand? De zin: “Wat als de pestkop van vroeger weer naast je komt wonen?” op de cover zorgt ervoor dat ik denk dat ze die pestkop in de gaten houdt. Dit alles maakt me nieuwsgierig naar het verhaal en als ik het boek in de winkel zou zien liggen, zou ik het zeker oppakken om de achterflap te lezen.

Auteur
Alice Fokkelman (1966) volgde een lerarenopleiding Nederlands en Engels. Ze begon in 2003 met het schrijven van korte verhalen, waarvan vele werden gepubliceerd en met lovende recensies werden bekroond. Alice werkt als Corporate Communicatie Manager. Ik ken je nog is haar debuut. (bron:www.xanderuitgevers.nl)

Achterflap/samenvatting
Manon heeft nooit iemand verteld over de jongen die haar jeugd gruwelijk verpestte. Maar nu lijkt het verleden haar in te halen…

Vanaf de dag dat haar beste vriendin verhuist en de nieuwe buren hun intrek nemen, verandert het leven van Manon onomkeerbaar. Terwijl haar man aanpapt met de nieuwe buurvrouw, zinkt Manon dieper en dieper weg. Schuilt in buurman Wessel nog steeds de manipulator van vroeger of wordt ze geterroriseerd door waanbeelden in haar hoofd?

Ik ken je nog is een verslavende thriller vol psychologische spanning waarbij de woede, paniek en machteloosheid van de pagina’s afspatten. De lezer blijft zich afvragen wie het echte slachtoffer is.

Mijn mening

Een slachtoffer van pesten is als een vel papier dat wordt verkreukeld en weer wordt gladgestreken. De persoon wordt nooit meer zoals hij was, de kreukels zijn voor altijd.

Voordat ik begon met lezen wist ik dat het onderwerp een maatschappelijke thema bevat. Pesten komt veel te vaak voor en ik ben benieuwd hoe de auteur dit thema heeft kunnen verwerken in haar verhaal.

Hoofdpersoon Manon blijkt vroeger enorm gepest te zijn door haar vroegere buurjongen Wessel. Met terugblikken laat ze zien wat haar overkomen is.

Het verhaal begint dat Manon en Jasper hun buren en tevens ook zeer goede vrienden Suus en Hugo wegbrengen naar het vliegveld. Ze gaan in het buitenland wonen. Vrienden blijven ze, maar ze krijgen wel nieuwe buren. Hier begon ik zelf al wat kriebelig te worden over personage Manon. Zo negatief, niks positiefs inzien. Alsof haar wereld vergaat. De nieuwe bewoners ontmoet ze dezelfde dag nog met een flinke schok: haar buurjongen van vroeger, de pestkop.

Omdat ze nog nooit iemand verteld heeft dat ze vroeger zo gepest is, voelt ze zich eenzaam en alleen. Haar echtgenoot lijkt het niet te geloven, haar vader vond vroeger ook al dat ze zich zo aanstelde. Van haar vriendin Suus krijgt ze ook niet de reactie waar ze zo op hoopte. In het verhaal wordt ze ook aardig neergezet als een emotioneel, aanstellerig personage. Ze trekt zich alles aan, maar haar machteloosheid en angst voel je ook tijdens het lezen. Tijdens het lezen ga je wel twijfelen of ze daadwerkelijk een slachtoffer is of dat er iets heel anders aan de hand is.

Ik ken je nog is vlot geschreven en heeft korte hoofdstukken waardoor je door het boek heen vliegt. Het is dat het zo heerlijk las, want de spanning miste ik wel in het verhaal. Ik kon me niet inleven in een personage. Af en toe kon ik met Manon meeleven, maar me soms ook ontzettend aan haar ergeren. Dat maakt dan ook wel weer een personage die de auteur goed heeft neergezet. Ze triggert hierdoor de lezer. Het gebruik van een maatschappelijk thema en daarnaast ook het gevoel naar voren brengen wat iemand voelt of heeft gevoeld, is goed gedaan. Zelfs na zoveel jaren vind ik zeer duidelijk naar voren komen.

Het einde vond ik zeer verrassend en zag ik totaal niet aankomen. Vooral het einde zorgt wel dat mijn aantal sterren naar boven wordt afgerond. Alice Fokkelman heeft een goed debuut weten neer te zetten!